Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ "ΞΑΝΑΓΡΑΦΕΤΑΙ" | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ "ΞΑΝΑΓΡΑΦΕΤΑΙ"

Από την αρχή πρέπει να αποσαφηνιστεί ότι τα αρχεία Καραμανλή, όπως παρουσιάζονται από τις εφημερίδες, ελάχιστη σχέση έχουν με την ιστορική αλήθεια, ούτε έχουν στόχο να φωτίσουν διάφορες "σκοτεινές πλευρές" της μεταπολεμικής ιστορίας, στην οποία ο ιδρυτής της ΝΔ έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο. Δεν είναι άλλωστε αυτή η φιλοδοξία του "συγγραφέα". Πρόκειται για μια επιλεκτική και μεροληπτική αντιμετώπιση της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας του τόπου, με προφανή στόχο την "αναγνώριση της προσφοράς" του Κ. Καραμανλή και τη "δικαίωσή" του, αντάξια της ιστορικής διαδρομής του.

* * *

Μια πρώτη ανάγνωση των επιλεγμένων κειμένων που δόθηκαν στη δημοσιότητα - στο "Ρ" δεν έφτασαν τα αρχεία... - αρκεί για να ενισχυθεί η άποψη ότι επιχειρείται να ξαναγραφεί η ιστορία, από αυτούς που θεωρούν τους εαυτούς τους "νικητές", απέναντι στο λαϊκό κίνημα. Πρόκειται για γενικότερο φαινόμενο της εποχής. Οι κρατούντες έχοντας την πεποίθηση ότι διανύουν την εποχή της παντοδυναμίας τους, θεωρούν καθήκον τους να ξαναγράψουν την ιστορία, προφανώς όπως τους βολεύει. Είναι απαραίτητο συμπλήρωμα της γενικότερης ιδεολογικής τους κυριαρχίας.

Η αντιμετώπιση της ιστορίας, όπως προκύπτει και από τα αρχεία Καραμανλή, γίνεται με το δοκιμασμένο τρόπο της αντιστροφής της πραγματικότητας, περιφρονώντας επιδεικτικά τους κοινωνικούς αγώνες και την ταξική πάλη, που βάζουν τη σφραγίδα τους σε κάθε ιστορική περίοδο. Η ιστορία φαίνεται ως συρραφή γεγονότων και "σταθμών", που δημιουργούνται από ενέργειες των "μεγάλων ηγετών", από συνωμοσίες, ίντριγκες και μπόλικο παρασκήνιο.

Είναι φανερό ότι τα αρχεία του Κ. Καραμανλή δεν αρκούν για να σβήσουν τη λαϊκή μνήμη, "τα έργα και τις ημέρες" ενός εκ των εκλεκτών και άξιων πολιτικών εκπροσώπων του μετεμφυλιακού κράτους, της ανωμαλίας, του αυταρχισμού, της εξάρτησης και της υποτέλειας.

* * *

Η ιστορία έχει καταχωρήσει στις σελίδες της το ρόλο του Κ. Καραμανλή τα τελευταία πενήντα χρόνια και, όσες προσπάθειες κι αν γίνουν να "ξαναγραφεί", δεν πρόκειται να "αλλάξει γνώμη".

Δεν μπορεί, για παράδειγμα, να αλλάξει η ιστορική αλήθεια για τον τρόπο ανάδειξης και επιβολής του Κ. Καραμανλή, από το παλάτι και τους Αμερικάνους. Δεν μπορούν να παραγραφούν οι τεράστιες ευθύνες του για την "πρώτη οκταετία", από τις εκλογές βίας και νοθείας του 1961, μέχρι το άπλωμα και δυνάμωμα του παρακράτους και τη δολοφονία του Γρ. Λαμπράκη. Οι "σκοτεινές" εξελίξεις αυτής της περιόδου οδήγησαν, με τη συνυπευθυνότητα βέβαια και της τότε Ενωσης Κέντρου και του Γ. Παπανδρέου, στην αμερικανοκίνητη δικτατορία.

