Μας είχαν ζαλίσει οι κυβερνώντες τις μέρες της συνόδου κορυφής για τη Διακυβερνητική Διάσκεψη στο Τορίνο, ότι η ΕΕ έχει στραμμένο το βλέμμα της στα εκρηκτικά προβλήματα των λαϊκών μαζών και ανέφεραν ως παράδειγμα την ανεργία για την οποία μίλησε, με ωραία λόγια ο Ζακ Σαντέρ, ενώ την περιέλαβαν ως πρώτο θέμα και στο κείμενο των συμπερασμάτων των "15".

Αν κάποιοι είχαν πιστέψει σ' αυτές τις μπουρδολογίες των ιθυνόντων της ΕΕ, ήρθε προχτές ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Κλάους Κίνκελ, να τους προσγειώσει ανώμαλα. Ούτε λίγο ούτε πολύ ο Κ. Κίνκελ απέρριψε κάθε ιδέα να περιληφθεί στη νέα συνθήκη - αυτή που θα αντικαταστήσει τη Συνθήκη του Μάαστριχτ - κεφάλαιο για την ανεργία, με το απλό σκεπτικό ότι κάτι τέτοιο θα απαιτήσει προγράμματα τα οποία η Γερμανία δεν έχει καμία διάθεση να χρηματοδοτήσει.

Απλά τα πράγματα για τους ηγεμόνες της ΕΕ: Αντιμετωπίζουν τα πράγματα από τη σκοπιά των συμφερόντων τους.

Το πρόβλημα είναι με τους εγχώριους θιασώτες της Συνθήκης του Μάαστριχτ οι οποίοι θέλουν να κοροϊδέψουν το λαό ότι η ανεργία θα λυθεί μέσω της ευρωπαϊκής ενοποίησης...