Οργή και θυμός, αγανάκτηση και ένα τεράστιο "μέχρι σήμερα τίποτα", απόγνωση και ερωτηματικά για το μέλλον, είναι η εικόνα τριών ανέργων του Λαυρίου. Εικόνα του 50% των κατοίκων της πόλης που είναι άνεργοι.

Η Μαρία Φύσαρη,μητέρα δύο παιδιών, δούλευε μέχρι το 1990 στα Κλωστήρια ΔΕΔΕ Λαυρίου, και από τη μέρα που το εργοστάσιο έκλεισε δεν κατάφερε να βρει δουλιά. Ο άντρας, άνεργος και αυτός, κάνει μεροκάματα από εδώ και από κεί.

"Το Λαύριο έχει μαραζώσει από την ανεργία και τη φτώχεια και τα φέρνω πολύ δύσκολα. Ερχονται και μας τάζουν σε κάθε εκλογές, μας πάνε σε σεμινάρια που όχι μόνο δε μας βοηθάνε να βρούμε δουλιά, αλλά και δε μας τα πληρώνουν, όπως στους 20 νέους που δεν τους δίνουν τα λεφτά". Η τελευταία περίπτωση εξαγριώνει την άνεργη μητέρα και με κραυγή απελπισίας αναρωτιέται: "Ποιος τα έχει αυτά τα λεφτά, ποιος τα εκμεταλλεύεται και δεν τα δίνει στα παιδιά. Είναι κράτος αυτό;". Και τα χέρια της τρέμουν από αγανάκτηση.

Ο Θανάσης Χασιώτης έχει τρία παιδιά, άνεργος από το 1991, ψάχνει καθημερινά για μεροκάματο. Τον τελευταίο καιρό κατάφερε και πήγε εποχιακός στο Δασαρχείο Λαυρίου με τετράμηνη σύμβαση. Με οργισμένη φωνή ο Θανάσης μας είπε: "Υπάρχει μεγάλη ανεργία αλλά το χειρότερο είναι όταν σου λένε ότι δεν πιάνεις δουλιά επειδή είσαι αριστερός και αυτό το λένε ωμά. Ο ελληνικός λαός όμως θα σταματήσει να πιστεύει στα ατελείωτα ΘΑ τους". Ρωτώντας για το μέλλον των τριών παιδιών του η απάντηση ήταν έτοιμη: "Οπως πάνε τα πράγματα θα φτάσουμε σε εποχές του '40. Δεν ξέρω τι θα γίνει, δε βλέπω φως". Ο τόνος της φωνής αρχίζει να ανεβαίνει: "μας ζητάνε τώρα και πάλι ψήφο, γιατί; Μόνο στο ΚΚΕ θα πάει η ψήφος. Μας λένε συνέχεια εκσυγχρονισμός, για μένα δε σημαίνει τίποτα αυτή η λέξη, δεν έχω ιδέα, δεν το βλέπω, για ποιον εκσυγχρονισμό μιλάνε, πού, σε ποιον, για ποιον;".

Ο Λάζαρος Βαρυθυμιάδης ήταν και αυτός εποχιακός εργαζόμενος του δασαρχείου έχοντας να ταϊσει τρία παιδιά, άνεργος και αυτός από το 1990.

"Μας λένε τις τελευταίες μέρες για τις χιλιάδες θέσεις εργασίας, εγώ όμως το μόνο που βλέπω είναι το 50% της ανεργίας στο Λαύριο. Ξέρεις τι είναι να θέλεις να δουλέψεις και να μη βρίσκεις δουλιά και να έχεις και τρία παιδιά. Για να βρεις όμως εδώ δουλιά πρέπει να είσαι ή στο ΠΑΣΟΚ ή στη ΝΔ", συνεχίζει και η απόγνωση είναι ζωγραφισμένη στο πρόσωπο: "Στο δασαρχείο μάς έχουν δώσει μόνο ένα μισθό με αιτιολογία γραφειοκρατικά κωλύματα. Με ρώτησαν όμως πώς θα ζήσω τα τρία μου παιδιά".

Το μέλλον μου το βλέπω αβέβαιο γι' αυτό και πρέπει να δοθεί στο ΚΚΕ η ψήφος των εργατών και θα δοθεί για να ακουστεί η φωνή τους δυνατότερα.