ΑΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ ΚΑΛΑ, δηλαδή, από τις αναλύσεις που διαβάζουμε, τις μέρες αυτές, συμβαίνουν τα εξής: Ο πρωθυπουργός κάθεται σπίτι του και προσπαθεί να επιλέξει το καλύτερο σενάριο, σχετικά με το ενδεχόμενο κυβερνητικού ανασχηματισμού ή πρόωρων εκλογών, χωρίς, βέβαια, να αποκλείεται να γίνουν και τα δυο.

Επίσης ο Γιώργος Παπανδρέου κάθεται σπίτι του και σκέπτεται ποιο σενάριο θα επιλέξει ο πρωθυπουργός, για να αναπροσαρμόσει ανάλογα τα σχέδιά του και να «ξεκαθαρίσει» το εσωτερικό μέτωπο του κόμματός του.

Αν αληθεύουν αυτά, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε. Αυτό, πάντως, που με σαφήνεια προκύπτει, είναι ότι κανείς από τους δύο δε σκέπτεται τα προβλήματα που έχει ο ελληνικός λαός.

Και μιλάμε γι' αυτόν το λαό που αρέσκονται να «μετράνε» και να «αναλύουν», για να μπορέσουν να καταλήξουν στα καλύτερα γι' αυτούς συμπεράσματα. Κάτι σαν ...πειραματόζωο, δηλαδή.

ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥΣ ο υπουργός Οικονομίας Γιώργος Αλογοσκούφης, δηλώνοντας μάλιστα ότι μέσα στο 2006 «επιτύχαμε δυναμική ανάπτυξη, αισθητή αποκλιμάκωση της ανεργίας, σημαντική πρόοδο στα δημόσια οικονομικά».

Δυστυχώς γι' αυτόν, διάλεξε άσχημη περίοδο να το κάνει, γιατί συμπίπτει με την περίοδο που (αναγκαστικά) κάνει οικονομικό απολογισμό και ο Ελληνας εργαζόμενος, βλέποντας το «δώρο» να έχει ήδη εξαντληθεί, σε αντίθεση με τα έξοδα που έχει ακόμη να κάνει και τα χρέη που έχουν μείνει απλήρωτα.

Και είναι βέβαιο ότι αυτοί οι δύο απολογισμοί δε συμπίπτουν, ούτε ως προς την αισιοδοξία, ούτε ως προς τα συμπεράσματα.

Το ερώτημα είναι ποιος «βλέπει» σωστά. Ο υπουργός Οικονομίας με τα «επιτεύγματά» του, ή ο μισθωτός, που διαπιστώνει ακρίβεια, λιτότητα και φορομπηχτικές επιδρομές στο εισόδημά του; Κι είναι ένα ερώτημα με αυτονόητη απάντηση.

Οσο για τον Ελληνα άνεργο (που σαφώς δεν αποτελεί το 9,9% που θέλει η κυβέρνηση), βεβαιώνουμε τον υπουργό Οικονομίας ότι δε νιώθει καθόλου άνετα, ούτε διακρίνει «αποκλιμάκωση» της ανεργίας. Κλιμάκωση της κοροϊδίας ίσως...