Από όποια σκοπιά κι αν προσπαθήσει να "διαβάσει" κανείς τις επιλογές των κυβερνώντων, αλλά και τις επιμέρους αποφάσεις που λαμβάνονται, ο φιλομονοπωλιακός προσανατολισμός και ο αντιλαϊκός χαρακτήρας τους είναι πάντα δεδομένος. Μερικές φορές, μάλιστα, είναι τόσο ευδιάκριτος, που προσλαμβάνει διαστάσεις πρόκλησης έναντι των εργαζομένων και των συμφερόντων του τόπου, συνολικά. Τέσσερα "νέα" από τη χτεσινή οικονομική ειδησεογραφία, που μπορεί το καθένα από μόνο του να δίνει την εντύπωση της μεμονωμένης είδησης, είναι χαρακτηριστικά για του λόγου το αληθές.
***
Πρώτη είδηση: Τα κυβερνητικά επιτελεία άρχισαν την προετοιμασία για την κατάρτιση του κρατικού προϋπολογισμού της επόμενης χρονιάς. Οι οδηγίες είναι σαφείς: Δεν υπάρχουν περιθώρια για οποιαδήποτε φορολογική ελάφρυνση των μισθωτών και των συνταξιούχων. Αυτό σημαίνει ότι για φετινό εισόδημα ίδιας αγοραστικής δύναμης με το 1997, θα πληρώσουμε περισσότερο φόρο. Ομως αυτό δε φτάνει. Γι' αυτό και οι "εκσυγχρονιστές" μαγειρεύουν σενάρια φορολόγησης των γεωργικών επιδοτήσεων, σχεδιάζουν την επιβολή "κεφαλικού φόρου" (φόρο με... αντικειμενικά κριτήρια τον λένε επίσημα) στους επαγγελματίες και βιοτέχνες των μικρών επαρχιακών πόλεων, που μέχρι τώρα είχαν "γλιτώσει", μελετούν τη μείωση των τετραγωνικών, στα οποία μπορεί να μένει μια οικογένεια, χωρίς να πληρώνει φόρο ιδιοκατοίκησης, μεθοδεύουν αύξηση των φόρων που πληρώνουν οι μικροϊδιοκτήτες διαμερισμάτων, αύξηση των "αντικειμενικών τιμών" στα κατασκευαζόμενα διαμερίσματα κλπ.
***
Δεύτερη είδηση: Μετά από παράπονα των τραπεζών ότι έχασαν κάποιους "καλούς" πελάτες τους, εξαιτίας της φορολογίας που - μετά κόπων και βασάνων - αποφασίστηκε για τα εισοδήματα από τα "ρέπος", η κυβέρνηση αποφάσισε την κατάργηση αυτού του φόρου. Λόγος γίνεται για τους κατ' εξοχήν "έχοντες και κατέχοντες", που ακριβώς, επειδή δεν είχαν τι να κάνουν τα εκατοντάδες εκατομμύρια και δισεκατομμύρια που διέθεταν, "έπαιζαν" με τους τίτλους του δημοσίου, αποκομίζοντας με τον πλέον παρασιτικό τρόπο απροσδιόριστης ποσότητας εισοδήματα, τα οποία μάλιστα ήταν αφορολόγητα. Μόλις επιβλήθηκε φορολογία στην Ελλάδα, διάλεξαν κάποιες τράπεζες του εξωτερικού, για να συνεχίσουν τον "τζόγο" τους, εξέλιξη που δυσαρέστησε τους ντόπιους τραπεζίτες, οι οποίοι αξίωσαν και τελικά κατάφεραν να αποφασιστεί η κατάργηση αυτού του φόρου.
***
Τρίτη είδηση: Ο μεγαλοεπιχειρηματίας Λάτσης έβγαλε ακόμα 57 δισεκατομμύρια από τα θησαυροφυλάκιά του και αγόρασε το 7% της Τράπεζας Εργασίας. Με την "κίνηση" αυτή, τα ποσά που, σύμφωνα με τις δικές του ανακοινώσεις, διέθεσε από τις 16 του Ιούνη μέχρι τώρα για την απόκτηση της Τράπεζας Αθηνών, της Τράπεζας Κρήτης και μεγάλου "πακέτου" της Τράπεζας Εργασίας, αγγίζουν τα 200 δισεκατομμύρια δραχμές!
Είδηση τέταρτη: Αρχισαν, όπως δηλώνουν οι ιδιοκτήτες των σούπερ Μάρκετ, να ισχύουν μειωμένες (το πολύ μέχρι 8%) τιμές για ορισμένες κατηγορίες ειδών στα καταστήματά τους. Η απόφαση πάρθηκε στα πλαίσια των "συμφωνιών κυρίων" με την κυβέρνηση, ο ορίζοντας διατήρησης των τιμών είναι μικρός και η σκοπιμότητά της (που βέβαια καμιά σχέση δεν έχει με την όποια επιδίωξη ανακούφισης των εργαζομένων, το εισόδημα των οποίων λεηλατείται από την ακρίβεια) μία και μοναδική: Να εξασφαλιστεί η συγκράτηση του στατιστικού Δείκτη Τιμών Καταναλωτή, ώστε κυβέρνηση και μεγαλοεπιχειρηματίες να πάρουν τα εύσημα από τις Βρυξέλλες. Ελα, όμως, που ο θεός αγαπάει τον κλέφτη, ενίοτε όμως δε γυρίζει την πλάτη στον νοικοκύρη... Η αποκάλυψη του εκπροσώπου των Βιομηχανιών Τροφίμων είναι ενδεικτική της κοροϊδίας που στήθηκε σε βάρος των καταναλωτών. Στα είδη που οι ιδιοκτήτες των σούπερ μάρκετ κάνουν μειώσεις τιμών μέχρι 8% - είπε χαρακτηριστικά - έχουν ήδη εξασφαλίσει από τους βιομήχανους εκπτώσεις που φτάνουν και το 52%!
