Σε καταβόθρα που καταπίνει ασταμάτητα δισεκατομμύρια χρήματος των δημοτών, έχει εξελιχθεί το έργο της συντήρησης της Κεντρικής Δημοτικής Αγοράς της Αθήνας.Και όχι μόνον αυτό. Οπως αποδεικνύεται σήμερα, οι ευκαιριακές, πρόχειρες και, τελικά, ανεπαρκείς μελέτες που ανατέθηκαν από το Δήμο της Αθήνας και εκπονήθηκαν από ιδιωτικό γραφείο δεν είχαν αντιμετωπίσει σχεδόν κανένα από τα σημαντικά, στατικά και άλλα, προβλήματα του υπέργηρου κτιριακού συγκροτήματος - δεν είχαν καν υπολογίσει το αυτονόητο ότι ένα ιχθυοπωλείο χρειάζεται τουλάχιστον πλακάκια στους τοίχους του.

Αποτέλεσμα, να χρειάζονται νέες μελέτες και στη συνέχεια νέες αναθέσεις και νέες εργολαβίες - στον ίδιο εργολήπτη - για να διορθώσουν τις ανεπάρκειες των προηγούμενων εργολαβιών και, βέβαια, το κόστος - για χρήματα που βγαίνουν από τις τσέπες των δημοτών πρόκειται - να πολλαπλασιάζεται. Από τα 340.000.000 δραχμές (χωρίς το ΦΠΑ) που προέβλεπε η σύμβαση του 1990, το κόστος ανέβηκε στο 1 δισ. δραχμές, μετά από τρεις ανακεφαλαιωτικούς πίνακες. Σήμερα πλέον, τα δισεκατομμύρια έχουν γίνει δύο και φαίνεται πως δε θα αργήσουν - όταν αρχίσουν να φτάνουν οι νέοι ανακεφαλαιωτικοί πίνακες - να γίνουν τρία!

Γιατί η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου, παρά τις αντιδράσεις, ενέκρινε νέα εργολαβία για τη συντήρηση και την ανακατασκευή του τμήματος της ιχθυαγοράς, λόγω ..."οικονομικής αδυναμίας για την αποπεράτωσή του με την τρέχουσα εργολαβία".

Μια ματιά στη σχετική εισηγητική έκθεση της Διεύθυνσης Αρχιτεκτονικού του Δήμου Αθηναίων, αρκεί για να βεβαιωθούν οι τεράστιες ευθύνες των δημοτικών αρχών των τελευταίων οχτώ ετών, σχετικά με την εξέλιξη της υπόθεσης, που χρεώνεται, εξίσου με τις προηγούμενες, η δημοτική αρχή του Δ. Αβραμόπουλου. Μόλις πρόσφατα, άλλωστε, αποφάσισε την επαν-εκτέλεση ως "νέου" του παλιού, στην πραγματικότητα, έργου.

Ετσι, μετά την έναρξη των εργασιών - για την εκτέλεση των οποίων είχε προηγηθεί, υποτίθεται, μελέτη - διαπιστώθηκαν μεγάλης κλίμακας κακώσεις και αλλοιώσεις του κτιρίου της ιχθυαγοράς.

Χαρακτηριστικά, ενώ "η μελέτη προέβλεπε τη διατήρηση των διαχωριστικών τοίχων των καταστημάτων και τη στήριξη σ' αυτούς μεταλλικών παταριών βαρέως φορτίου, διαπιστώθηκε ότι επρόκειτο για δομικές πλινθοδομές", με αποτέλεσμα να είναι αναγκαία "η κατασκευή νέων ενισχυμένων μπατικών με τα αντίστοιχα επιχρίσματα και τα πλακίδια τοίχου. Τα τελευταία δεν είχαν καν περιληφθεί (!) στον αρχικό προϋπολογισμό, παρότι επιβάλλονται για λόγους υγειονομικούς", σημειώνεται στην εισήγηση.

Επιπλέον, η μελέτη προέβλεπε, μεταξύ άλλων, την αντικατάσταση της μόνωσης του δώματος, "χωρίς να λάβει υπόψη ότι τα φέροντα στοιχεία της μεταλλικής στέγης ήταν εξαιρετικά διαβρωμένα και αποσαθρωμένα".

Το πολυδάπανο έργο από την εποχή που ξεκίνησε - όπως πάει θα κλείσει τέρμινο η ολοκλήρωσή του - πρέπει να σημειώσουμε, τέλος, ότι δημιουργεί, εκτός των άλλων, μια αγορά που δε θα εξυπηρετεί τους παραδοσιακούς καταναλωτές της. Τα χαμηλά, δηλαδή, εισοδηματικά στρώματα της πόλης. Γιατί, όπως επανειλημμένα έχει σημειώσει ο επικεφαλής της "Αγωνιστικής Αριστερής Οικολογικής Συμπαράταξης για την Αθήνα" Λεων. Αυδής,η φαινομενικά πολυτελής - σε επίπεδο επιχρισμάτων και άλλων αρχιτεκτονικών στοιχείων, γιατί, από την άποψη της υποδομής, μόνο για σύγχρονη κεντρική αγορά δεν πρόκειται - κατασκευή ανεβάζει, ήδη, κατακόρυφα και τα ενοίκια των καταστημάτων και το κόστος αυτό, που δε θα μπορούν να αντιμετωπίσουν οι έμποροι της αγοράς, θα μετακυλίσει αναγκαστικά στο προϊόν και κατά συνέπεια στην τσέπη του καταναλωτή του. Εκτός αν παραδοθούν τα μαγαζιά σε άλλους, πιο ...ευέλικτους επιχειρηματίες.

Γεράσιμος ΤΡΥΦΩΝΑΣ