Σταθερή κι ανυποχώρητη στη θέση της για κατάργηση της αναγραφής του θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες, θέλει να εμφανίζεται η κυβέρνηση. Ομως, ακόμα κι αν δεχτούμε ότι θα μείνει σταθερή μέχρι τέλους - για να το πετύχει, πάντως, θα πρέπει, εκτός των αντιδράσεων του κ. Χριστόδουλου και της... γνωστής κυρίας Λουκά, να ξεπεράσει και τις αντιρρήσεις πολλών στελεχών του κυβερνώντος κόμματος, ώστε να μην ξαναδούμε το φαινόμενο της άτακτης υποχώρησής της, όπως επί αείμνηστου Τρίτση - δεν είναι δα και κάτι για το οποίο θα πρέπει να της αποδοθούν εύσημα πολιτικής αξιοσύνης. Πολύ περισσότερο που η ίδια δε συνδέει ουδόλως το θέμα των ταυτοτήτων, που είναι το έλασσον, με την αναγκαιότητα χωρισμού Κράτους - Εκκλησίας, που είναι το μείζον πρόβλημα (για να μην αναφερθούμε και στο επίσης μέγιστο θέμα του ηλεκτρονικού φακελώματος). Και είναι μείζον πρόβλημα ο μη χωρισμός Κράτους - Εκκλησίας, διότι, εκτός των άλλων, αποτελεί μέγιστο εμπόδιο για την απεμπλοκή της πολιτικής και κοινωνικής ζωής από τις αναχρονιστικές θρησκευτικές παρεμβάσεις.