«Είναι αδιανόητο. Συνιστά πρόκληση ακόμα και η συζήτηση γύρω από ένα θέμα - το οποίο έρχεται μετά από μια ολόκληρη ιστορική πορεία αντιφασιστικών αγώνων, αλλά και αγώνων για ελευθερίες δημοκρατικές, για κοινωνικά δικαιώματα - στο όποιο επίπεδο ευρωπαϊκού οργάνου. Οταν, μάλιστα, η Ευρώπη χρωστά τη σύγχρονη ύπαρξή της και την πορεία της στους αγώνες, στο αίμα και στη θυσία χιλιάδων αγωνιστών.

Δεν είναι απλά παραλήρημα αντικομμουνιστικό, δεν είναι απλά η κατασκευή μιας νέας απειλής μαζί με ό,τι άλλο συνοδεύει τις σύγχρονες μορφές ανάπτυξης των μηχανισμών ασφάλειας, με άλλοθι και με μια περίτεχνη σύνδεση με την τρομοκρατία.

Θα έλεγα ότι είναι - μαζί με ό,τι αντιμετωπίζουμε στο εργασιακό επίπεδο - η επιστροφή στον μεσαίωνα. Μια επίθεση, η οποία έχει σαφή στόχο - και γι' αυτό είναι και επικίνδυνη - μαζί με το σάρωμα των όποιων κοινωνικών δικαιωμάτων να υπάρξει και η φίμωση η πολιτική του λόγου και της δυνατότητας των εργαζομένων και των κοινωνιών να πορεύονται με ανοιχτή κρίση και πνεύμα.

Είμαστε αντίθετοι, θα επιμείνουμε μέχρι το τέλος. Θεωρούμε ότι, αν αποπειραθούν να γενικεύσουν μια τέτοια ιδεολογική επίθεση απέναντι στους αγωνιστές που πιστεύουν σε συγκεκριμένες ιδέες, απέναντι σε όλους όσοι πιστεύουν στην ανοιχτή επικοινωνία, στην κρίση, στην ελευθερία επιλογής των πολιτών και των εργαζομένων, τότε είναι αναγκαίο να προχωρήσουμε και με μορφές συγκεκριμένης αντίδρασης, όχι απλά για την ανακοπή μιας τέτοιας επιχείρησης, αλλά για το ιστορικό σβήσιμο αυτής της επιχείρησης».