«

Υπάρχουν κάποια πράγματα που τα κάνεις και δεν τα λες». Σε ανύποπτο χρόνο ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ., Γ. Καρατζαφέρης, είχε κάνει αυτή τη δήλωση. Και προφανώς η «φιλανθρωπία» δε συμπεριλαμβάνεται σ' αυτά. Ετσι, πριν από λίγο καιρό ο Γ. Καρατζαφέρης επαιρόταν για τη χρηματική βοήθεια στους πλημμυροπαθείς της Εύβοιας. Προχτές εκδόθηκε ανακοίνωση για την εκπλήρωση από μέρους του της τελευταίας επιθυμίας «ετοιμοθάνατου γέροντα». Και χτες άλλη ανακοίνωση ότι προσέφερε χρήματα στο «Φάρο Τυφλών». Ολως τυχαίως οι κινήσεις φιλανθρωπίας συνέπεσαν με την προεκλογική περίοδο. Μπορεί βεβαίως ο Γ. Καρατζαφέρης να μη συμμερίζεται την άποψη που λέει ότι η φιλανθρωπία δεν πρέπει να διαφημίζεται, αλλιώς δημιουργεί υποψίες για τα πραγματικά της, όχι και τόσο αγνά, κίνητρα.

Πολύ περισσότερο όταν η φιλανθρωπία εκδηλώνεται από παράγοντες πολιτικών δυνάμεων που ασπάζονται μια πολιτική απάνθρωπη, όπως ο Γ. Καρατζαφέρης και ο ΛΑ.Ο.Σ. Οταν αποσκοπεί στο να συμβιβαστούν άνθρωποι που υποφέρουν με την πραγματικότητα που βιώνουν και να συνηθίσουν στην ιδέα ότι η φιλανθρωπία θα υποκαθιστά εσαεί δικαιώματα που θα έπρεπε να απολαμβάνουν και δομές ουσιαστικής στήριξής τους που απουσιάζουν. Ετσι, ο Γ. Καρατζαφέρης έστειλε «ένα ξεκάθαρο μήνυμα» στα «παιδιά που έχουν κάποιο πρόβλημα». Οτι «η στέρηση της όρασης δε σημαίνει και στέρηση ζωής» και για να το επιβεβαιώσει υπενθύμισε μεγάλους καλλιτέχνες και επιστήμονες που ήταν τυφλοί. «Το θέμα είναι - είπε - ότι πρέπει κανείς να πεισμώνει απέναντι στην ατυχία και να δείχνει τι μπορεί να κάνει (...). Είναι αλήθεια ότι η πολιτεία δεν έχει δείξει την πρέπουσα βοήθεια (...). Να δείξουμε την ανάλογη ευαισθησία γιατί ο καθένας από εμάς, σε προσωπικό επίπεδο, δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει η ζωή αύριο».

Η στέρηση όρασης δεν πρέπει να σημαίνει και στέρηση ζωής. Μόνο που το σύστημα που υπηρετεί και ο Γ. Καρατζαφέρης στερεί τη ζωή συνολικά απ' τους ανθρώπους του μόχθου κι από καθαρή τύχη κάποιοι ελάχιστοι απ' αυτούς κατορθώνουν να διαπρέψουν σε επιστήμες και τέχνες. Γι' αυτό το σύστημα, που δόγμα του έχει το «ο θάνατός σου η ζωή μου», που εμπορευματοποιεί και διαλύει τομείς, όπως η Υγεία, η Παιδεία, η Πρόνοια, ο Γ. Καρατζαφέρης «καταπίνει τη γλώσσα του». Και τι να πει; Οτι το στηρίζει; Αρκείται σε ενθαρρυντικές προτροπές. Να πεισμώσουμε, λέει. Σωστά, να πεισμώσουμε όλοι, είτε αντιμετωπίζουμε κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα είτε όχι. Αλλά να πεισμώσουμε στη διεκδίκηση όσων δικαιούμαστε, ενάντια σε όσους μας τα στερούν, όχι στην αναζήτηση ατομικής λύσης. Να πεισμώσουμε στον αγώνα για δικαιώματα σε όλους και όχι να προσβλέπουμε για ανακούφιση στην προσωπική ευαισθησία και τη φιλανθρωπία του καθένα. Πόσο μάλλον όταν αυτή γίνεται άλλοθι ώστε κάποιοι να απενοχοποιηθούν στα μάτια του λαού για την υπεράσπιση μιας πολιτικής βαθιά αντιλαϊκής.