ΧΑΛΚΙΔΑ. -

Ο ποταμός Λήλαντας και η γύρω περιοχή, ονομαζόμενη και ως Ληλάντιο Πεδίο, αποτελούν από αρχαιοτάτων χρόνων, χώρο αντιπαράθεσης για το ποιος θα καρπωθεί τον έλεγχο της ευφορίας και καρποφορίας τους. Ηδη από τον 8ο αιώνα π.Χ. είχαν συγκρουστεί για τον έλεγχο του ποταμού οι Χαλκηδέοι με τους Ερετριείς. Μετά το χαμένο πόλεμο της συμμαχίας Χαλκηδέων - Θηβαίων κατά των Αθηναίων, οι τελευταίοι, θριαμβευτές, εγκατέστησαν Αθηναίους πολίτες να καλλιεργούν την περιοχή γύρω από τον Λήλαντα. Ο θεός Διόνυσος, με κρασί Ληλάντιον... μεθούσε τους καλεσμένους του. Και πάει λέγοντας...

Στη σημερινή εποχή, όμως, το Ληλάντιο Πεδίο έχει χάσει την αρχαία του αίγλη και έχει γίνει πεδίο ληστρικής εκμετάλλευσης και "δράσης" διαφόρων οικονομικών συμφερόντων, με αποτέλεσμα να "παραχωρεί" τη θέση του σε χαβούζα, σε "υποδοχέα" κάθε είδους μπαζών και απορριμμάτων. Σ' αυτήν την κατάληξη έχουν βάλει το χεράκι τους οι κυβερνήσεις και οι κατά καιρούς διορισμένοι νομάρχες και υπηρεσίες (και η σημερινή Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση), η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι διάφοροι επιχειρηματίες (κεραμουργοί και άλλοι). Οι κυβερνήσεις, επειδή γνωρίζουν τη ληστρική εκμετάλλευση της περιοχής από τους επιχειρηματίες και δεν κάνουν τίποτα για να επιβάλουν την αποκατάστασή της. Οι διάφοροι νομάρχες, επειδή παραχωρούν ανεξέλεγκτα άδειες επί πολλά χρόνια τώρα, και οι υπηρεσίες γιατί αδυνατούν, λόγω άνωθεν εντολών και ρυθμίσεων, να ασκήσουν έργα, ενώ η αστυνομία ασκεί αστυνόμευση μόνο κατόπιν καταγγελίας. Η Ευρωπαϊκή Ενωση, γιατί με την πολιτική ξεκληρίσματος του αγροτικού πληθυσμού και ξεριζώματος των αμπελοοινικών κι άλλων προϊόντων που ακολουθεί, έχει συμβάλει σημαντικά στη μείωση των καλλιεργειών. Και, τέλος, οι επιχειρηματίες, οι οποίοι, αφού βρίσκουν έδαφος κερδοσκοπίας... γιατί να μην αυθαιρετούν, γιατί να μη δημιουργούν σεληνιακά τοπία και γιατί να αποκαθιστούν το περιβάλλον... αφού κοστίζει; Και όχι μόνο αυτό, αλλά χρησιμοποιούν την εύφορη κοίτη του Λήλαντα ποταμού σαν χαβούζα και χωματερή για κάθε είδους μπάζα και απορρίμματα.

Αύριο, όμως, σε τυχόν μεγάλες βροχοπτώσεις και πλημμύρες - "παρά τρίχα τη γλιτώσαμε τελευταία", μας έλεγε παράγοντας της νομαρχίας - η κυβέρνηση θα ψάχνει τον υπαίτιο (τον εαυτό της, δηλαδή) των καταστροφών και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος θα μετράει αν τα θύματα ήταν πολλά ή λίγα για να αξιολογήσει έτσι την κυβερνητική αποτελεσματικότητα των... έργων!

Σε όλα αυτά η κυβέρνηση και τα συναρμόδια υπουργεία... απλώς επιβλέπουν και απαντούν ότι "η αρμοδιότητα χορήγησης των αδειών εκμετάλλευσης λατομείων Αργίλων και Μαργών, πλινθοποιίας και κεραμοποιίας έχει, από την καθιέρωση του θεσμού της άδειας, ανατεθεί στον νομάρχη (άρθρο 5, παράγραφος 2, Ν. 669/77)". Ομως, τα μέτρα προστασίας του Ληλάντιου Πεδίου από την ασύδοτη χωματοληψία, που προτάθηκαν πρόσφατα από το Νομαρχιακό Συμβούλιο Εύβοιας, όπως, η χωματοληψία μέχρι τέσσερα μέτρα, η πλήρης αποκατάσταση της υπό εκμετάλλευση έκτασης με παραγωγικό χώμα και όχι με οτιδήποτε μπάζα, η έρευνα αποθεμάτων και το σταμάτημα της εμπορίας του χώματος, απορρίφθηκαν από τον "φύλακα" του δημοσίου συμφέροντος, τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, Κ. Λαλιώτη. Για να αποδειχτεί, για μια ακόμη φορά, ότι η πολιτική κυβέρνησης και ΥΠΕΧΩΔΕ είναι ασυμβίβαστη με την προστασία του περιβάλλοντος και τη διαφύλαξη του παραγωγικού πλούτου της χώρας και ανοιχτόχερη στα μεγάλα συμφέροντα.

Γιώργος ΠΑΝΤΕΛΗΣ