Μοναδική απάντηση στην ΕΕ η Ευρώπη του σοσιαλισμού | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Μοναδική απάντηση στην ΕΕ η Ευρώπη του σοσιαλισμού

Δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι το ΚΚΕ είναι το πρώτο από όλα τα κόμματα που δρουν στις χώρες της ΕΕ το οποίο, έναν ολόκληρο χρόνο πριν τη διεξαγωγή των εκλογών για το Ευρωκοινοβούλιο, έδωσε στη δημοσιότητα σχετική διακήρυξη, με σκοπό το έγκαιρο άνοιγμα διαλόγου με τους εργαζόμενους, για το σοβαρό αυτό ζήτημα, και την προβολή των καλά και αναλυτικά επεξεργασμένων θέσεών του με βάση τη στρατηγική του, στην προοπτική της ρήξης και ανατροπής. Θέσεις, που αποτελούν και μοναδική διέξοδο για τους εργαζόμενους και το λαϊκό κίνημα σε όλες τις χώρες της ΕΕ.

Το άνοιγμα της συζήτησης εφ' όλης της ύλης για το ρόλο της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τις οδυνηρές επιπτώσεις στους λαούς, κόντρα στην πολιτική της παραπληροφόρησης των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, μπορεί να συντελέσει στο δυνάμωμα του κινήματος κατά των επιλογών της ΕΕ και γενικότερα κατά του ιμπεριαλισμού.

Η ΕΕ, ως διακρατική ένωση, έχει μοναδικό στόχο να διευκολύνει τους Ευρωπαίους καπιταλιστές και τα μονοπώλια να εξασφαλίσουν μεγαλύτερα κέρδη από το μοίρασμα της παγκόσμιας αγοράς. Και τις συνέπειες αυτής της πολιτικής τις έχουν πια γευτεί καλά οι εργαζόμενοι και έχουν αρχίσει να εξαντλούν τα όρια της υπομονής που πείστηκαν να δείξουν, με συνέπεια την αυξανόμενη αμφισβήτηση για τον ευρωενωσιακό μονόδρομο.

Γι' αυτό το λόγο και η στάση του κάθε κόμματος, ανεξάρτητα από αυτά που λέει, απέναντι στην ΕΕ αποτελεί κριτήριο για τη στρατηγική του. Τα κόμματα που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο βλέπουν την πορεία στην ΕΕ ως μονόδρομο, είναι κόμματα του κεφαλαίου. Είναι κόμματα που αγωνίζονται για τη διαιώνιση του καπιταλιστικού συστήματος με τη μια ή την άλλη διαχειριστική μορφή του.

Τέτοιο κόμμα είναι και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να ξεχνάει ότι όχι μόνο έχει ψηφίσει το Μάαστριχτ και το υπερασπίζεται αλλά και παλιότερα, ως ΚΚΕ Εσωτερικού, ψήφισε μαζί με τη ΝΔ για την είσοδο της Ελλάδας στην ΕΟΚ.

Η περίοδος που διανύουμε δεν είναι τόσο καθησυχαστική για την άρχουσα τάξη. Αν και ο συσχετισμός δύναμης είναι ακόμη υπέρ της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων, αν και ακόμη ο δικομματισμός ή διπολισμός με φιλομονοπωλιακά κόμματα επικρατεί στις χώρες της ΕΕ, αν και ο εργοδοτικός συνδικαλισμός έχει ακόμη το πάνω χέρι στην πλειοψηφία σωματείων και ομοσπονδιών και υπογράφονται υποδουλωτικές και κατάπτυστες Συλλογικές Συμβάσεις, παρ' όλα αυτά το φάντασμα πλανάται. Μυρίζει μπαρούτι.

