Επειδή όμως, τόσο για τα μισθολογικά αιτήματα, την απαίτηση δηλαδή των εκπαιδευτικών να μπορούν να ζουν απ' το μισθό τους, όσο και για τα θεσμικά, (κατάργηση διπλής βάρδιας, υποχρεωτική προσχολική αγωγή διετής, δεκαετής υποχρεωτική βασική εκπαίδευση, προγράμματα, βιβλία, περιεχόμενο γνώσεων που να ανταποκρίνεται στην ανάγκη διαμόρφωσης ολοκληρωμένων ελεύθερα και κριτικά σκεπτόμενων συνειδήσεων και ταυτόχρονα παροχή των βασικών εφοδίων για τη σημερινή - και αυριανή - ζωή με ενιαίο, ριζικά διαφορετικό, τύπο λυκείου, χτύπημα της παραπαιδείας και οικονομικής αφαίμαξης των γονέων, δικαίωμα στον ελεύθερο χρόνο για τους μαθητές κλπ.), η κυβέρνηση προφασίζεται ότι δεν μπορούν να εξευρεθούν τα αναγκαία χρήματα,ας δούμε ποια είναι η διάψευση του υπαρκτού αυτού ισχυρισμού.

* * *

• Ο ίδιος ο κ. Παπαθεμελής, αν και συνυπεύθυνος γι' αυτή την πολιτική, στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, στην ομιλία του (29-6-96) ανέφερε τα εξής στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος: "Η συμμετοχή των μισθών στο ΑΕΠ της χώρας μας ήταν 47% το 1980 και έπεσε στο 32% το 1995. Αντίθετα, η συμμετοχή των επιχειρηματικών κερδών ήταν 34% το 1980 κι έγινε 51% το 1995". Σαφέστατο το συμπέρασμα για την πολιτική ταξικής καταλήστευσης των μισθοσυντήρητων.
• Κάποιοι (ποιοι αλήθεια..;) Ελληνες έχουν καταθέσεις ύψους 3.200 δισ. δρχ. στις ελβετικές τράπεζες. Σημειωτέον ότι αυτές έχουν αυξηθεί κατακόρυφα (έως και 50%) από το 1990 έως τώρα. (Στοιχεία ΔΝΤ, όπως τα δίνει η ΑΔΕΔΥ).
• Πάνω από 2.000 δισ. είναι οι ανείσπρακτοι φόροι (μεγαλοεπιχειρηματιών) παρελθόντων ετών, σύμφωνα με την Ομοσπονδία Εφοριακών Υπαλλήλων.
• Καμιά φορολόγηση των λεγόμενων Αμοιβαίων Κεφαλαίων, των οποίων το ενεργητικό ήταν 3,7 τρισ. δρχ. το 1996, δεν ισχύει...
• 1.000 δισ. "έσβησε" η κυβέρνηση με σκανδαλώδη ρύθμιση για την ΕΤΒΑ (ομόλογα του 1995 λήξεως 2002) για τα δάνεια βιομηχάνων (οι οποίοι "αποβιομηχανοποιούν" τη χώρα ή επενδύουν στα υπόλοιπα Βαλκάνια ή στο Χρηματιστήριο).
• 100 δισ. έχασε ακόμα ο προϋπολογισμός του 1997 από τις φορολογικές απαλλαγές που περιέχει αυτός προς τους εφοπλιστές...
• 200 δισ. ήταν η σκανδαλώδης ρύθμιση απαλλαγής οφειλών των διυλιστηρίων "Μότορ Οϊλ" και "Πετρόλα" (Βαρδινογιάννη - Λάτση) το καλοκαίρι του 1996...
• 44,5 δισ. από τον προϋπολογισμό του 1997 θα πάνε για έργα του ΝΑΤΟ.
• Τα κέρδη των βιομηχάνων αυξήθηκαν επίσημα σε πραγματικές αποπληθωρισμένες τιμές κατά 53% το 1985 - 95. Οι μισθοί όμως, μόνο την τελευταία 6ετία, έχασαν πάνω από 40% της αγοραστικής τους δύναμης.

* * *

* * *

Το μέσο εργατικό κόστος στην Ευρωπαϊκή Ενωση ήταν τότε 67,1% του μέσου όρου του ΟΟΣΑ. Τι σημαίνει αυτό;

1. Το εργατικό κόστος στην ΕΕ είναι υποτιμημένο, άρα "ανταγωνιστικό" σε σύγκριση με το μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ.

2. Στην Ελλάδα το εργατικό κόστος είναι ακόμα πιο υποτιμημένο, άρα θα έπρεπε να είναι η "ελληνική" οικονομία, με βάση τα σαθρά επιχειρήματα των κρατούντων, η πιο "ανταγωνιστική" (για τις δυνάμεις του κεφαλαίου). Ομως κάθε άλλο παρά αυτό συμβαίνει. Η "ανταγωνιστικότητά" τους έχει να κάνει κύρια με την επενδυτική πολιτική, τον εκσυγχρονισμό των μέσων παραγωγής και υπηρεσιών, την αξιοποίηση της νέας τεχνολογίας, την εκπαίδευση και εργασιακή διασφάλιση του ανθρώπου, εργαζομένου παραγωγού αγαθών και υπηρεσιών κλπ. και προπαντός με τη χάραξη οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής της χώρας μας με κριτήριο τα συμφέροντα του ελληνικού λαού κι όχι των διαπλεκόμενων (και ανταγωνιζόμενων) κερδοσκοπικών συμφερόντων της εγχώριας ολιγαρχίας, των πολυεθνικών εταιριών και των πολιτικών τους εκφράσεων.

Για αυτό λοιπόν: Ο αγώνας κάθε τμήματος των εργαζομένων της πόλης ή του χωριού, είναι αγώνας δίκαιος, αγώνας που συνεισφέρει στον αγώνα όλων των "μη κατεχόντων" να πάψει επιτέλους η καταλήστευσή μας από τους "κατέχοντες".

Κώστας ΝΤΟΥΝΤΟΥΛΑΚΗΣ

Δάσκαλος - συνδικαλιστής

ΣΠΟΤ

Ο αγώνας κάθε τμήματος των εργαζομένων της πόλης ή του χωριού, είναι αγώνας δίκαιος, αγώνας που συνεισφέρει στον αγώνα όλων των "μη κατεχόντων" για να πάψει η καταλήστευση από τους "κατέχοντες"