Ενα ακόμα βήμα στην κατεύθυνση της διάλυσης της δημόσιας δωρεάν παιδείας αποτελεί η νέα, δεύτερη κατά σειρά απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την οποία αναγνωρίζεται δίπλωμα που αποκτήθηκε με δύο χρόνια σπουδές σε ιδιωτικό "κολέγιο" και άλλα δύο σε "πανεπιστήμιο" του εξωτερικού, ενώ η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας συνεχίζει την απαράδεκτη και υποκριτική στάση της "χλιαρής αντίδρασης", καθώς φαίνεται ότι οι εξελίξεις αυτές τη βολεύουν στην υλοποίηση των σχεδίων της.

Είναι προφανές ότι ήδη έχει αρχίσει μια βιομηχανία σχετικών προσφυγών στο ΣτΕ, το οποίο θα δικαιώνει τους προσφεύγοντες, "δεσμευόμενο" από το "Κοινοτικό Δίκαιο" και παρά το γεγονός ότι το Σύνταγμα της χώρας αναφέρει ρητά πως μόνο το κράτος παρέχει τριτοβάθμια εκπαίδευση. Περιχαρής ο πρόεδρος των ιδιοκτητών Κέντρων Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης Δ. Κορέλλας, χαρακτήρισε χτες την απόφαση του ΣτΕ ως "οριστική και καθοριστική" προβλέποντας μάλιστα ότι θα ακολουθήσει μπαράζ προσφυγών από τους 2.000 αποφοίτους των ιδιωτικών ΙΕΚ που συνεργάζονται με ξένα πανεπιστήμια.

Οι αποφάσεις του ΣτΕ φαίνεται ότι έχουν επιλεγεί ως "πολιορκητικός κριός" ενάντια στη δημόσια και δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση. Ομως, είναι τεράστια η ευθύνη της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας και της κυβέρνησης συνολικά. Για άλλη μια φορά χτες ο υπουργός Παιδείας αρκέστηκε να δηλώσει ότι "δε γνωρίζει λεπτομέρειες" για την απόφαση και αν το πρόβλημα πάρει διαστάσεις"θα θέσει το θέμα στο Υπουργικό Συμβούλιο". Οπως είχε κάνει με την προηγούμενη σχετική απόφαση, όταν δήλωσε ότι επιφυλάσσεται να τοποθετηθεί μέχρις ότου ενημερωθεί πλήρως. Αλλωστε είναι ο ίδιος υπουργός που ανέχεται τις προκλητικές και παραπλανητικές διαφημίσεις των διαφόρων σχολαρχών, ενώ κατά καιρούς επαναλαμβάνει ότι δεν έχει "ιδεολογικό πρόβλημα" με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Σοβαρότατες ευθύνες φέρουν επίσης και τα κόμματα που ψήφισαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, ανοίγοντας έτσι το δρόμο και στη Δικαιοσύνη να παρεμβαίνει για την εφαρμογή ντιρεκτιβών των Βρυξελλών.

Υπενθυμίζεται ότι το θέμα ξεκίνησε όταν στις αρχές Οκτώβρη 1995, συζητήθηκε στο ΣΤ Τμήμα του ΣτΕ προσφυγή κατά απόφασης του ΔΙΚΑΤΣΑ με την οποία δεν αναγνωριζόταν πτυχίο που είχε αποκτηθεί με σπουδές σε "κολέγιο" και στη συνέχεια στην αλλοδαπή. Τότε ο σύμβουλος Επικρατείας Ν. Σακελλαρίου είχε θέσει ανοιχτά θέμα σύγκρουσης του άρθρου 16 του Συντάγματος με το "Κοινοτικό Δίκαιο" και εισηγήθηκε να γίνει δεκτή η προσφυγή.

Στις 6 Οκτώβρη 1995 οι βουλευτές του Κόμματος Γερ. Αραβανής και Στρ. Κόρακας με ερώτησή τους στη Βουλή καλούσαν τον υπουργό Παιδείας να ανακοινώσει "τα μέτρα που πρόκειται να πάρει η κυβέρνηση ώστε να διαφυλαχτεί ο δημόσιος χαρακτήρας της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και ποιες είναι οι ενέργειες στις οποίες θα προβεί προκειμένου να τηρηθούν οι ρητές διατάξεις του άρθρου 16 του Συντάγματος, που απαγορεύουν την ίδρυση και λειτουργία στη χώρα μας ιδιωτικών πανεπιστημίων". Το υπουργείο Παιδείας βολεύτηκε απλά να παρακολουθεί τις εξελίξεις. Ετσι υπήρξε η πρώτη απόφαση του ΣτΕ πριν περίπου ένα μήνα, για να ακολουθήσει προχτές η δεύτερη...

Συγκεκριμένα το ΣΤ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) με την απόφασή του (2542/1996), ακύρωσε προηγούμενη απόφαση του ΔΣ του ΔΙΚΑΤΣΑ, το οποίο είχε δεχτεί κατά πλειοψηφία ότι ο τίτλος σπουδών που είχε αποκτήσει φοιτήτρια στη Γαλλία δεν αναγνωρίζεται ως πτυχίο ισότιμο με αυτά που απονέμονται από τα ελληνικά ΑΕΙ "επειδή τα δύο πρώτα χρόνια σπουδών από τα τέσσερα συνολικά, είχαν πραγματοποιηθεί σε Κέντρο Ελεύθερων Σπουδών στην Ελλάδα, το οποίο δεν ανήκει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση". Ουσιαστικά, με αυτή την απόφαση, αναγνωρίζεται έμμεσα η ίδρυση και λειτουργία στη χώρα μας των Εργαστηρίων Ελεύθερων Σπουδών που λειτουργούν ως "παραρτήματα" ευρωπαϊκών "πανεπιστημίων". Ανάβει επίσης το πράσινο φως για τη λειτουργία στη χώρα μας ευρωπαϊκών πανεπιστημίων, ενώ στρώνεται και το έδαφος για την "εκ των πραγμάτων αναγκαστική" αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος.

Τέλος, το ΣτΕ απέκλεισε τη δυνατότητα στο ΔΣ του ΔΙΚΑΤΣΑ να επανεξετάσει περιπτώσεις αναγνώρισης πτυχίων σπουδαστών με ανάλογες συνθήκες, ενώ τέτοια αρμοδιότητα θα έχει μόνο η τριμελής επιτροπή του ΔΙΚΑΤΣΑ. Πράγμα που σημαίνει ότι η αναγνώριση δεν πρέπει να γίνεται με εξέταση των ουσιαστικών προϋποθέσεων (ποιο πανεπιστήμιο, τι πρόγραμμα σπουδών κλπ.) αλλά μόνο εφόσον τηρούνται οι τυπικές.