Γι' αυτό και κάνουν ό,τι μπορούν για να παραπληροφορούν τους λαούς και να σερβίρουν έτοιμες και ανώδυνες λύσεις. Κάνουν ό,τι μπορούν για να μην ανοίγει η συζήτηση για το πού πάει το πράγμα. Παίρνουν μέτρα καθημερινά για να προλάβουν τα χειρότερα. Ιδιαίτερη προσπάθεια γίνεται μέσα από τις αναδιαρθρώσεις στον τομέα της Παιδείας, ώστε να δημιουργηθούν ευνοϊκότερες συνθήκες για συμβιβασμένη, υποταγμένη και - γιατί όχι; -αποβλακωμένη νεολαία, χωρίς απαιτήσεις και ιδανικά. Χωρίς υπερηφάνεια και διεκδικητικούς ορίζοντες. Τεράστια κονδύλια δαπανώνται για τη δημιουργία προτύπων διασκέδασης, μαστούρας και υποκουλτούρας. Πρέπει όλοι καθημερινά να παρακολουθούμε το τι κάνει η Σπίαρς, η Χίλτον και άλλα χολιγουντιανά και ντόπια πολιτιστικά απόβλητα. Τα ριάλιτι σόου έχουν κατακλύσει τα τηλεοπτικά προγράμματα.

Τι στάση κράτησαν οι κυβερνήσεις στις χώρες της ΕΕ στο ερώτημα αν θα γίνει δημοψήφισμα για το νεκραναστημένο «ευρωσύνταγμα»; Και ποιος ενημερώθηκε γι' αυτό; Ολοι προσπάθησαν να το αποφύγουν. Και στη μοναδική χώρα που αναγκάστηκαν να το κάνουν, στην Ιρλανδία, παρ' όλη την προπαγάνδα, τα πολλά χρήματα για τη διαφήμιση του «ναι», παρ' όλη την τρομοκρατία, ο ιρλανδικός λαός είπε ΟΧΙ. Δεν ήταν λίγο αυτό. Και δεν του το αναγνωρίζουν. Είναι λάθος, λένε, και πασχίζουν να ξανακάνουν δημοψήφισμα για να βγει «ναι». Οπως έκαναν και στη Δανία το 1992 όταν και ο δανέζικος λαός είπε «όχι».

Και εδώ να σημειώσουμε ότι και η δανέζικη κυβέρνηση είχε στο πρόγραμμά της το ερχόμενο φθινόπωρο να διεξαγάγει δημοψήφισμα για την άρση των 4 εξαιρέσεων που έχουν ψηφιστεί στη Δανία ως όρος για τη συμμετοχή στην ΕΕ. Συγκεκριμένα, έχουν ψηφίσει «όχι» στην ΟΝΕ, στην κοινή υπηκοότητα, στην κοινή αμυντική πολιτική και στο κοινό δίκαιο. Και στην πρώτη συνεδρίαση της Βουλής, μετά τις καλοκαιρινές διακοπές, ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός ότι δεν πρόκειται να διεξαχθεί κανένα δημοψήφισμα γιατί το κλίμα αυτή τη στιγμή δεν ευνοεί το αποτέλεσμα που θα επιθυμούσαν. Ομολογεί δηλαδή ότι μας τη φυλάνε και θα βρουν την κατάλληλη χρονική στιγμή να μας πιάσουν στον ύπνο. Και αυτά όλα ονομάζονται δημοκρατία και υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων...

Η κυβέρνηση της Τσεχίας, που απαγορεύει στη χώρα της την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και θέτει εκτός νόμου την Κομμουνιστική Νεολαία, δεν παραβρέθηκε, λέει, στην έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων στο Πεκίνο, σε ένδειξη διαμαρτυρίας γιατί η Κίνα καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Οι ίδιες οι πράξεις τους, τους εκθέτουν καθημερινά. Αλλα λεν και άλλα κάνουν. Οι εργαζόμενοι το βλέπουν και γι' αυτό το κλίμα στις περισσότερες χώρες δεν είναι και τόσο θετικό για τον ευρωπαϊκό μονόδρομο. Οι αντιδράσεις πληθαίνουν, τα δικαιώματα παίρνονται πίσω και με δεδομένο ότι τα κρισιακά φαινόμενα οξύνονται από μέρα σε μέρα μπορούν να 'ρθουν τα πάνω κάτω.

