Το έγγραφο του υπουργείου Εσωτερικών της 17 Νοέμβρη (ανήμερα του Πολυτεχνείου!) ήταν σαφές: Οσοι συμβασιούχοι υπάλληλοι των ΚΕΠ συμμετείχαν στην απεργία της 10ης Νοέμβρη θα έπρεπε να εντοπιστούν, να φακελωθούν και να αποσταλούν τα στοιχεία τους στο υπουργείο, ώστε να αναλάβει τα περαιτέρω και «αρμοδίως» η υπηρεσία (ουδεμία σχέση η «υπηρεσία» με τη CIA...).

*

Προχτές η κυβέρνηση της «σεμνότητας» και της «ταπεινότητας», λειτουργώντας φρονίμως, σκέφτηκε αυτή τη φορά να δράσει προληπτικά (ουδεμία σχέση με την προληπτική τρομοκρατία του Μπους...). Ετσι, αντί να φακελώσει τους απεργούς μετά την απεργία, αποφάσισε να τους τρομοκρατήσει και να τους εκβιάσει πριν την απεργία...

*

Το νέο έγγραφο του κ. Ανδρεουλάκου, με ημερομηνία 6 Δεκέμβρη, είναι εξίσου σαφές με το προηγούμενο: Ενόψει της νέας απεργίας στις 14 Δεκέμβρη, οι συμβασιούχοι των ΚΕΠ «δε νομιμοποιούνται να συμμετάσχουν», σημειώνεται στο έγγραφο σε άτεγκτο ύφος «αποφασίζομεν και διατάσσομεν»!

Τυπικώς, μάλιστα, η κυβέρνηση έχει δίκιο (έτσι συμβαίνει, όπου ισχύει το «νόμος είναι το δίκιο του αφεντικού» και όχι το «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη»). Διότι οι συμβασιούχοι είναι απλώς... συμβασιούχοι. Δηλαδή υπάλληλοι από τους οποίους έχει αφαιρεθεί η δυνατότητα της διεκδίκησης, όμηροι πολιτικά και κοινωνικά, λεηλατημένοι οικονομικά και συνδικαλιστικά από τις εκάστοτε κυβερνήσεις!

*

Αλλά πώς έφτασαν οι συμβασιούχοι σε αυτή την κατάσταση; Ποιος δημιούργησε αυτές τις κατηγορίες υπαλλήλων, που ενώ καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, εργάζονται με συμβάσεις έργου (δηλαδή είναι «εργολάβοι» της φτώχειας τους!), χωρίς δικαιώματα και χωρίς ελπίδα; Μα φυσικά το ΠΑΣΟΚ τις δημιούργησε. Και ποιος διατηρεί, συντηρεί και αναπαράγει αυτό το καθεστώς, αν και υποσχόταν ότι θα το καταργήσει; Μα φυσικά η ΝΔ.

*

Μόνο που το πράγμα έχει και συνέχεια. Γιατί η αυθαιρεσία, η τρομοκρατία, ο εκβιασμός της κυβέρνησης (και της νυν και της προηγούμενης) είναι η μια πλευρά. Η άλλη πλευρά είναι τα δεκανίκια αυτής της γαλαζοπράσινης πολιτικής, που αφήνουν τους εργάτες έρμαια της τρομοκρατίας και των εκβιασμών. Τέτοια δεκανίκια είναι οι εργατοπατέρες της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΚΕ. Που όταν στο περσινό συνέδριο της ΑΔΕΔΥ κατέθεσε το ΠΑΜΕ την πρόταση, οι συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου να ενταχθούν κανονικά στους συλλόγους, ώστε να έχουν συνδικαλιστική κάλυψη και προστασία, οι κύριοι της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΚΕ απάντησαν «όχι»! Αφήνοντας έτσι τους συμβασιούχους διπλά ξεκρέμαστους (και εργασιακά και συνδικαλιστικά), εύκολη λεία στα εργασιακά απαρχάιντ του δικομματισμού.

*

(ΥΓ: Σωστά θυμάστε. Εκτός από τη ΔΑΚΕ και την ΠΑΣΚΕ, την πρόταση του ΠΑΜΕ για τη συνδικαλιστική κάλυψη των συμβασιούχων ορισμένου χρόνου την απέρριψαν και οι συνδικαλιστές του ΣΥΝ)...