Στη "μεταπολίτευση" ο Κ. Καραμανλής επέδειξε ικανότητα προσαρμογής στις νέες συνθήκες και τα "καθήκοντα της εποχής" και διέπρεψε ως αρχιτέκτονας και πρωταγωνιστής του δικομματισμού, αγωνίστηκε για την εδραίωσή του καθώς και για την πρόσδεση της χώρας στην ΕΟΚ.

* * *

Παράλληλα, η δημοσίευση των αρχείων Καραμανλή ρίχνει βαριά τη σκιά της στην πολιτική ζωή της χώρας και προκαλεί αναταράξεις, γεγονός φυσιολογικό αφού αγγίζουν κόμματα και πολιτικούς που έχουν συγκεκριμένη "προϊστορία".

Από την άλλη, ο σκόπιμος περιορισμός του αρχείου του Καραμανλή σε ένα δύο σημεία, κυρίως η κόντρα με τον Γλύξμπουργκ, συνδέεται με την εξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων που ευνοούν κυρίως την κυβερνητική πλευρά. Μέσα από αυτές τις "αποκαλύψεις", η κυβέρνηση επωφελείται για να αποπροσανατολίσει και να προχωρήσει στη σκιά τους την επιβολή των νέων αντιλαϊκών μέτρων, αλλά και την πολιτική της στα ελληνοτουρκικά. Δεν είναι τυχαίο ότι οι φιλοκυβερνητικές εφημερίδες πρωταγωνιστούν στο σίριαλ των αποκαλύψεων για τον τέως μονάρχη. Ταυτόχρονα, οι αποκαλύψεις αυτές έχουν αντίκτυπο στο εσωκομματικό τοπίο της ΝΔ και φέρνουν στο προσκήνιο τις "αντιθέσεις" και την ύπαρξη της συμπαγούς φιλομοναρχικής ομάδας. Γεγονός που σπεύδει να εκμεταλλευτεί δεόντως η κυβερνητική προπαγάνδα προκειμένου να δείξει ότι δεν τη βαρύνουν τέτοιες βαριές αμαρτίες και άρα είναι... καλύτερη και... δημοκρατικότερη.

* * *

Ομως, τα αρχεία Καραμανλή και κυρίως η πολιτική που εφάρμοσε, δεν αποτελεί ιστορία. Είναι "ζώσα πραγματικότητα". Στο πλαίσιο που αυτός κινήθηκε περιστρέφεται και σήμερα η πολιτική των κομμάτων εξουσίας. Η υποτέλεια απέναντι στις ΗΠΑ και την ΕΕ είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα και της σημερινής κυβέρνησης. Η εποχή που οι Αμερικάνοι "έλυναν και έδεναν", καθιστώντας τις κυβερνήσεις της χώρας υποτελείς δε χάνεται στην αχλή του χρόνου. Είναι σύγχρονη σκληρή πραγματικότητα. Ο αυταρχισμός και η επιβολή αντιλαϊκών μέτρων προς όφελος της οικονομικής ολιγαρχίας χαρακτηρίζουν την κυβέρνηση Σημίτη, η οποία μάλιστα, στο πνεύμα της εποχής, βρίσκεται στην πρωτοπορία για την κατεδάφιση κοινωνικών κατακτήσεων που είχαν αντέξει στις επιθέσεις των προκατόχων του.

Μπορεί ο Κ. Καραμανλής να μην καθορίζει σήμερα την πολιτική σκηνή, αλλά ο "καραμανλισμός" αποτελεί το πρότυπο για τις "σύγχρονες" κυβερνήσεις.

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Μια πρώτη ανάγνωση των επιλεγμένων κειμένων που δόθηκαν στη δημοσιότητα, αρκεί για να ενισχυθεί η άποψη ότι επιχειρείται να ξαναγραφεί η ιστορία, από αυτούς που θεωρούν τους εαυτούς τους "νικητές", απέναντι στο λαϊκό κίνημα. Πρόκειται για γενικότερο φαινόμενο της εποχής