Της Ελένης ΓΕΡΑΣΙΜΙΔΟΥ*
Με πολλή περηφάνια έριξα στην κάλπη ένα ωραιότατο ΟΧΙ - όπως και ένα σωρό άλλοι - που μεταλλάχτηκε σε θριαμβευτικό ΝΑΙ υπέρ της χούντας.
Στα επόμενα χρόνια πάλι "ΟΧΙ" ψήφιζα.
ΟΧΙ στη Δεξιά, ΟΧΙ στον ιμιτασιόν σοσιαλισμό. Είναι να μην κάνεις την αρχή.
Απέκτησα έναν εθισμό στο ΟΧΙ.
Θ' αναρωτηθεί κανείς: Μα σε τίποτα "ναι", χιλιάδες "ναι" εμπεριέχονται στα μεγάλα "ΟΧΙ". Η μαγκιά είναι να πεις το ΟΧΙ.
Ειδικά τελευταία που καθημερινά μας μετατρέπουν σε άτομα άβουλα, αδιάφορα, με αντιστάσεις μειωμένες.
Κάτι η πρώτη φορά, κάτι οι προτροπές αξιοσέβαστων φίλων, η καρδιά - και το χέρι - μάθανε στο ΟΧΙ.
Πολλά ΟΧΙ έχω πει κατά καιρούς και στο ΚΚΕ. Πολλές φορές θύμωσα, κάποιες φορές γύρισα σαν θυμωμένο παιδί την πλάτη, άλλες φορές αδιαφόρησα, κάποτε με βόλεψε να μην έχω ευθύνη, ακόμα δε συμφωνώ σε πολλά.
Μ' αρέσει που δε συμφωνώ. Μ' αρέσει που είμαι ελεύθερη ν' αποφασίζω πότε μ' αρέσει να 'μαστε μαζί.
Ομως έχω μια έμμονη ιδέα: Πρέπει να πω ΟΧΙ. Πρέπει ν' αντισταθώ.
Γίνεται ένας πόλεμος, υπάρχει καταιγισμός.
Χρησιμοποιούνται όλα τα μέσα απ' τον εχθρό.
Για να μην έχω προοπτική, να μην ονειρεύομαι.
Πρέπει να περάσω, λοιπόν, στην αντεπίθεση.
Να ξαναβρώ τις αρχές μου. Να ξαναδώ το δρόμο μπροστά.
Να πω "όχι" στη φθορά και την παρακμή.
Να ελπίσω ξανά.
Και μέσα από τα ΟΧΙ να βρούμε μαζί τα μεγάλα μας ΝΑΙ.
* Η Ελένη Γερασιμίδου είναι ηθοποιός, υποψήφια βουλευτής του ΚΚΕ στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας.