Μήνες τώρα, η ελληνική κοινωνία και ιδιαίτερα η ελληνική επαρχία ταλαιπωρείται με την κυβερνητική επιχείρηση "Ι. Καποδίστριας", των αναγκαστικών συνενώσεων των χιλιάδων κοινοτήτων και επαρχιακών δήμων. Αντιμετωπίζει την κυνική και αλαζονική ιδεολογική επίθεση των κυβερνητικών υπαλλήλων των Βρυξελλών που, ως γνήσιοι απόγονοι του Μακιαβέλι, κάνοντας το μαύρο - άσπρο προκαλούν τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού. Οταν, με απύθμενο θράσος μιλούν, για "επανάσταση", "ιστορική μεταρρύθμιση" και τα τοιαύτα, με την προώθηση του "Καποδίστρια". Ενός νομοσχέδιου που, στην πραγματικότητα, προωθεί ένα γραφειοκρατικό διοικητικό μοντέλο συγκεντρωτικής αυτοδιοίκησης υποταγμένης πλήρως στην αντιδραστική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ, σε αντίθεση με τις πραγματικές ανάγκες της υπαίθρου και των κατοίκων της.

Αυτά ακριβώς, έχουν ξεσηκώσει στο πόδι χιλιάδες κοινότητες, κοινοτικές αρχές και τους κατοίκους της επαρχίας που καταγγέλλουν την κυβέρνηση και αρνούνται να υποταχθούν στις καταστροφικές επιλογές της. Ολος αυτός ο κόσμος δέχεται τους μύδρους των κυβερνητικών υπαλλήλων και του ίδιου του Κ. Σημίτη που, για να συκοφαντήσει τον αγώνα τους, χρεώνει στους αντιδρώντες ιδιοτέλειες για... καρέκλες και οφίτσια! Η αλαζονική, κυνική και συνάμα προκλητική κυβερνητική στάση, στηρίχτηκε και στηρίζεται και στην ανοχή της ΝΔ, που συμφωνεί στην ουσία με τον "Καποδίστρια" και, απλώς, καταγγέλλει τις πελατειακές εκλογικίστικες ρυθμίσεις του ΠΑΣΟΚ με το συγκεκριμένο σχεδιασμό των αναγκαστικών συνενώσεων.

Αλλά, εκείνοι που, στην πορεία, αποδείχνονται πραγματικό "δεκανίκι" της κυβέρνησης, σε ιδεολογικό και πολιτικό επίπεδο, για να περάσει ο "Καποδίστριας", είναι η ηγεσία και τα στελέχη του Συνασπισμού. Οι παραπάνω, στα πλαίσια της επιλογής τους για την "Κεντροαριστερή συνεργασία", αυτοδιορίστηκαν εμπροσθοφυλακή της κυβέρνησης Σημίτη για τον εξωραϊσμό και τη στήριξη του "Καποδίστρια" και στη Βουλή. Αποκαλυπτική είναι σχετικά η τοποθέτηση της κοινοβουλευτικής εκπροσώπου του ΣΥΝ Μ. Δαμανάκη μέσα στη Βουλή: Οι αναγκαστικές συνενώσεις, είπε, υπερβαίνοντας και την κυβερνητική προπαγάνδα, είναι δυνατόν να κατοχυρώσουν το διοικητικό, κοινωνικό και αναπτυξιακό ρόλο της Αυτοδιοίκησης. Ενώ, ακόμα και αυτό το όργιο με την κατανομή των δήμων, το χρέωσε, όχι στην κυβέρνηση αλλά... στην αδυναμία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Κάνοντας ένα ακόμα άλμα, προσπάθησε να καλύψει την κυβέρνηση και για την άρνηση διαλόγου λέγοντας πως "ο διάλογος έγινε και ο ΣΥΝ συμμετείχε"!

Καθώς, λοιπόν, όλα αποκαλύπτονται και έχουν το τίμημά τους, αφού είναι βέβαιο ότι, αργά ή γρήγορα, οι υπεύθυνοι θα χρεωθούν το κόστος των αντιλαϊκών επιλογών τους, είναι αναμενόμενο να φουντώνουν και οι εσωκομματικές τριβές στα κόμματα που στηρίζουν τις αντιλαϊκές επιλογές. Γι' αυτό το ΠΑΣΟΚ φρόντισε να απαλλάξει τους βουλευτές του από το άγος της προσωπικής επιλογής, θέτοντας θέμα κομματικής πειθαρχίας για την υπερψήφιση του νομοσχέδιου. Οσο για τις γνωστές εσωκομματικές αντιπαραθέσεις στους κόλπους του ΣΥΝ, δεν μπορεί να αποπροσανατολίσουν καθώς, οι ευθύνες είναι συλλογικές για την επιλογή στήριξης του "Καποδίστρια". Κι αυτό είναι που αναγκάζει ορισμένους, έστω την τελευταία στιγμή και εκ του ασφαλούς, να σκέφτονται τη διαφοροποίησή τους κατά την ψηφοφορία στη Βουλή. Ο κόσμος, ωστόσο, μπορεί να ξεχωρίζει την ήρα από το στάρι. Κι εδώ είναι καθαρό πως μόνον το ΚΚΕ στάθηκε αταλάντευτα, από την αρχή μέχρι το τέλος, μαζί με το λαό ενάντια στο αντιδραστικό νομοσχέδιο "Ι. Καποδίστριας".