Η Ελλάδα του "είμαι μικρή και δεν μπορώ", που απομακρύνεται από το ένδοξο παρελθόν της, παζαρεύει, σαν γυρολόγος, το παρόν της και εναποθέτει σε άλλους τη διαμόρφωση του μέλλοντός της.

Η Ελλάδα του "ρεαλιστικού 3%" των διαφόρων "Πρετεντέρηδων", που δεν έχουν αισθήματα να εκδηλώσουν υπέρ των αδικοσκοτωμένων γυναικόπαιδων της Γιουγκοσλαβίας, δεν έχουν ανάστημα να σηκώσουν μπροστά στους δολοφόνους του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, "κολλάνε" και "γλείφουν" τους ισχυρούς, δείχνοντας την αδυναμία της φοβίας τους και την ξεφτίλα της ιδιοτέλειάς τους.

Η Ελλάδα του "πληθωρισμού 2%", που μετράει την ύπαρξή της σε δραχμές και σε ευρώ, που χάνει την εθνική ταυτότητα, για ν' αποκτήσει, στη θέση της, μια οικονομική, υπογράφοντας, ανωνύμως, ως "12ο μέλος της ΟΝΕ".

Η Ελλάδα του "κυβικού και του τετραγωνικού", που στενεύει το όνειρο του πολίτη της στην απόκτηση ενός αυτοκινήτου κι ενός διαμερίσματος, περιορίζοντας, στο ελάχιστο, τις δημιουργικές ατομικές και συλλογικές ικανότητές του.

Και καλεί το λαό μας μας να βολευτεί μέσα σ' αυτή την Ελλάδα. Ν' αποδεχτεί ότι είναι "μικρός κι ανήμπορος", για να μικραίνει συνεχώς μέχρι να εξαφανιστεί τελείως. Να κρύψει τα δάκρυα και την οργή του για το ολοκαύτωμα της Γιουγκοσλαβίας και να συνταυτιστεί με τους φονιάδες των λαών, Κλίντον και Μπλερ. Να επενδύσει ολόκληρη τη ζωή του στο "χρηματιστήριο της συγκυρίας και της αρπαχτής", απαξιώνοντας τα ιδανικά του.

Την ίδια Ελλάδα "ονειρεύεται" και ο Κ. Καραμανλής. Κι αν εμφανίζεται κάπου διαφοροποιούμενος από τον Κ. Σημίτη, είναι για να ξεγελάσει τους ψηφοφόρους. Κι αν η ΝΔ φαίνεται, σήμερα, σα να βρίσκεται πιο "αριστερά" από το ΠΑΣΟΚ, είναι γιατί το κυβερνών κόμμα πήγε τόσο "δεξιά" που δεν υπάρχει παραπέρα χώρος για την αξιωματική αντιπολίτευση.

Οι αγωνιστές, που σταματούν με το κορμί τους τα τανκς στη Θεσσαλονίκη, οι διαδηλωτές που πλημμυρίζουν όλη τη χώρα για να σταματήσουν τον πόλεμο στα Βαλκάνια, δεν πρόκειται να φοβηθούν την Ολμπράιτ και τον Κλαρκ και δε θα περιορίσουν τα σύνορα των οραμάτων της στη "μικρή, ανήμπορη και υποταγμένη Ελλάδα". Οι εργαζόμενοι, που παλεύουν καθημερινά για το τίμιο μεροκάματο, οι άνθρωποι του πολιτισμού και της διανόησης, δε θα κλειστούν στη "στρούγκα" της ΟΝΕ, δε θα πουλήσουν την ψυχή τους "στο διάβολο", για ν' αγοράσουν μια μετοχή στο χρηματιστήριο, ένα αυτοκίνητο κι ένα διαμερισματάκι.

Ο λαός μας θα στείλει το μήνυμα και στις ευρωεκλογές, ενισχύοντας με την ψήφο του εκείνους - πρώτα και κυρίως το ΚΚΕ - που δεν ξεπουλούν την ιστορία του, δε σμικραίνουν τα οράματά του κι "ονειρεύονται", παλεύοντας μαζί του, ένα αξιοπρεπές παρόν κι ένα καλύτερο μέλλον της Ελλάδας. Στα προεκλογικά μπαλκόνια δε θα μπορέσουν να ξεγελάσουν πολλούς, ο "ιεροκήρυκας" της εθνικής υποταγής και ο "ιεροψάλτης" του πολιτικαντισμού. Οσονούπω, "τελειώνουν τα ψωμιά τους"...

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