Παρατήρηση πρώτη: Τι είναι χειρότερο για τη ΝΔ; Οτι την κυβερνητική της εξουσία τη στηρίζει στην ψήφο του κ. Τατούλη, ή ότι η κυβερνητική της εξουσία απειλείται από την απώλεια της στήριξης που της προσφέρει η ψήφος του κ. Τατούλη; «Μέγα» το ερώτημα και στις οικογενειακές τους υποθέσεις δεν εμπλεκόμεθα...

Παρατήρηση δεύτερη: Βουνό το δίκιο του κ. Τατούλη, σχετικά με τις εκδοτικο-δημοσιογραφικές δραστηριότητες της συζύγου του υπουργού Επικρατείας. Ομως, τέτοιες δραστηριότητες η σύζυγος του κ. Ρουσόπουλου είχε και πριν από τρία χρόνια, όταν δηλαδή ο κ. Τατούλης ήταν υπουργός. Τότε είχε διαμαρτυρηθεί ο κ. Τατούλης;..

Παρατήρηση τρίτη: Οσοι κόπτονται για το ασυμβίβαστο, για τη διαφάνεια και για τη διαπλοκή των οικονομικών και πολιτικών παραγόντων με τα ΜΜΕ, από τον κ. Τατούλη μέχρι τον κ. Ρουσόπουλο και από τις εφημερίδες των μεγαλοεργολάβων μέχρι το ΠΑΣΟΚ, μπορούν να μας υπενθυμίσουν ποια ακριβώς στάση τήρησαν στην υπόθεση του «βασικού μετόχου»;

Παρατήρηση τέταρτη (και εν πλήρει επιγνώσει των περί της γυναικός του Καίσαρα): Αν δεν ήταν η σύζυγος του κ. Βουλγαράκη που έκανε τα συμβόλαια της Μονής Βατοπεδίου, αλλά η κυρία Φουφουτίδου, το σκάνδαλο του ενός εκατομμυρίου στρεμμάτων (τουλάχιστον) ελληνικής γης που έχουν παραχωρηθεί στα μοναστήρια, ή το σκάνδαλο της αμύθητης εκκλησιαστικής περιουσίας, ή το σκάνδαλο του αφορολόγητου των εκκλησιών και, γενικώς, η κάθε είδους σκανδαλώδης απόφυση της σύμφυσης κράτους - Εκκλησίας, από τις «περίεργες» οικονομικές δοσοληψίες μέχρι τους Βαβύληδες, θα ήταν λιγότερο σκάνδαλα;

*

Καλό είναι, λοιπόν, να βλέπουμε το δέντρο, αλλά να μη χάνεται το δάσος. Που σημαίνει ότι τα «μπουμπούκια» δεν είναι αυτοφυή. Μεγαλώνουν στο πλαίσιο ενός πολύ συγκεκριμένου «κήπου», που δεν είναι άλλος από την κατεύθυνση της γενικής πολιτικής που ακολουθείται στη χώρα. Και αξίζει να ασχολείσαι με αυτά τα «μπουμπούκια» στο βαθμό που τούτο βοηθάει να αναδεικνύεται η σαπίλα του «κήπου». Και όχι, φυσικά, για να μένει ανέγγιχτος ο «κήπος» και να γεμίζει πότε με τα «μπουμπούκια» του ενός και πότε με τα «μπουμπούκια» του άλλου χρώματος (και κόμματος).