ΑΙΜΑ ΟΠΟΥ ΠΑΤΟΥΝ: «Με αίμα βάφτηκε η αποχώρηση της Αμερικανίδας ΥΠΕΞ Κοντολίζα Ράις και του υπουργού Αμυνας Ντόναλντ Ράμσφελντ από το Ιράκ» (η είδηση στο «ΕΘΝΟΣ»).

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ: «Η Ολμπράιτ που ισοπέδωσε τη Σερβία διαφωνεί τώρα με το βομβαρδισμό του Ιράν. Τι έγινε; Δεν έχει εξασφαλίσει... μπόνους για το αίμα; (το σχόλιο στον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ»).

ΠΛΗΝ ΤΗΣ «ΑΥΛΗΣ»: «Η γενικευμένη αντιαμερικανική υστερία, στα όρια του ρατσισμού, αποτελεί μέγα πρόβλημα για τη χώρα» (ο Ρ. Σωμερίτης στο «ΒΗΜΑ»).

ΕΧΟΥΝ ΟΝΟΜΑ: «Τις τελευταίες ημέρες γίνεται πολύς θόρυβος με δημοσιογράφους που φέρεται να βρίσκονται σε λίστες μυστικών κονδυλίων του υπουργείου Εξωτερικών και ότι έλαβαν σε άγνωστο χρονικό διάστημα διάφορα χρηματικά ποσά (...) ορισμένα από τα δημοσιεύματα αναφέρουν ότι στις λίστες περιλαμβάνονται "βαρύγδουπα" ονόματα» (ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ Π. Σόμπολος στο «ΕΘΝΟΣ»).

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ «ΡΙΑΛΙΤΙ»: «Νεαροί διαδηλωτές δίνουν μάχες τις τελευταίες εβδομάδες με τον βασιλικό στρατό και την αστυνομία του Νεπάλ (...) παρατηρώντας την κάλυψη των διαδηλώσεων από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης γίνεται αναπόφευκτη σύγκριση με την κάλυψη που είχε δοθεί στην "πορτοκαλί" επανάσταση της Ουκρανίας το 2005 ή με τη "ρόδινη" επανάσταση της Γεωργίας το 2003. Τι συμβαίνει; Τελειώσανε τα χρώματα; Τα μέσα ενημέρωσης είχαν χαρακτηρίσει εκείνα τα γεγονότα επαναστάσεις (...) κι ας μην ήταν στην πραγματικότητα παρά ενορχηστρωμένες εξεγέρσεις με δυτική παρέμβαση (...) αντίθετα, οι ταραχές στο Νεπάλ είναι μαζικές και βίαιες και γίνονται είτε απουσιάζουν είτε βρίσκονται μπροστά ρεπόρτερ για να τραβήξουν φωτογραφίες (...) φαίνεται πως εμείς στη Δύση νιώθουμε πιο άνετα με τις προσεκτικά σχεδιασμένες "επαναστάσεις" που είδαμε τα τελευταία δύο τρία χρόνια στην Ευρώπη - και που απέσπασαν αμέσως την υποστήριξη του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και του Φόρεϊν Οφις - παρά με την οργή των μαζών που λένε "Φτάνει πια!"» (ο Ρούσσος Βρανάς στα «ΝΕΑ»).