"Η αναγόρευση γκάνγκστερς και ληστών ως εγγυητών του δικαίου και της ασφάλειας της ανθρωπότητας από τη μία και η ηρωική αντίσταση ενός μικρού, αλλά τρανού, θεόρατου λαού από την άλλη, αποτελούν πέραν των άλλων, επίκαιρο και πρόσφορο υλικό για τη διαπαιδαγώγηση της νέας γενιάς".Με τα λόγια αυτά ξεκινά επιστολή που έστειλε ο σχολικός σύμβουλος Γιάννης Βαγενάς προς τους Συλλόγους Διδασκόντων και Γονέων των Σχολείων 4ης Εκπαιδευτικής Περιφέρειας Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Πειραιά, προτείνοντάς τους να διαπαιδαγωγηθεί η νέα γενιά στο πνεύμα της ειρήνης, της ανεξαρτησίας και της αντίστασης.

Στην επιστολή, την οποία κοινοποιεί προς το υπουργείο Παιδείας - Διεύθυνση Σπουδών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, το Σύλλογο Δασκάλων και την Ενωση Γονέων Νίκαιας, ο Γ. Βαγενάς τονίζει ότι "ενεργούν άριστα όλοι εκείνοι οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς που διαπαιδαγωγούν τα παιδιά τους στο πνεύμα της ειρήνης, της ανεξαρτησίας και της αντίστασης", υπογραμμίζοντας ότι ο εκπαιδευτικός ως παιδαγωγός επιτελεί το καθήκον του, επιμένουν να αναφέρονται σε κεντρικά ζητήματα όπως:

• Στο μεγαλείο της αντίστασης και στην καταισχύνη της υποταγής, θυμίζοντας στιγμές από την Ελληνική Ιστορία.
• Στις πολυεθνικές που βρίσκονται πίσω από κυβερνήσεις και ηγέτες μαριονέτες.
• Στην τελευταία ανακοίνωση της UNESCO ότι 358 άτομα έχουν εισόδημα όσο ο μισός πληθυσμός της Γης.
• Στην ανεργία, στην πείνα, στη δυστυχία, στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
• Στις τεράστιες δαπάνες του πολέμου από τη μία που πληρώνουν οι λαοί και στα τεράστια κέρδη των εμπόρων και πλασιέ των όπλων από την άλλη.
• Στο τεράστιο χάσμα λαών και κυβερνήσεων με πιο τρανό παράδειγμα τη χώρα μας.
• Στη λογική ξεπουλημένων ηγετών ότι προέχει η ελευθερία που βασίζεται στην οικονομική ισχύ του κράτους των ισχυρών του πλούτου.
• Στη μόλυνση του περιβάλλοντος.

Επισημαίνει επίσης, ότι ενεργούν από παιδαγωγική σκοπιά με τον καλύτερο τρόπο, εκείνοι οι Εκπαιδευτικοί που πέραν των άλλων (συζητήσεις, παράδειγμα των ίδιων κλπ.) επιμένουν και μεριμνούν για την ενεργητική συμμετοχή των παιδιών (συμβολική και στα μέτρα των δυνατοτήτων τους) τόσο σε πορείες και εκδηλώσεις ειρήνης, όσο και σε εκδηλώσεις αλληλεγγύης σε δοκιμαζόμενους λαούς.