Σταθερές, σε πραγματική αξία, παρουσιάζει τις αγροτικές τιμές στις χώρες της η Ευρωπαϊκή Ενωση, και ειδικότερα στην Ελλάδα ελάχιστα αυξημένες κατά 0,9%. Κι αυτό, ενώ είναι γνωστό πως ακόμα και οι θεσμοθετημένες τιμές μειώθηκαν σημαντικά σε ορισμένα βασικά προϊόντα, όπως τα σιτηρά και το βαμβάκι, και σε αρκετά ακόμη προϊόντα, όπως, π.χ., καπνά κλπ., η αύξηση δεν καλύπτει τον πληθωρισμό. Επίσης, στον τομέα των φρούτων και λαχανικών στις περισσότερες των περιπτώσεων υπήρξε δραματική μείωση και των ονομαστικών τιμών παραγωγού, αλλά η κυβέρνηση δίνει αύξηση 15% στις τιμές τους...

Ανεξάρτητα από τα στοιχεία της ΕΕ - που βγαίνουν με βάση εκείνα που στέλνονται από τις ελληνικές αρχές - η πραγματικότητα είναι καταθλιπτική στην επαρχία, σ' ό,τι αφορά τους δείκτες της αγροτικής οικονομίας. Είναι φανερή η μείωση αγροτικών εισοδημάτων, ενώ οι αγρότες αδυνατούν και να διαθέσουν την αγροτική παραγωγή τους πολλές φορές - πέραν του ότι βρίσκονται και σε αδυναμία να καλλιεργήσουν, αφού στις βασικές καλλιέργειες έχει επιβληθεί δραστικός περιορισμός.

Πάντως, ανεξάρτητα από την πραγματικότητα αυτή, τα στοιχεία της ΕΕ όσον αφορά τις αγροτικές τιμές 1995 εκτιμούν, κατά μέσο όρο, ως στάσιμες τις πραγματικές τιμές, συνολικά. Αναφέρεται, αντίθετα, ότι μειώθηκαν δραστικά οι τιμές παραγωγού στα αγροτικά προϊόντα σε δύο νέες χώρες - μέλη, την Αυστρία κατά 23,2% και τη Φινλανδία κατά 26,3%, αλλά και στο Βέλγιο κατά 4,9%.

Για την Ελλάδα, όπου από τις υπηρεσίες της ΕΕ υπολογίζεται αύξηση κατά 0,9%, λογαριάζεται, συγκεκριμένα, πως το 1995 αυξήθηκαν κατά 2,8% οι τιμές παραγωγού στα φυτικά προϊόντα και μειώθηκαν κατά 4% οι τιμές στα ζωικά προϊόντα. Κι αυτό, όταν η πραγματικότητα αποκαλύπτει πως το γάλα πουλήθηκε μέχρι 40 - 50% φθηνότερα και η παραγωγή κρέατος υπέστη σοβαρό πλήγμα λόγω της καραντίνας που επιβλήθηκε στα γιδοπρόβατα.