Είναι πραγματικά ενθαρρυντικό και αισιόδοξο το γεγονός ότι σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία η δωρεά οργάνων και οι μεταμοσχεύσεις στη χώρα μας παρουσίασαν το 2008 αύξηση κατά 110% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2007. Από την αρχή του έτους έχουν γίνει 163 μεταμοσχεύσεις από 61 εκλιπόντες δότες. Ωστόσο, παρά τη βελτίωση της κατάστασης, περίπου 1.000 παραμένουν για χρόνια στη λίστα για μεταμόσχευση, ενώ πολλοί είναι και αυτοί που κάθε χρόνο πεθαίνουν χωρίς ποτέ να παραλάβουν το πολυπόθητο μόσχευμα.

Η ευαισθητοποίηση ολοένα και περισσότερων συνανθρώπων μας είναι η μια όψη του νομίσματος. Η άλλη έχει να κάνει με την αναγκαία μέριμνα από την πλευρά του κράτους, η ανυπαρξία της οποίας ευθύνεται κατά πολύ για την καθήλωση των μεταμοσχεύσεων στα χαμηλά σημερινά επίπεδα. Αυτό επιβεβαιώνουν οι μεγάλες ελλείψεις υγειονομικού προσωπικού στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, η απουσία κρίσιμων επιστημονικών ειδικοτήτων (ψυχολόγων κλπ.) και ειδικών κέντρων στήριξης μέσα στα δημόσια νοσοκομεία, όπως και η τεράστια έλλειψη σε οργανωμένες εκστρατείες ενημέρωσης για να ξεπεραστούν τα όποια εμπόδια στη δωρεά οργάνων (φόβοι, προλήψεις, καθυστερημένες απόψεις, θρησκευτικές αγκυλώσεις).

Η αντιμετώπιση όλων των παραπάνω θα μπορούσε πραγματικά να σώσει ζωές, αν οι κυβερνήσεις του δικομματισμού δεν αντιμετώπιζαν την Υγεία σαν εμπόρευμα, αφήνοντας στην «καλή προαίρεση» των οικογενειών και στην υπερπροσπάθεια των γιατρών το σύνθετο και πραγματικά κρίσιμο από κάθε άποψη ζήτημα της δωρεάς οργάνων και των μεταμοσχεύσεων.