Οταν μιλούν οι αριθμοί, "τι χρείαν έχομεν άλλων μαρτύρων"; Εκ των αριθμών, λοιπόν, συμπεραίνεται ότι, τα τελευταία 5 χρόνια στη χώρα μας, επιταχύνθηκε ο ρυθμός συσσώρευσης κεφαλαίων, το πολύ χρήμα συγκεντρώνεται σε λιγότερα χέρια και η πλειοψηφία του ελληνικού λαού γίνεται φτωχότερη.

Να γιατί ψήφισαν στη Βουλή όλα τα κόμματα - πλην του ΚΚΕ - τη Συμφωνία του Μάαστριχτ. Να γιατί και σήμερα οι κυβερνώντες ορκίζονται στο όνομά του, δηλώνοντας μετ' επιτάσεως και προς άρσιν τυχόν παρεξηγήσεων ότι δεν πρόκειται να παρεκκλίνουν ούτε πόντο από τη μααστριχτική οικονομική πολιτική. Να γιατί οι μεγαλοβιομήχανοι εμφανίζονται πολύ ικανοποιημένοι από την εφαρμογή αυτής της πολιτικής. Να γιατί ο λαός μας - σύμφωνα και με γκάλοπ τώρα τελευταία - αντιδρά στο Μάαστριχτ και οι κρατούντες αρνούνται να προχωρήσουν σε δημοψήφισμα.

Και να γιατί βάλθηκαν "λυτοί και δεμένοι" - κυβερνώντες, "αντιπολιτευόμενοι - συμπολιτευόμενοι", ΜΜΕ κι άλλοι "καλοθελητές" - να διασκεδάσουν τις λαϊκές αντιδράσεις και - μ' αφορμή και τις εκλογικές νίκες της σοσιαλδημοκρατίας σε Αγγλία και Γαλλία - μιλούν για "αριστερό Μάαστριχτ". Και να γιατί μπήκαν σε εφαρμογή όλα τα μέσα που διαθέτει το κράτος - κυβερνητικοί και κομματικοί μηχανισμοί, νόμοι της Βουλής, ΜΑΤ, εισαγγελείς και δικαστές, υποταγμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, καλοπληρωμένοι κονδυλοφόροι - για ν' ανακόψουν τους αγώνες των εργαζομένων εναντίον αυτής της πολιτικής.

Ολοι αυτοί οι "θεσμοί" ενεργοποιούνται για να εξασφαλίσουν τη συνέχιση αυτής της πολιτικής και τα μεγάλα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου.

Στο στόχαστρο βρίσκονται το δικαίωμα στην εργασία και τη σύνταξη, η δωρεάν παιδεία, η δημόσια υγεία, η πρόνοια, οι ατομικές και συλλογικές ελευθερίες. Παραδείγματα; Πολλά.

"Απασχολήσιμοι" αντί απασχολούμενοι οι εργαζόμενοι. "Μαχαίρι" στις συντάξεις και το εφάπαξ. Ιδιωτική ανώτατη εκπαίδευση. Νομοσχέδιο για κατακρήμνιση έστω του στοιχειώδους Εθνικού Συστήματος Υγείας. Φακέλωμα με τη Συμφωνία Σένγκεν, ποινικοποίηση των λαϊκών αγώνων με στημένες δίκες κι αθρόες καταδίκες αγωνιστών.

Φυσικά, όλα αυτά τα μέτρα σε κοινωνικό επίπεδο έρχονται να στήσουν την κατάλληλη οικονομική υποδομή, η οποία εξασφαλίζει τον πρώτιστο στόχο, που είναι η συνεχής αύξηση των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου.

Ε, ας δικαιολογήσουν αυτοί τότε, πώς και γιατί και στην εποχή της "παγκοσμιοποίησης" έχουμε μια από τα ίδια: αύξηση των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου και επέκταση της φτώχειας σε περισσότερους ανθρώπους. Γιατί συνεχώς αφαιρούνται λαϊκές κατακτήσεις.

Κι ας μας εξηγήσουν γιατί - παρά την τεράστια προπαγάνδα και την ενεργοποίηση κατασταλτικών μηχανισμών - οι λαοί αντιδρούν στο Μάαστριχτ.

Αν νομίζουν ότι οι απεγνωσμένες προσπάθειες της άρχουσας τάξης να στήσει "κεντροαριστερά" σχήματα, μπορεί να κρύψει την εκμετάλλευση και την αδικία σε βάρος των εργαζομένων, "πλανώνται πλάνην οικτράν". Τα περί "αριστερής στροφής" στην Ευρώπη, "καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο" κι άλλα συναφή και ανόητα, μόνο τους "μετανοημένους δεξιούς γιάπηδες που πέρασαν στη μοντέρνα Αριστερά" μπορούν να πείσουν. Οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν πείθονται, αλλά θα συνεχίσουν να παλεύουν μέχρι ν' ανατρέψουν αυτή την πολιτική και τους διαχειριστές της, συντηρητικούς ή και "κεντροαριστερούς".

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