Εκτός πια, αν αποτελεί πολιτική ουσία να δούμε - όπως χτες - τον Κώστα Καραμανλή να μας λέει ότι αισθάνεται αισιόδοξος και ότι όλα θα πάνε καλά. Αν δηλαδή ένας πρωθυπουργός ξυπνήσει το πρωί με κέφια πρέπει να κάνει και διάγγελμα;
Ο,τι και να κάνει πάντως η κυβέρνηση για να μας πείσει ότι η πραγματικότητα ...δεν υπάρχει, τη βεβαιώνουμε ότι θα αποτύχει. Ακόμη κι αν εμφανίσει ολόκληρο το υπουργικό συμβούλιο να κάνει πάρτι και να γλεντά, διαδηλώνοντας την αισιοδοξία του...
ΚΙ ΑΝ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ γίνονται σχεδόν αστείοι με τα καμώματά τους, τι να πούμε και για το ΠΑΣΟΚ. Τα στελέχη του αγωνιούν μάταια σε τηλε-παράθυρα, εκπομπές και όπου αλλού βρεθούν, να «ντυθούν» φιλολαϊκό κόμμα. Δε γίνεται όμως, δεν «πιάνει».
Πώς να το κάνουμε, πρέπει να έχεις κάτι διαφορετικό να πεις και κάτι διαφορετικό να προτείνεις για να πείσεις έστω και τους πιο εύπιστους. Ιδίως σε πολίτες που θυμούνται πολύ καλά τι εστί διακυβέρνηση Σημίτη και Παπανδρέου.
Βλέπετε, το ΠΑΣΟΚ έχει διπλό και ελαφρώς αντιφατικό στόχο: Πρέπει να «φθείρει» τη Νέα Δημοκρατία (στο «στιλ», στο ύφος, στις λεπτομέρειες) χωρίς όμως να «φθείρει» και την πολιτική της. Οσα δηλαδή το ΠΑΣΟΚ επιθυμεί να συμβούν και θα τα στηρίξει όταν χρειαστεί.
Α, ΟΧΙ, ΔΕΝ ΜΑΣ τα λέει καλά ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης τονίζοντας ότι ούτε η Αμερική δεν μπορεί να προστατευτεί από τις υποκλοπές, πόσο μάλλον η Ελλάδα. Από όσο θυμόμαστε οι ΗΠΑ δεν έχουν υπογράψει καμία συμφωνία, με βάση την οποία υπηρεσίες άλλης χώρας μπορούν να κάνουν επιχειρήσεις στο έδαφός της.