Σε προχτεσινή συνέντευξή του στη ΝΕΤ ο επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Αλαβάνος, απαντώντας σε ερώτηση αν επιμένει να απευθύνει πρόταση συνεργασίας στο ΚΚΕ, όταν την ίδια ώρα λέει ότι σε σχέση με τις πρόσφατες εξελίξεις, με αφορμή τη δολοφονία του 15χρονου, το ΚΚΕ ταυτίζεται με τη ΝΔ, ανέφερε ανάμεσα σε άλλα: «(...) με τη σημερινή ηγεσία και με τις σημερινές πολιτικές του ΚΚΕ δεν υπάρχουν τέτοια περιθώρια (σ.σ. συνεργασίας). Φάνηκε σε στιγμές κρίσης. Ομως, πιστεύω πάρα πολύ βαθιά, ότι με τους κομμουνιστές σήμερα, με αυτούς που ακολουθούν το ΚΚΕ σήμερα, υπάρχει περιθώριο συνεργασίας από τα κάτω. Ζούμε τον αντικομμουνισμό που είχαν ζήσει οι γονείς τους παλιά. Το έχουμε βιώσει».

Δε θα σταθούμε εδώ στο γεγονός ότι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ κατ' επανάληψη προβάλλει την προβοκατόρικη προπαγάνδα του ΠΑΣΟΚ περί σύμπλευσης του ΚΚΕ με τη ΝΔ. Τη σκοπιμότητα αυτής του της προβοκατόρικης σύμπλευσης με το ΠΑΣΟΚ την κατανοούμε. Γιατί ενώ προσπαθεί να εμφανιστεί ως αντιδικομματική δύναμη, την ίδια ώρα αναμασά τα επιχειρήματα του ΠΑΣΟΚ, διεκδικώντας μερίδιο στη διαχείριση της εξουσίας. Γι' αυτό και στη μονόπλευρη αντιδεξιά του τακτική φτάνει να υιοθετεί την ΠΑΣΟΚική προπαγάνδα. Τόσο αντιδικομματικός...

Αλλά την ίδια ώρα το να μιλά για «αντικομμουνισμό» ένας από τους πρωτεργάτες της επιδίωξης διάλυσης του ΚΚΕ στα 1991 πάει πολύ. Τουλάχιστο θα 'πρεπε να σκεφτεί πως σ' αυτό τον τόπο υπάρχει μνήμη. Και θα 'πρεπε να ντρέπεται να ξεστομίζει δημόσια τέτοια υποκρισία, επειδή ακριβώς απεχθάνεται μετά βδελυγμίας την ιδεολογία και την πολιτική των κομμουνιστών, γι' αυτό την απαρνήθηκε, την πολέμησε και την πολεμά. Βεβαίως, από οπορτουνιστές, που πολιτικά είναι ταγμένοι να μιλούν στο όνομα του κινήματος και των λαϊκών συμφερόντων για να υπονομεύουν και να ξεπουλούν το κίνημα στην αστική πολιτική, όλα είναι δυνατά. Ακόμη και να μιλούν με τη μέγιστη υποκρισία χωρίς να ντρέπονται. Γιατί άλλωστε; Εχουν στόχο. Το χτύπημα του κινήματος από τα μέσα. Η υπονόμευσή του, άρα και του ΚΚΕ. Αυτός είναι και ο λόγος ύπαρξής τους, για να μην πούμε στήριξής τους από το σύστημα. Γιατί όταν η πολιτική τους είναι πολιτική κόντρα στα λαϊκά συμφέροντα και αυτό αποκαλύπτεται, τους είναι εύκολος ο σάλτος της αντιΚΚΕ επίθεσης με τη φιλοκομμουνιστική προβιά. Οσο για τα περί διαχωρισμού ηγεσίας και βάσης του ΚΚΕ, είναι τελευταίος και καταϊδρωμένος ως προς το επιχείρημα. Γιατί το έχει χρησιμοποιήσει η αστική τάξη άπειρες φορές στο παρελθόν για να κάνει ζημιά στο Κόμμα, τέτοια νομίζει ότι είναι ικανός να κάνει ο Αλ. Αλαβάνος, αλλά φαίνεται πως δεν έβγαλε συμπεράσματα από την πάλη των κομμουνιστών ενάντια στους οπορτουνιστές σαν και του λόγου του στα 1991. Ηταν αυτοί οι κομμουνιστές που αντιπάλεψαν τον οπορτουνισμό μαζί με τους φορείς του, όπως ο Αλ. Αλαβάνος. Θα ήταν πιο τίμιο πολιτικά να έλεγε αυτό που πράγματι πιστεύει και πρεσβεύει η πολιτική του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με την πολιτική του ΚΚΕ. Οτι απέχουν όσο η μέρα με τη νύχτα ως προς τους σκοπούς. Γιατί ξέρει πολύ καλά πως οι κομμουνιστές στο κίνημα δεν είναι με την πολιτική του κοινωνικοεταιρισμού, του συνεταιρισμού με τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, αλλά με την ταξική πάλη, την οποία οι του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ φοβούνται και εξορκίζουν για να μη διαταραχτεί ο «κοινωνικός ιστός». Οι κομμουνιστές δεν κάνουν τυχοδιωκτική πολιτική, δηλαδή και με το σπάσιμο της βιτρίνας ως εξέγερση και ενάντια στη βία. Τελικά τι είναι, υπέρ της εξέγερσης ή ενάντια στη βία; Τέτοιος σαλταδορισμός... Ξέρει καλά πως οι κομμουνιστές έχουν αρχές και αξίες που μετουσιώνονται σε αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή δράση, με στόχο την κατάργηση της εξουσίας του κεφαλαίου και όχι υποκλίσεις στην Ευρωπαϊκή Ενωση των μονοπωλίων. Αρχές και αξίες που συνάδουν με τους σκοπούς της πάλης τους, της πάλης της εργατικής τάξης για κατάργηση της εκμετάλλευσης και όχι σάλτα για να ανέβει ο άνθρωπος πάνω από τα κέρδη ώστε να συνεχίζουν να βασιλεύουν τα κέρδη. Καλή η προσπάθεια του Αλ. Αλαβάνου, αλλά αποκλειστικά ως προς τις εξετάσεις στο σύστημα...