Την απόφαση του ΝΑΤΟ και της ΔΕΕ να επεμβαίνουν "με το έτσι θέλω" εναντίον κυρίαρχων λαών και κρατών για τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ και της ΕΕ, στιγμάτισε ο βουλευτής του ΚΚΕ Στρατής Κόρακας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Δυτικοευρωπαϊκής Ενωσης (ΔΕΕ), με παρέμβασή του κατά τη συζήτηση της εισήγησης "Νέες προοπτικές για τη διατλαντική συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας", που έγινε στις 30 Νοέμβρη '98. Συγκεκριμένα, στην παρέμβασή του, ο κομμουνιστής βουλευτής ανέφερε χαρακτηριστικά:

"Κύριε πρόεδρε, πρέπει να ομολογήσω ότι ακούγοντας εσάς, τον κ. Κουτιλέιρο, γενικό γραμματέα της ΔΕΕ, και ορισμένους άλλους βουλευτές, αισθάνθηκα πραγματικά εκτός κλίματος. Ισως αυτό να οφείλεται και στο ότι έχασα τη συνήθεια να ακούω τέτοια πράγματα, μια που δεν μπόρεσα να πάρω μέρος στην τελευταία σύνοδο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσής μας.

Ετσι, σας άκουσα να λέτε ότι "η ΔΕΕ αποτελεί μια τεράστια κατάκτηση, διότι, μεταξύ άλλων πλεονεκτημάτων, έχει και αυτή τη δυνατότητα να αναλαμβάνει στρατιωτικές επιχειρήσεις παντού στον κόσμο". Ο κ. Κουτιλέιρο, εξάλλου, δήλωσε ότι "το ζήτημα είναι να ξέρουμε πως πιέζοντας το κουμπί όλα θα προχωρήσουν καλά". Πρόκειται για δηλώσεις, που μου προκαλούν, επιτρέψτε μου να το πω, ρίγη, όχι, φυσικά, συγκίνησης, αλλά φρίκης.

Σε ό,τι αφορά την εισήγηση του κ. Blaauw, καθώς και το σχέδιο σύστασης που προτείνει, θα μπορούσε να πει κανείς ότι διαπνέεται από δύο αγωνίες, δύο ανησυχίες που βασίζονται σε δύο κεντρικές ιδέες: Πρώτον,την αναγνώριση της κυριαρχίας των Ηνωμένων Πολιτειών, είτε πρόκειται για το ΝΑΤΟ, του οποίου είναι ο αναγνωρισμένος από όλους ηγέτης, είτε πρόκειται για τη ΔΕΕ, ακόμα και μια ΔΕΕ με τη μεγαλύτερη δυνατή ανεξαρτησία απέναντι στο ΝΑΤΟ.Δεύτερον,τις προοπτικές στρατιωτικών επεμβάσεων παντού στον κόσμο. Ακούγοντάς σας και διαβάζοντας την εισήγηση, διαπιστώνει κανείς ότι αυτές οι προοπτικές βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη, χωρίς να κάνετε τον κόπο να δώσετε απάντηση στις παρακάτω κρίσιμες ερωτήσεις: Ποιον θεωρείτε ως εχθρό μας; Από ποιον απειλούμαστε; Ποιος δίνει το δικαίωμα στη ΔΕΕ ή στο ΝΑΤΟ να επεμβαίνει, και μάλιστα στρατιωτικά, στα εδάφη χωρών ανεξάρτητων, να σκοτώνει ανθρώπους, να καταστρέφει κατοικίες και άλλες εγκαταστάσεις; Ποιος ανέθεσε σε αυτούς τους οργανισμούς την αποστολή του χωροφύλακα στην Ευρώπη και στον κόσμο ολόκληρο;

Γίνεται λόγος για στρατιωτικές επεμβάσεις σαν να ήταν το πιο συνηθισμένο, το πιο λογικό, το πιο νόμιμο, που θα μπορούσε κανείς να διανοηθεί. Και αυτό δεν εμποδίζει τους ίδιους, που έτσι πιστεύουν, να επικαλούνται συχνά, χωρίς ντροπή κατά τη γνώμη μου, το Διεθνές Δίκαιο και το σεβασμό των διεθνών κανόνων".

"Πρέπει να πούμε την αλήθεια: Το Διεθνές Δίκαιο αντικαθίσταται εδώ από το δίκαιο του πιο ισχυρού και ο κ. Κουτιλέιρο ήταν σε αυτό το ζήτημα απόλυτα ξεκάθαρος, δηλώνοντας, έπειτα από σχετική ερώτηση, ότι η ΔΕΕ δεν ενδιαφέρεται για την πολιτική που εφαρμόζεται στο εσωτερικό της Τουρκίας. Κατά τη γνώμη μου, βρισκόμαστε εδώ μπροστά σε έναν επιλεκτικό κυνισμό, αφού στην περίπτωση των άλλων χωρών, το ΝΑΤΟ και η ΔΕΕ διακηρύσσουν, ακριβώς με βάση την εσωτερική κατάσταση και την εσωτερική πολιτική, την ανάγκη αποστολής στρατευμάτων και διενέργειας βομβαρδισμών.

Πιστεύω ότι αυτοί που πληρώνουν από τη δράση της ΔΕΕ, είτε αυτή είναι ενσωματωμένη στην Ευρωπαϊκή Ενωση είτε είναι ο "ευρωπαϊκός πυλώνας" του ΝΑΤΟ, είναι ο λαοί, είτε πρόκειται γι' αυτούς των χωρών - μελών της ΔΕΕ και του ΝΑΤΟ, είτε για τους λαούς άλλων χωρών.

Πράγματι, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ο κεντρικός στόχος αυτών των δύο επεμβατικών και ιμπεριαλιστικών πολιτικών είναι η υποδούλωση των λαών και η εξυπηρέτηση των μεγάλων πολυεθνικών οικονομικών συμφερόντων, είτε αυτά είναι αμερικανικής, είτε ευρωπαϊκής κυριαρχίας.

Ούτε η IESF (Ευρωπαϊκή Ταυτότητα Ασφαλείας και Αμυνας) ούτε το ΡΡΡ (Συνεταιρισμός για την Ειρήνη) ούτε οποιαδήποτε άλλη επεμβατική φόρμουλα ανακαλυφθεί, μπορεί να εξασφαλίσει κάτι το θετικό για τους λαούς. Συνεπώς, οι λαοί, κατά τη γνώμη μας, είτε πρόκειται γι' αυτούς των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ και της ΔΕΕ, είτε γι' αυτούς των άλλων χωρών, έχουν συμφέρον να ενώσουν τις δυνάμεις τους, να σφυρηλατήσουν το αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο για τη διάλυση αυτών των οργανισμών, που μόνο δεινά τους προκαλούν και να οικοδομήσουν μια άλλη Ευρώπη: Την Ευρώπη της ειρήνης, της αμοιβαία ωφέλιμης συνεργασίας, την Ευρώπη των εργαζομένων λαών".