ΔΕΝ ΠΡΟΚΑΜΑΝ ΟΤΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ: «Το ζήτημα δεν είναι η χρονική κρισιμότητα του ζητήματος, αλλά η κατάσταση στο εσωτερικό μας μέτωπο, που γίνεται δυστυχώς από φαιδρή έως εγκληματική. Ενα ζήτημα εθνικής ευαισθησίας που θα είχε λυθεί υπέρ των ελληνικών θέσεων με πολλαπλά κέρδη για την Ελλάδα το 1992, αν είχε αφεθεί ελεύθερη η κυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη να το επιλύσει, σήμερα έχει διογκωθεί και είναι βαρύ για οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση» (από το κύριο άρθρο στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ).

ΠΑΕΙ ΜΑΚΡΙΑ Η ΒΑΛΙΤΣΑ: «"Σεισμική δόνηση" προκάλεσε χθες στα Βαλκάνια δημοσίευμα σύμφωνα με το οποίο η Ουάσιγκτον ετοιμάζεται να παγώσει το ζήτημα του Κοσσόβου έως το 2020, οπότε και θα διεξαχθεί το δημοψήφισμα αυτοδιάθεσης (...) το σχέδιο προβλέπει ότι για τα επόμενα 12 χρόνια το καθεστώς του Κοσσόβου θα είναι παρόμοιο με το καθεστώς του Χονγκ Κονγκ το οποίο αυτοδιοικείται αλλά ανήκει στην κινέζικη κυριαρχία (...) η Ουάσιγκτον πάντως έσπευσε να διαψεύσει το δημοσίευμα» (το ρεπορτάζ στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

ΤΟ «ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΑΝΑΜΕΙΞΗΣ» «Τον Απρίλιο του 2007 η γαλλική ανθρωπιστική οργάνωση "Κιβωτός της Ζωής" ανακοίνωσε την πρόθεσή της να διασώσει από βέβαιο θάνατο 10.000 ορφανά (...) ένα σχέδιο που η οργάνωση εκπόνησε στα χνάρια του "δικαίου της ανάμειξης" που ένθερμα υποστήριξε και προώθησε ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Μπερνάρ Κουσνέρ και μια ολόκληρη γενιά Παριζιάνων διανοουμένων (...) τα παιδιά ούτε ορφανά ήταν ούτε προέρχονταν από το Νταρφούρ ούτε κινδύνευαν με βέβαιο θάνατο» (το ρεπορτάζ στο ΕΘΝΟΣ).