H τακτική του «mea culpa» είχε ξαναπαιχτεί από τον Αντρέα Παπανδρέου, τη δεκαετία του '80. Στις σημερινές, όμως, συνθήκες, η αντίστοιχη τακτική στην οποία κατέφυγε ο πρωθυπουργός, μιλώντας στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου, είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν μπορεί να αποδειχτεί αποδοτική για τον ίδιο και την κυβέρνησή του. Αφήστε που η χτεσινή εμφάνιση του κ.Καραμανλή είχε και «ολίγον από Σημίτη». Οπως ο προκάτοχός του δήλωνε εκείνο το «τί να κάνουμε, αυτή είναι η Ελλάδα», έτσι και ο σημερινός πρωθυπουργός δεν κατάφερε να αντέξει ούτε την ίδια (την έτσι κι αλλιώς υπαγορευμένη από τις εξελίξεις) «αυτοκριτική» του, και έσπευσε να αναζητήσει δικαιολογίες στις «χρόνιες παθογένειες του κράτους (που) διευκόλυναν», όπως είπε, τα σκανδαλώδη.

Κατά τα λοιπά, έχουμε μια κυβέρνηση που επέλεξε να υποδυθεί την «παραπλανηθείσα» από τους σατανικούς καλόγερους, καταφεύγοντας έτσι στο ιταμό άλλοθι της «μωρίας»! Επομένως, ας απαντήσουν οι ίδιοι εκεί στη Ρηγίλλης και στο Μαξίμου: Τι είναι πιο επικίνδυνο: Να είναι κάποιος επίορκος ή να ομολογεί ότι είναι ανίκανος, όσον αφορά τη διαχείριση των δημόσιων υποθέσεων;

*

Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τους επίδοξους χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη, που κάθονται στην άλλη πλευρά της δικομματικής τραμπάλας. Οι κύριοι του ΠΑΣΟΚ μπορεί να θέλουν να καμώνονται ότι ο πολιτικός χρόνος σε αυτή τη χώρα ξεκινά μόνο από το 2004 και μετά, αλλά μάλλον είναι πολύ φιλόδοξο από μέρους τους να νομίζουν ότι όλοι οι υπόλοιποι σε αυτό τον τόπο «βυζαίνουν το δάκτυλο». Είναι και οι δικές τους υπογραφές δίπλα σε εκείνες των συναδέλφων τους της ΝΔ και κάτω από τα υπέρ της Μονής φιρμάνια. Είναι και οι δικές τους υπογραφές που χάσκουν τη χρεοκοπία ενός πολιτικού συστήματος που εδώ και 30 τόσα χρόνια αρέσκεται στα μεγάλα λόγια.

*

Εν τέλει, είτε το θέλουν είτε όχι, μετά από κάθε λογύδριο πλέον, ανάλογο εκείνων που παρακολουθήσαμε χτες, το πρωί από τον Καραμανλή, το βράδυ από τον Παπανδρέου, το μόνο που καταφέρνουν να επιβεβαιώνουν είναι ότι αυτά «τα μεγάλα λόγια έχουν ένα καλό, μπορεί (;) να κρυφτεί πίσω τους ένας μικρός άνθρωπος»...