ΑΝ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟ, τότε τι είναι; Να ακούμε τον Ν. Σαρκοζί να μας κάνει ...μαθήματα δημοκρατίας.

Να κομπάζει για το πόσες διαδηλώσεις έχει αντιμετωπίσει και για το ότι «περνάει» την πολιτική του ό,τι και να γίνει.

Να περηφανεύεται ουσιαστικά για τα «γκέτο» του Παρισιού και για την απίστευτη εκμετάλλευση εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών, που αντιμετώπισε σαν εσωτερικό εχθρό με μέτρα στρατιωτικών νόμων.

Δεν είχαμε καμιά αμφιβολία φυσικά ότι θα έβρισκε βήμα στη χώρα μας για να το κάνει. Είναι γνωστές οι ...φιλίες.

Οχι πως μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα το ποιο «πρότυπο» ευρωπαϊκής κυβέρνησης προτιμά η Νέα Δημοκρατία. Ομως, όποιο κι αν είναι («φιλελεύθερο» ή «σοσιαλδημοκρατικό»), καλά θα κάνει να το κρατήσει για τον εαυτό της.

Οσο για την αποστροφή του Γάλλου Προέδρου περί του ότι η δημοκρατία «περνάει από τις κάλπες», μάλλον πρόκειται για δημόσια κοροϊδία. Γιατί από τις κάλπες πέρασε και η καταψήφιση του «ευρωσυντάγματος» στη Γαλλία.

Ομως, και αυτός (όπως και οι υπόλοιποι σαν αυτόν) έκανε ό,τι μπορούσε για να το φέρει από το «παράθυρο».

ΕΛΑΦΡΥΣ (σχετικά) μπήκε ο Κ. Καραμανλής χτες στην κοινοβουλευτική του ομάδα, αλλά βαρύς βγήκε. Ανέλαβε, βλέπετε, τις ...πολιτικές ευθύνες για το Βατοπέδι.

Λες και μπορούσε να κάνει αλλιώς. Λες και μπορούσε να πει πως εμείς δεν ξέραμε και δεν είδαμε τίποτε.

Θα μας επιτρέψει να ...αμφιβάλλουμε λοιπόν για τη «γενναιότητα» της πράξης όπως προσπαθούν να μας «περάσουν» τα κυβερνητικά επικοινωνιακά επιτελεία.

Ιδίως όταν ξέρουμε ότι τα μοναστήρια και η εκκλησία μοιράζουν ακόμη και σήμερα τη ...μισή Ελλάδα με χρυσόβουλα και φιρμάνια.

Πάντως, τον ισχυρισμό ότι οι υπουργοί της ...εξαπατήθηκαν τον διατηρεί η κυβέρνηση κι αυτό μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να εκληφθεί.

Οσο ανέκδοτο είναι το ότι οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ κινήθηκαν υπέρ των συμφερόντων του δημοσίου.