Η γνωστή προβοκατόρικη παρέμβαση του κ. Καστανίδη ενάντια στο ΚΚΕ στη Βουλή δεν ήταν τυχαία, ούτε του ξέφυγε. Ακολούθησαν και άλλες ανάλογες τοποθετήσεις βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, όπως και το «ξέσπασμα» του αρχηγού Γιώργου για τον «αριστερό ψάλτη»... Ομως και μετά το τέλος της ψηφοφορίας της πρότασης μομφής όποιο πρωτοκλασάτο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ εμφανίστηκε στα τηλεοπτικά πάνελ (π.χ. Διαμαντοπούλου, Ευθυμίου, Μπίστης, κλπ.) δεν έχανε την ευκαιρία να ψέλνει το ίδιο και απαράλλαχτο τροπάρι ενάντια στο ΚΚΕ. Το έκαναν δε τόσο χοντροκομμένα (είτε κόλλαγε στη συζήτηση είτε όχι το πέταγαν), που ήταν ολοφάνερο πως είχαν βάλει σε εφαρμογή συγκεκριμένο σχέδιο και εκτελούσαν αποστολή. Φυσικά, έχουν τον πόνο τους. Πρέπει να περνούν τις εξετάσεις στο κεφάλαιο ότι είναι καλύτεροι διαχειριστές των επιθυμιών του και ταυτόχρονα να φτιάχνουν παραμύθια για τους εργαζόμενους. Δεν είναι εύκολο ένα κόμμα υποστηρικτής του καπιταλισμού, (τα περί «άγριου» είναι σαν το «ολίγον έγκυος», ένας είναι ο καπιταλισμός και είναι άγριος), όπως φάνηκε στην πράξη, όταν ήταν κυβέρνηση και επίσης από τον τρόπο που «αντιπολιτεύεται», να το καμουφλάρεις σε «αντικαπιταλιστικό». Δε γίνεται να είναι μεσάνυχτα και να λες «τι ωραία που λάμπει ο ήλιος»... Επειδή το ΚΚΕ εννοεί «να βλέπει σωστά την ώρα» και να αποκαλύπτει τόσο τη ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ σαν κόμματα του κεφαλαίου και να χαλάει το κακότεχνο καμουφλάζ γίνεται στόχος.