Ο μεγάλος κίνδυνος για το λαϊκό κίνημα στη συγκεκριμένη αυτή περίοδο είναι ο εγκλωβισμός του στις ψεύτικες και πονηρές υποσχέσεις από τα οπορτουνιστικά κόμματα του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, σαν τον Συνασπισμό. Πρέπει να είμαστε πολύ αυστηροί μαζί τους και να τους ξεσκεπάζουμε σε κάθε ευκαιρία. Επειδή δεν μπορούν να πουν την αλήθεια στο λαό για το ρόλο και τη στρατηγική τους, αλλάζουν πολιτική και στόχους ανάλογα με την ώρα και το χώρο που βρίσκονται. Ψεύδονται και λένε ότι ο σοσιαλισμός μπορεί να έρθει και χωρίς ρήξη με τα μονοπώλια, μέσα από την ΕΕ και ζητάνε ενότητα της αριστεράς ενάντια στο φιλελευθερισμό. Πονηρές και καλά μελετημένες προτάσεις, που μπορούν να εξαπατήσουν αφελείς εργαζόμενους, που ζητούν διέξοδο. Τα αδελφά τους κόμματα στην Ευρώπη βάζουν και τη σοσιαλδημοκρατία σ' αυτή τη μεγάλη αριστερά. Στην Ελλάδα δεν τολμούν σήμερα, χάρη στη δράση του ΚΚΕ, θα το κάνουν όμως όταν θα έχουν εξασφαλίσει το κατάλληλο ποσοστό με ψέματα. Οπως θα πουν και «ναι» σε κάποια νέα μορφή «ευρωσυντάγματος» που μαγειρεύεται.

Η άρχουσα τάξη θα τους προβάλλει όσο μπορεί στα ΜΜΕ, ιδιαίτερα όταν πλησιάζουν οι εκλογές, και δε θα έχουν σίγουρο το ποσοστό που χρειάζονται.

Οι κομμουνιστές, όπως και σε κάθε άλλη μάχη, προειδοποιούμε τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα για τους κινδύνους και τις συνέπειες και τους βάζουμε μπροστά στις ευθύνες τους και μάλιστα με την πείρα πια της τελευταίας 20ετίας, στην οποία έχουμε δικαιωθεί για όλες τις επιλογές μας. Και αυτή η δικαίωση ενοχλεί την άρχουσα τάξη και να 'μαστε προετοιμασμένοι ότι θα κάνει το παν για να μας βάλει κι άλλα εμπόδια. Θέλουν ακόμη και με τρομοκρατικές μεθόδους να περιορίσουν την οικονομική ενίσχυση του ΚΚΕ από τους εργαζόμενους για να μην έχει τη δυνατότητα να εκδίδει διακηρύξεις και να ενημερώνει το λαό. Σε άλλες χώρες της ΕΕ, που ο συσχετισμός δύναμης είναι πιο αρνητικός, φτάνουν και στις απαγορεύσεις λειτουργίας των Κομμουνιστικών Κομμάτων και στις διώξεις των μελών τους.

Με τη διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ στο χέρι, λοιπόν, να μην αφήσουμε κανέναν εργαζόμενο απληροφόρητο. Να μην πέσει κανένας εργαζόμενος θύμα των κομμάτων του κεφαλαίου, να μη γίνει συνένοχος με την ψήφο του για τα χειρότερα που έρχονται, και ακόμα να μην πέσει θύμα των πολιτικών απατεώνων του οπορτουνισμού, ούτε στην Ελλάδα ούτε στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Εχουν ωριμάσει πια οι συνθήκες για την αντικατάσταση της Ευρωπαϊκής Ενωσης με την Ευρώπη του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.

Πάνος ΑΠΕΡΓΗΣ