Σελίδες, αντάξιες της αντιστασιακής ιστορίας αυτού του τόπου, γράφουν τη μια μετά την άλλη οι εργαζόμενοι, συνολικά ο αγωνιζόμενος λαός της Θεσσαλονίκης. Από προχτές τα μεσάνυχτα οι εργαζόμενοι του ΟΣΕ και ο αγωνιζόμενος λαός της Θεσσαλονίκης μπλόκαραν ένα ακόμα τρένο που μετέφερε αγγλικά άρματα μάχης για το μακελειό στη Γιουγκοσλαβία. Στον παλιό εμπορευματικό σταθμό του ΟΣΕ έστησαν άλλο ένα μετερίζι αντίστασης. Αύριο, Πέμπτη, αγωνιστικά, θα σταματήσουν τη διέλευση συνολικά των ΝΑΤΟικών δυνάμεων από τη Βόρεια Ελλάδα, θα παρεμποδίσουν και έτσι την εμπλοκή της χώρας μας στο βρώμικο πόλεμο των ιμπεριαλιστών. Οι εργαζόμενοι, ήδη, απέδειξαν για άλλη μια φορά, πως όταν ο λαός θέλει, μπορεί να ανατρέψει τα προαποφασισμένα πολεμοκάπηλα σχέδια και να γράψει τη δική του ιστορία, της ειρήνης, της φιλίας και της συνεργασίας.

Ηταν λίγο μετά τις 12 τα μεσάνυχτα της Τρίτης προς Τετάρτη, που οι εργαζόμενοι σταμάτησαν με ανθρώπινη αλυσίδα, την αμαξοστοιχία 22 βαγονιών, που ετοιμάζονταν να αναχωρήσει για τα Σκόπια, φορτωμένη με 31 άρματα μάχης και Αγγλους μισθοφόρους στρατιώτες, που είχαν φτάσει στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Το τρένο αρχικά ήταν προγραμματισμένο να αναχωρήσει στις 4 χτες τα χαράματα, όμως κάτω από την αποφασιστική στάση των εργαζομένων να υλοποιήσουν την απόφαση της Ομοσπονδίας τους και να εμποδίσουν τη διέλευση του τρένου, οι επιτελάρχες του ΝΑΤΟ και η περιφερειακή διοίκηση Κεντρικής Μακεδονίας του ΟΣΕ, πήραν την πρωτοβουλία να το διώξουν κρυφά πιο νωρίς, άρονάρον.

Η απόπειρα έγινε έγκαιρα γνωστή. Μερικοί εργαζόμενοι στην αρχή, δεκάδες διαδηλωτές στη συνέχεια, εκατοντάδες μέχρι το πρωί, κατέλαβαν τις γραμμές. Το αίτημα ένα: Να γυρίσει πίσω στο Λιμάνι το τρένο του θανάτου. Η προειδοποίηση σαφής: Δε θα επιτρέψουμε κανένα τρένο να ξαναβγεί από το κατεχόμενο Λιμάνι φορτωμένο με σύνεργα του πολέμου.

Κάτω από την αποφασιστική στάση των εργαζομένων η διοίκηση του ΟΣΕ σε συνεργασία με τους ΝΑΤΟικούς επιτελείς και τις αρχές του Λιμενικού και της Αστυνομίας, αναγκάστηκαν να δρομολογήσουν την επιστροφή του τρένου.

Οι Αγγλοι στρατιώτες μέσα στα τελευταία βαγόνια, άκουγαν την οργή του λαού και μπροστά της το μόνο που μπόρεσαν να πράξουν, ήταν να οπλιστούν. "Go home killers", "κανένας φαντάρος στη Γιουγκοσλαβία εμείς δεν πολεμάμε για ΗΠΑ - Γερμανία", τα συνθήματα διαπερνούσαν την ησυχία της νύχτας. Από την ντουντούκα ο διαδηλωτής καλούσε τους Αγγλους μισθοφόρους: "δεν έχετε καμία δουλιά εδώ, γυρίστε στη χώρα σας. Μη σηκώσετε όπλο εναντίον ενός άλλου λαού. Θα γίνεται και εσείς θύματα αυτού του πολέμου".

Προηγουμένως τα Βρετανικά άρματα μάχης, σημαδεύτηκαν από την κόκκινη μπογιά και τα συνθήματα που έγραψαν πάνω τους οι εργαζόμενοι.

