Ούτε ένα ούτε δύο αλλά 29,8 δισεκατομμύρια ευρώ(!) είναι η αξία της απλήρωτης εργασίας που δεν κατέβαλαν οι εργοδότες της Βρετανίας το 12μηνο που προηγήθηκε του Ιουλίου του 2008. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας «ΗΜΕΡΗΣΙΑ», πάνω από πέντε εκατομμύρια εργαζόμενοι στη Βρετανία δούλεψαν υπερωριακά χωρίς να εισπράξουν ούτε μια πένα. Τα βρετανικά συνδικάτα υπολογίζουν ότι ο μέσος όρος του απλήρωτου χρόνου εργασίας για κάθε εργαζόμενο είναι 7 ώρες και 6 λεπτά εβδομαδιαίως και αντιστοιχεί σε 5.682 ευρώ το χρόνο!

Επίσης αξιοσημείωτη είναι και η εκτίμηση των συνδικάτων ότι η ανασφάλεια που νιώθουν οι εργαζόμενοι λόγω και της οικονομικής κρίσης θα λειτουργήσει ανασταλτικά και για τη διεκδίκηση των απλήρωτων ωρών εργασίας. Ετσι η τάση για απλήρωτη υπερωριακή εργασία θα είναι αυξητική μέσα στο 2009. Θα προσθέταμε ότι η τάση αυτή για αύξηση του απλήρωτου χρόνου εργασίας πάει αντάμα με μια άλλη τάση - που αυξάνεται και αυτή λόγω της κρίσης - για τη μείωση των ωρών εργασίας σε ορισμένους τομείς της οικονομίας ή τον περιορισμό των εργάσιμων ημερών. Οπως δηλαδή επιδιώκεται να εφαρμοστεί και στην Ελλάδα, με πρόσχημα την κρίση.

Η παράδοξη, από μια πρώτη ματιά, συνύπαρξη και των δύο τάσεων όμως είναι καθ' όλα «φυσιολογική» για τους καπιταλιστές. Και η ύπαρξη υπερωριακής εργασίας και μάλιστα απλήρωτης και η υποαπασχόληση υπηρετούν τον ίδιο στόχο: Την προσπάθεια του κεφαλαίου για όσο γίνεται αύξηση του απλήρωτου χρόνου εργασίας, άρα και της κερδοφορίας του, καθώς και την υπονόμευση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας. Και στις δύο περιπτώσεις το μάρμαρο πληρώνουν οι εργάτες. Και όλα αυτά σε μια χώρα που θεωρείται από τις «μητροπόλεις» του καπιταλισμού. Δηλαδή σε μια χώρα, όπου σύμφωνα με τους ντόπιους θιασώτες του ευρωμονόδρομου θα πρέπει η χώρα μας «να συγκλίνει»..! Να συγκλίνουμε δηλαδή με τον Μεσαίωνα που επιβάλλει το ευρωπαϊκό μονοπωλιακό κεφάλαιο.