"Εχομεν την τιμήν να θέσομεν υπ' όψιν υμών τα κάτωθι συμβάντα, ων υπήρξαμεν αμερόληπτοι, άμα δε και έντρομοι μάρτυρες". Κάπως έτσι θα άρχιζε ο Ρεϊμόν Κενό να περιγράφει τη "δραματική" κατάσταση που κυριαρχεί στην Ουάσιγκτον, όπως ακριβώς έκανε και στο βιβλίο του "Ασκήσεις ύφους". Βέβαια ημείς ουδεμίαν πρόθεσιν έχομε να αναπαράγουμε κάτι ανάλογου ύφους ή τέλος πάντων και ήθους τοιουτοτρόπως...

Υπάρχει δυστυχώς όμως και η δυσάρεστη και κάπως σκοτεινή πλευρά αυτής της υπόθεσης που κανείς όμως δεν ασχολείται, εκτός από κάτι "μύωπες" που επιμένουν να βλέπουν τις "ανατριχιαστικές" λεπτομέρειες αυτής της τραγελαφικής ερωτικής υπόθεσης. Τις βλαβερές συνέπειες που μπορεί αυτό να έχει στη ζωή όχι μόνο των Αμερικανών πολιτών αλλά και ολόκληρου του πλανήτη. Γιατί για να εκμυστηρευτώ και το μεγάλο μου καημό, ποτέ δεν είχα εμπιστοσύνη σε έναν Πρόεδρο που προσπαθεί να παίξει σαξόφωνο και απλά κακοποιεί τη μουσική και ταλαιπωρεί τα ώτα όσων είχαν την ατυχία να τον ακούσουν. Πάντα έτρεφα κάποιον τρόμο όταν τον έβλεπα σαν το βάρδο "Κακοφωνίξ" να επιδίδεται σε απίστευτες και άπειρες παραφωνίες. Επίσης, ο άλλος μου τρόμος πάντα ήταν, αυτή η ικανότητά του να παραγγέλνει και να απειλεί με βομβαρδισμούς κράτη και ηγέτες που δε "συμμορφώνονται" προς τας υποδείξεις της "διεθνούς έννομης τάξης". Ποιας έννομης δηλαδή και ποιας τάξης δηλαδή... εν πάση περιπτώσει...

Πραγματικά ποσώς με ενδιαφέρει τι κάνει ο κύριος Κλίντονας στις διάφορες δεσποσύνες και κυρίες που έχουν την ατυχία ή την τύχη για άλλους, να βρίσκονται κοντά του, ή τι ακριβώς συμβαίνει στην κρεβατοκάμαρά του. Αρκεί αυτό πουκάνει στις διάφορες κυρίες, να μην το προσπαθεί να το κάνει και στον υπόλοιπο κόσμο ποικιλοτρόπως... γιατί όταν κάποιος προσπαθεί να μου επιβάλλει κάτι, απλά εκνευρίζομαι. Γιατί αν οι παροικούντες την Ουάσιγκτον επιθυμούν με πρόσχημα αυτό το σκάνδαλο, να επιβάλλουν κάτι διαφορετικό και αρκετά επικίνδυνο για την ειρήνη αλλά και το ευ ζην της υφηλίου, τότε τα πράγματα αλλάζουν και από τραγελαφικά γίνονται άκρως επικίνδυνα. Και μάλλον κάπως έτσι θα πρέπει να είναι αφού ο Κλίντον έχει υποπέσει σε πολλαπλές μοιχείες και πολλαπλά σκάνδαλα οικονομικής φύσης, όπου αναμεμειγμένα ήταν τα"καλύτερα παιδιά", αλλά φύλλο δεν κουνήθηκε. Τώρα τι έγινε και τόσος αχός ακούγεται; Μήπως θα έπρεπε και λίγο να πονηρευτούμε;