Το τρένο πήρε το δρόμο της επιστροφής. Λίγο πριν περάσει την πύλη 11 του Λιμανιού που φρουρούνταν από δυνάμεις των ΜΑΤ, από το βαγόνι της μηχανής ο αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών Σωτήρης Ραφτόπουλος, ανακοίνωνε: "Απαιτούμε να ξεφορτωθούν τα άρματα και να γυρίσουν από εκεί που ήρθαν. Δε θα επιτρέψουμε ο σιδηρόδρομος, τα τρένα, να γίνουν μέσα μεταφοράς πολεμικού υλικού για το μακέλεμα του Γιουγκοσλάβικου λαού". Ο Παναγιώτης Γούσιος Αναπληρωτής Γραμματέας του Συνδέσμου Σιδηροδρομικών Βόρειας Ελλάδας, από τους πρωταγωνιστές της κινητοποίησης, ξεκαθάρισε: "δε δεχόμαστε να συνεργαστούμε στο έγκλημα. Θα είμαστε σε μόνιμη επιφυλακή".

Ετσι κι έγινε. Οι εργαζόμενοι έμειναν να φυλάνε την πύλη 11, αφού λίγα μέτρα πιο κάτω ο Διευθυντής του ΟΣΕ Γ. Κουρτίδης είχε διαβουλεύσεις για την έξοδο του τρένου λίγο αργότερα. Τελικά το τρένο με τα Αγγλικά άρματα μάχης παραμένει ακόμα στο Λιμάνι.

Οι ΝΑΤΟικοί, όμως, δεν το έβαλαν κάτω. Λίγο πριν τις 5 το πρωί, επιχειρήθηκε η οδική έξοδος αρμάτων και άλλων ΝΑΤΟικών οχημάτων από την πύλη 14 του Λιμανιού. Οι εργαζόμενοι που ήταν σε μόνιμη επιφυλακή έστησαν νέο μπλόκο. Με εντολή της κυβέρνησης οι κρατικές δυνάμεις καταστολής έδειξαν και πάλι το πραγματικό πρόσωπό τους, έκαναν καθαρό πως δεν είναι γενικώς δυνάμεις αστυνόμευσης, αλλά πολύ συγκεκριμένα δυνάμεις υπεράσπισης, με τη βία, των συμφερόντων της άρχουσας τάξης και των πολιτικών της εκφραστών. Πρώτο αποτέλεσμα: Ενας συνδικαλιστής του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης ο Χ. Κουτσουράς μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με το κεφάλι ανοιγμένο από τα χτυπήματα των ΜΑΤ.

Ως μια ιστορική στιγμή για το συνδικαλιστικό κίνημα χαρακτηρίστηκε από τους ίδιους τους εργαζόμενους του ΟΣΕ, η μεγάλη αντιιμπεριαλιστική κίνηση. Η απόφαση για απεργία σε περίπτωση που κληθούν να μεταφέρουν ΝΑΤΟικό υλικό, πάρθηκε σε πολύ δύσκολους καιρούς και ήθελε μεγάλη δύναμη για να υλοποιηθεί. Το πρώτο βήμα έγινε. Και όπως δηλώνουν οι εργαζόμενοι: "οι αρμόδιοι υπηρεσιακοί και κυβερνητικοί παράγοντες, πρέπει να καταλάβουν ότι με τη δική μας θέληση δεν πρόκειται να φύγουν άλλα τρένα θανάτου".

"Είμαστε αποφασισμένοι να εμποδίσουμε με την παρουσία μας, τη χρήση του σιδηροδρόμου για τη μεταφορά των ταγμάτων θανάτου. Καλούμε τους πολίτες της Θεσσαλονίκης να στηρίξουν την απόφασή μας. Το σταμάτημα των ΝΑΤΟικών μετακινήσεων πρέπει να γίνει υπόθεση όλου του λαού", δηλώνει ο Γιάννης Πετρίδης εργαζόμενος στον ΟΣΕ.

Από την ιστορική αυτή στιγμή, απουσίαζαν οι συνήθεις ύποπτοι. Οι συνδικαλιστές που μόνο στα λόγια διαφωνούν με την επικίνδυνη και υποτελή πολιτική της κυβέρνησης.