Απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων, στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε στο Ρέθυμνο και αναφερόμενη στη Συνθήκη του Αμστερνταμ, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕΑλέκα Παπαρήγα,υπογράμμισε:

"Οι λαοί έχουν αρχίσει να ξυπνάνε. Και έχουν αρχίσει να καταλαβαίνουν ότι υπάρχει ενοποίηση και "ενοποίηση". Υπάρχει ενοποίηση που συμφέρει τους λαούς και ενοποίηση που είναι εχθρός των λαών".

"Η Συνθήκη του Μάαστριχτ μετεξελίχθηκε σε Συνθήκη του Αμστερνταμ. Εγινε χειρότερη και η επόμενη που θα γίνει, εάν δεν καταφερθούν χτυπήματα στην ΕΕ, θα είναι ακόμη χειρότερη. Είναι, δηλαδή, μια ανηφόρα.

Τι κάνουμε εμείς:

- Ηδη από πέρσι ακόμα, αρχίσαμε μια καμπάνια ενημέρωσης του λαού για τη Συνθήκη του Αμστερνταμ.

- Δεύτερο, στηρίζουμε προσπάθειες για το δημοψήφισμα, όχι γιατί περιμένουμε ότι το δημοψήφισμα θα λύσει τα προβλήματα, αλλά είναι ένα μέτωπο, ένα όπλο πάλης και πίεσης.

- Τρίτο, βάζουμε ανοιχτά προ των ευθυνών τους όλα τα κόμματα της Βουλής. Τι θα κάνουν, αν θα επικυρώσουν ή όχι τη συνθήκη. Το 1992 επικύρωσαν τη συνθήκη η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ και καταψήφισε το ΚΚΕ. Εμείς λέμε σήμερα, ότι από αυτή τη Βουλή δεν έχουμε αυταπάτες περί της πλειοψηφίας της. Πρέπει να διευρυνθεί το ΟΧΙ και με την προσχώρηση άλλων κομμάτων στο ΟΧΙ, αλλά και βουλευτών. Πρέπει να βγει ένα αυξημένο ΟΧΙ. Δε θα ανατρέψει την κατάσταση, αλλά ανοίγει ένα δρόμο: Να γίνει καλύτερη και πιο ισχυρή η πάλη. Και εδώ θα ψηφίσεις ή ΝΑΙ ή ΟΧΙ. Γιατί ακούγονται και κάτι για λευκά και κάτι για ΠΑΡΩΝ.

"Παρών" ή λευκό μπορεί να ψηφίσει κανείς σε ένα πολύ ειδικό θέμα που, για κάποιους λόγους, δεν έχει σχηματίσει γνώμη. Και επιτρέπεται και σε κόμματα να μην σχηματίζουν γνώμη. Αλλά για ένα ζήτημα που το ζούμε καθημερινά, που υπάρχει παρελθόν, παρόν και μέλλον, δεν μπορεί να πεις ότι δεν έχω γνώμη. Και εδώ ο ελληνικός λαός πρέπει να κρίνει το κάθε κόμμα και τον κάθε βουλευτή με τη στάση του σ' αυτό το καίριο ζήτημα. Διότι όταν επικυρωθεί η Συνθήκη του Αμστερνταμ, μετά θα γίνονται αγώνες για την παιδεία, θα λένε "μα έχουμε θεσμικό πλαίσιο, δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς"! Θα δικαιολογείται η κυβέρνηση πίσω από αυτή την υπογραφή. Θα κάνουν αγώνα οι αγρότες, θα λέει η κυβέρνηση "δεν μπορούμε, η Βουλή ψήφισε, η Βουλή σχηματίζεται από τον λαό, άρα ο λαός θέλει τη συνθήκη"...

Ο λαός θα πρέπει, από ένα σημείο και μετά, να πάψει να νομιμοποιεί στη συνείδησή του τέτοιες επιλογές. Και τα επόμενα διαστήματα να μην τις νομιμοποιεί και με την ψήφο του".

Αναφερόμενη στον χαρακτηρισμό "Μακεδονία των Σκοπίων" με τον οποίο ονόμασε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος την ΠΓΔΜ, η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε:

"Κοιτάξτε να δείτε "λανθάνουσα γλώσσα την αλήθεια λέει". Το θέμα έχει δύο πλευρές. Η μία είναι ότι πιστεύουμε και εμείς ότι έχει κλείσει αυτό το ζήτημα. Η ελληνική κυβέρνηση όφειλε να ενημερώσει τον ελληνικό λαό. Εμείς δε θεωρούμε ότι το πρόβλημα είναι το όνομα της γειτονικής χώρας. Το πρόβλημα είναι η νέα τάξη πραγμάτων. Και, αν θέλετε, και ο λαός της γειτονικής χώρας έχει πρόβλημα, γιατί την έχουν μετατρέψει σε αμερικανική βάση και κάνουν ό,τι θέλουν οι ΗΠΑ. Επομένως, όποιους κινδύνους, ενδεχόμενα διατρέχουμε από τη γειτονική χώρα, θα προέρχονται από το τι παιχνίδι θέλουν να παίξουν οι Αμερικανοί στην περιοχή. Δεν είναι, λοιπόν, το όνομα αυτό που θα αποτελέσει κανένα πρόσθετο πρόβλημα. Αμα αποφασίσουν οι Αμερικανοί να δημιουργήσουν μια καινούρια εστία, θα βρουν χίλιες δικαιολογίες. Εμείς από την αρχή είχαμε θέσει ότι αυτό που ζητάμε από τη γειτονική χώρα, είναι να σεβαστεί τα σύνορα, να μην εγείρει μειονοτικά προβλήματα. Αυτά ζητούσαμε. Από κει και πέρα θεωρούμε ότι το όνομα Μακεδονία έχει ένα γεωγραφικό περιεχόμενο. Ο γεωγραφικός χώρος δεν είναι καθόλου περίεργο να μην συμπίπτει με τον εθνικό. Σε όλα τα μέρη της γης υπάρχουν λαοί που αισθάνονται ας πούμε Ισπανοί ή είναι Ισπανοί, αλλά τώρα είναι Χιλιανοί ή Αργεντινοί. Δεν έχει σημασία, από μια πλευρά, ούτε η αρχική σου προέλευση, ούτε ο γεωγραφικός χώρος. Σημασία έχουν τα σύνορα. Από κει και πέρα κάθε λαός ή κάθε ομάδα λαού μπορεί να αισθάνεται όπως αισθάνεται, από τη στιγμή που ζει σε μια χώρα, στα εθνικά όρια μιας χώρας πρέπει να απολαμβάνει ίσα δικαιώματα και να σέβεται τις κοινές υποχρεώσεις. Αλλιώς πρέπει να λυθούν τα ζητήματα και όχι με το από πού ήρθες κάποτε, ή σε ποιο γεωγραφικό χώρο ζεις. Υπάρχουν τα σύνορα που καθορίζουν πού αρχίζει και τελειώνει μια χώρα. Και τα σύνορα δεν αλλάζουν και δεν μπορεί κανείς να ζητήσει αλλαγή συνόρων".