***
Είναι φανερό πως έχουμε να κάνουμε με τέσσερις ειδήσεις που "βοούν" για τους κερδισμένους και τα θύματα της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Για τις δύο Ελλάδες που υπάρχουν - και που θα πρέπει να εξακολουθήσουν να υπάρχουν και να κινούνται προς αντίθετες κατευθύνσεις - στη φιλοσοφία όσων σχεδιάζουν και αποφασίζουν για τα εκάστοτε μέτρα και αποφάσεις. Από τη μια είναι εκείνοι που πληρώνουν και από την άλλη εκείνοι που... πληρώνονται, αποσπώντας αστρονομικά ποσά από τον ιδρώτα της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού.
Ανεξάρτητα από το αν αναπτύσσεται μια οικονομία ή όχι, στο βαθμό που στόχος της εφαρμοζόμενης πολιτικής είναι η διατήρηση και παραπέρα διεύρυνση των δυνατοτήτων απόσπασης όλο και μεγαλύτερων κερδών για την άρχουσα τάξη των ολίγων, οι πολλοί θα καλούνται όλο και περισσότερο να πληρώνουν το μάρμαρο. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, η εξασφάλιση κερδών για τις τράπεζες, "επιβάλλει" τη φοροαπαλλαγή όσων - συναλλασσόμενων με αυτές - έχουν εισοδήματα από "ρέπος", κερδοσκοπώντας με τους τίτλους του δημοσίου. Επειδή όμως τα κονδύλια αυτά δεν πρέπει να λείψουν από τα δημόσια φορολογικά έσοδα, οι λογιστές της κυβέρνησης διευρύνουν τη φορολογική επιβάρυνση των πολλών και κυρίως των μισθωτών, των συνταξιούχων, των ελευθέρων επαγγελματιών κοκ. Με την ίδια λογική, για να μπορεί να διατηρεί ο όποιος μεγαλοεπιχειρηματίας την έπαυλη των 1.000 και 2.000 τετραγωνικών, που την έχει μάλιστα "γραμμένη" στην επιχείρηση του για να μην πληρώνει φόρο, μειώνεται όλο και περισσότερο το εμβαδόν της κατοικίας, για το οποίο δεν πληρώνουν φόρο ιδιοκατοίκησης οι"κοινοί θνητοί".
***
Αν οι δύο πρώτες ειδήσεις δείχνουν ποιοι απαλλάσσονται από την υποχρέωση καταβολής φόρων προς το δημόσιο και ποιοι καλύπτουν τις σχετικές διαφορές, οι δύο επόμενες εικονογραφούν τις δύο Ελλάδες. Τη μία, που πρέπει να ευγνωμονεί τους κυβερνώντες και τους μεγαλοεπιχειρηματίες στον κλάδο των τροφίμων, επειδή συμφώνησαν να της προσφέρουν - στο βαθμό που ισχύει η "προσφορά" - 10 δραχμές για κάθε πακέτο μακαρόνια και 6,5 δραχμές για τις χαρτοπετσέτες. Και την άλλη, που αγοράζει τις τράπεζες σα να πρόκειται για χαρτοπετσέτες. Την Ελλάδα, δηλαδή, της εργατικής τάξης και όλων των άλλων εργαζομένων, που λιώνει στο μεροκάματο για να εξασφαλίσει όπως όπως τα προς το ζην και την Ελλάδα του μεγάλου κεφαλαίου του όποιου Λάτση, που αφού επί δεκαετίες καταβρόχθιζε και καταβροχθίζει το μόχθο του λαού και τον πλούτο της χώρας, προσπαθεί τώρα να δημιουργήσει το νέο σκηνικό, ώστε απρόσκοπτα να συνεχίσει το ληστρικό του έργο.
***
Οι κομμουνιστές το γνωρίζουν πολύ καλά πως πρόκειται για δύο κόσμους, τα συμφέροντα και οι προοπτικές των οποίων δεν πρόκειται να συναντηθούν ποτέ, όσο κι αν κάποιοι - από εκείνους που έχουν γνώση για το... φόβο των Ιουδαίων - επιχειρούν να πείσουν τους εργαζόμενους για το αντίθετο. Αντίθετα, είναι συμφέροντα από τη φύση τους ανειρήνευτα που, ανεξάρτητα από τα αποπροσανατολιστικά τερτίπια των υπηρετών του κεφαλαίου και τα σκαμπανεβάσματα του κινήματος, οδηγούν σε ρήξεις και ανατροπές. Και όσο πιο γρήγορα έρθουν αυτές, τόσο πιο αντιμετωπίσιμες θα είναι οι επιπτώσεις από την εγκληματική και σε βάρος των εργαζομένων πολιτική που επιβάλλεται σήμερα.
Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ
Πρόκειται για ειδήσεις που "βοούν" για τους κερδισμένους και τα θύματα της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Για τις δύο Ελλάδες που υπάρχουν - και που θα πρέπει να εξακολουθήσουν να υπάρχουν και να κινούνται προς αντίθετες κατευθύνσεις - στη φιλοσοφία όσων σχεδιάζουν και αποφασίζουν για τα εκάστοτε μέτρα και αποφάσεις
Feeds
Σχολές για "παιδιά ενός κατώτερου θεού" 
