Τι επιβεβαιώνεται και από αυτό το στοιχείο, όπως και από το γεγονός ότι ο πολλαπλασιασμός της κερδοφορίας της πολυεθνικής προήλθε από τη δραστηριοποίησή της σε χώρες όπου το λεγόμενο εργατικό κόστος είναι χαμηλό; Οτι μοναδικοί παραγωγοί του πλούτου είναι οι εργαζόμενοι. Και ότι μόνο με τη δική τους δύναμη μπορούν να δουλέψουν τα εργοστάσια. Σ' αυτή τη διαδικασία της παραγωγής, οι εργοστασιάρχες, είτε λέγονται «LAFARGE», είτε όπως αλλιώς, δεν είναι τίποτε άλλο από παράσιτα που οικειοποιούνται τον παραγόμενο από τους εργάτες πλούτο. Και αυτό φαίνεται να γίνεται αντιληπτό από ολοένα και περισσότερους εργάτες τόσο στη Χαλκίδα, όσο και σε κάθε άλλο τόπο δουλιάς. Μαζί και η ανάγκη να πάρουν πόδι τα παράσιτα και οι πολιτικοί τους εκφραστές, χωρίς τους οποίους τα εργοστάσια μπορούν να λειτουργήσουν και μάλιστα προς όφελος και μόνο των εργαζομένων και του λαού.