Κλίμα συναίνεσης στις προωθούμενες αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις και την ανατροπή των εργασιακών δικαιωμάτων διαμορφώθηκε στη χτεσινή συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ.

Οι «αλλαγές» και οι «μεταρρυθμίσεις» για τις οποίες ο Κ. Καραμανλής επανέλαβε τη βούλησή του να υλοποιήσει με ταχύτερους ρυθμούς, όχι μόνο δεν αμφισβητήθηκαν από τους παριστάμενους εκπροσώπους των συμβιβασμένων πλειοψηφιών της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ, της ΓΣΕΒΕΕ και άλλων οργανώσεων, αλλά θεωρήθηκαν απ' όλους ως «ρεαλιστική διέξοδος» και «μονόδρομος».

Ηταν τέτοιος ο βαθμός «σύμπτωσης απόψεων», ώστε δύσκολα ξεχώριζε κανείς τις ομιλίες των κυβερνητικών στελεχών από αυτές των «κοινωνικών εταίρων»... Η μόνη διαφορά ήταν ότι οι πρώτοι πάσχιζαν να πείσουν ότι «δίνουν τον τόνο» και διαθέτουν «πολιτική υπεροχή», ενώ οι δεύτεροι είτε εκλιπαρούσαν να τους αξιοποιήσουν για να επιτευχθούν κοινωνικές συναινέσεις είτε πλειοδοτούσαν σε πιο άγριες αντιλαϊκές πολιτικές.

Η απαίτηση πάντως τόσο του πρωθυπουργού όσο και του υπουργού Οικονομίας, Γ. Αλογοσκούφη, προς τους κοινωνικούς εταίρους ότι «πρέπει και έμπρακτα να στηρίξουν τις μεταρρυθμίσεις και να ξεπερνούν τα στενά συντεχνιακά τους συμφέροντα», παραβίασε ανοιχτές πόρτες. Ηδη οι πρόεδροι της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ με τις ομιλίες τους είχαν δώσει σαφή δείγματα γραφής στην κατεύθυνση της ένθερμης στήριξης των «μεταρρυθμίσεων». Μάλιστα ο Χρ. Πολυζωγόπουλος «έφυγε μπροστά» θέτοντας με τρόπο εποικοδομητικό το ζήτημα του διαλόγου για το Ασφαλιστικό...