Οπως και να 'χει, η σκόνη που σηκώθηκε γύρω απ' το θέμα αρχίζει να κατακάθεται και σιγά σιγά ξεκαθαρίζουν οι προθέσεις και τα ελατήρια αυτών που δημιούργησαν, συντήρησαν και συντηρούν την υπόθεση της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας ως στοιχείο μιας ψευδεπίγραφης πολιτικής σύγκρουσης.

Ούτε η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας στερείται πολιτικής σημασίας, ούτε το πρόσωπο του Προέδρου είναι αδιάφορο, έστω κι αν οι αρμοδιότητες είναι σημαντικά περιορισμένες. Το βέβαιο είναι ότι η σημασία αυτή δεν είναι εκείνη που επιδιώκουν να δώσουν τα τρία κόμματα, χρησιμοποιώντας το θέμα ως καταλύτη για πρόωρες εκλογές ή όχι. Οσοι δεν επιθυμούν τις πρόωρες εκλογές, επενδύουν την άποψή τους με καταστροφολογικές προβλέψεις για την οικονομία κλπ. Οσοι πάλι θέλουν να φαίνονται ότι επιθυμούν τις εκλογές, τις παρουσιάζουν σαν πανάκεια. Το κρίσιμο ερώτημα, όμως, είναι: "Και μετά τις εκλογές τι;".

Θα είχε ιδιαίτερη σημασία να ακούσουμε τις απαντήσεις των μεν και των δε στο ερώτημα αυτό, μιας και αφορά στην ακολουθητέα πολιτική. Και γι' αυτήν δύσκολα μπορούν να διαφωνήσουν το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και η Πολιτική Ανοιξη.

Θα ήταν πάλι απροκάλυπτη κοροϊδία προς τον ελληνικό λαό να ισχυριστούν, τα κόμματα αυτά, ότι στο χρόνο που μεσολάβησε αναλώθηκαν για την αναζήτηση του "κάλλιστου" υποψηφίου, αφού οι αρετές και τα προσόντα τόσο του Κ. Στεφανόπουλου, όσο και του Αθ. Τσαλδάρη δεν ανακαλύφθηκαν τα τελευταία εικοσιτετράωρα. Τα δεδομένα και οι τάσεις είναι καταγραμμένα.

***

Στο σημείο αυτό συναντάται με την Πολιτική Ανοιξη, που δεν επιθυμεί μια εκλογική αναμέτρηση, η οποία - υπ' αυτές τις συνθήκες - θα έχει έντονο πολωτικό χαρακτήρα και έχοντας υπόψη ότι δεν μπορεί να καρπωθεί ένα ικανοποιητικό ποσοστό απ' τη φθορά του ΠΑΣΟΚ ή την αντιπολιτευτική ανυπαρξία της Νέας Δημοκρατίας. Η ηγεσία της Πολιτικής Ανοιξης προσδοκά ότι στο επόμενο διάστημα, εφόσον αποτρέπονται οι εκλογές, θα αποκτήσει την "έξωθεν καλή μαρτυρία" και θα μεγαλώσει τα κέρδη της σε μια μελλοντική αναμέτρηση.

Οσον αφορά τη Νέα Δημοκρατία, μετά τις παλινωδίες που οδήγησαν σε ένα τραγέλαφο θέσεων, είναι εμφανής η ανακούφισή της από τη διαπίστωση της συμφωνίας Πολιτικής Ανοιξης - ΠΑΣΟΚ, έστω κι αν η υποψηφιότητα Τσαλδάρη δεν έπεισε ούτε κορυφαία στελέχη του κόμματος περί των πραγματικών προθέσεων του Μ. Εβερτ για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Οι πρόωρες εκλογές θα ισοδυναμούσαν με "ρώσικη ρουλέτα" για την ηγεσία της ΝΔ και ο κ. Εβερτ φαίνεται ότι διάλεξε να τις ζητήσει όταν πλέον ήταν απίθανο να γίνουν. Η αξιωματική αντιπολίτευση βρέθηκε σε αδιέξοδο και είδε σαν σωσίβιο τη σύμπλευση της Πολιτικής Ανοιξης με το ΠΑΣΟΚ, αφού και ο πονοκέφαλος των εκλογών απομακρύνεται και μπορεί να χρεώσει στον Αντ. Σαμαρά τη συνέχιση της διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ.

***

Ταυτόχρονα, η "προεδρολογία" χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται σαν πρώτης τάξεως μέσο για τον αποπροσανατολισμό από τα καίρια προβλήματα της χώρας και των εργαζομένων, ενώ αξιοποιήθηκε για να ελαχιστοποιηθούν οι αντιδράσεις που γεννά αυτή η πολιτική.

Οι εργαζόμενοι, οι πολίτες, που γίνονται άλλη μια φορά αντικείμενο εμπαιγμού, δεν έχουν πολλές επιλογές: Να αντιδράσουν στα "σενάρια" της διαιώνισης των δεινών τους, να αντισταθούν στην πολιτική της λιτότητας, της ανεργίας, της εθνικής υποταγής. Να διαμορφώσουν τις προϋποθέσεις, ώστε με την κάθε δυνατότητα και αφορμή να επιβάλουν τη θέλησή τους για να απαλλαγεί ο τόπος από την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση και στην οποία συμφωνούν τόσο η ΝΔ, όσο και η Πολιτική Ανοιξη.

Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

"Η ακατάσχετη "προεδρολογία" ήταν το άλλοθι για να παιχτεί ακόμη μια παρτίδα στο "πόκερ" των σκοπιμοτήτων με τελικό ζητούμενο το περιβόητο "νέο πολιτικό σκηνικό" και μόνιμη επιδίωξη των "παικτών" τη νομή της εξουσίας".