Σύντροφε Ηρακλή Αγιώτη, οι αρχές λειτουργίας ενός επαναστατικού κόμματος νέου τύπου δεν είναι τυπικό ζήτημα, αφορά το χαρακτήρα, το ρόλο, την αποστολή του. Η αρχή του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού και της συνειδητής πειθαρχίας στις αποφάσεις της πλειοψηφίας εξασφαλίζει την ιδεολογική πολιτική ενότητα, την ενιαία δράση του Κόμματος.

Δοκιμάζεται και μας δοκιμάζει σαν κομματικά μέλη, σαν στελέχη όταν διαφωνούμε, όχι όταν συμφωνούμε. Κανείς δεν «εξαναγκάζει» κανέναν να παραβιάζει αρχές που εθελοντικά αποδέχτηκε να τηρεί, αλλά και να περιφρουρεί, όταν έγινε μέλος του Κόμματος. Ομως ο σ. Η. Α. δε σταματά στη δικαιολόγηση της παραβίασης των αρχών και κανόνων λειτουργίας από τον ίδιο (την ΚΟΒ) και άλλους συντρόφους, προχωρά (συνειδητά) στον κατήφορο. Γιατί τι άλλο είναι η αμφισβήτηση της απόφασης των συνέδρων του 15ου Συνεδρίου (κορυφαίο όργανο του Κόμματος) να κρίνουν οι ίδιοι ποιους θα εκλέξουν στην ΚΕ, για να υλοποιήσουν τις αποφάσεις του; Γιατί, σύντροφε, δε «βρήκαν κάποιοι τον μπελά τους», για κάποια επιμέρους διαφορετική άποψη. Οι σύνεδροι είχαν την ωριμότητα και την κρίση να διακρίνουν την πλατφόρμα που σήμερα πιο ανοιχτά, και αστικά ΜΜΕ, οι συγκεκριμένοι σύντροφοι παρουσιάζουν και ψήφισαν ανάλογα. Αλλωστε οι εξελίξεις τους δικαίωσαν. Οσο για τα υπονοούμενα για το 13ο Συνέδριο, στόχο έχουν να σπείρουν αμφιβολίες στα μέλη του Κόμματος, όμως όλοι και μνήμη και κρίση έχουμε και τα κ.μ. ξέρουν πια πως «τα στερνά τιμούν τα πρώτα».

Στην προσπάθειά του ο σ. να υπερασπιστεί τις απόψεις του Μήτσου Κωστόπουλου για την πολιτική συμμαχιών του Κόμματος, για το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, διαστρεβλώνει και ο ίδιος (συνειδητά ή όχι) τις αποφάσεις του 15ου Συνεδρίου, κοπτόμενος ότι τις υπερασπίζεται: «Το ΚΚΕ διατύπωσε την πρόταση συγκρότησης του α.α.δ.μ., μια πρόταση συσπείρωσης αριστερών, προοδευτικών ριζοσπαστικών δυνάμεων...». «Αμα λέμε αυτά που λέμε για το ΣΥΝ και το ΔΗΚΚΙ, πώς θα πάμε αύριο στον κόσμο να του πούμε ότι τον θέλουμε στο Μέτωπο». Αλήθεια, τι μαρξιστική σκέψη είναι αυτό το τελευταίο, σύντροφε; Γιατί τέτοια ταύτιση του κόσμου με την ηγεσία του; Αλήθεια, με βάση αυτή τη λογική στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ δε θα πάμε να τους πούμε ότι τους θέλουμε στο Μέτωπο;

Οσο και αν ψάξει κανείς στο Πρόγραμμα του Κόμματος δε θα βρει την ορολογία «αριστερές προοδευτικές ριζοσπαστικές δυνάμεις» όχι γιατί έχουμε κάτι με τις έννοιες, αλλά στη σημερινή εποχή έχουν κακοποιηθεί βάναυσα και βεβαίως δεν είσαι ό,τι δηλώσεις.

Αντίθετα, στο Πρόγραμμα περιγράφονται αναλυτικά τα χαρακτηριστικά των δυνάμεων που θα συγκροτήσουν το Μέτωπο (κοινωνικές και πολιτικές), η ελάχιστη γραμμή συσπείρωσης, το γενικό προγραμματικό του πλαίσιο. «Η αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή δημοκρατική γραμμή πάλης συμβάλλει στη συσπείρωση της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού, στην αντίσταση και υπεράσπιση των συμφερόντων του από την επιθετικότητα του μεγάλου κεφαλαίου. Είναι ο δρόμος που βοηθά να αλλάξει ο συσχετισμός των δυνάμεων, να γίνει προσέγγιση και κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις να πραγματοποιηθεί το πέρασμα στο σοσιαλισμό...», «Το Μέτωπο στην αρχική του φάση ξεκινά σαν συσπείρωση κοινωνικών δυνάμεων γύρω από αντιιμπεριαλιστικά αντιμονοπωλιακά αιτήματα και στόχους, από επιμέρους μέτωπα πάλης». Σε αυτή την κατεύθυνση πρωτοστατούμε να αναπτύσσονται αγώνες στους αγρότες, στην παιδεία, στους ναυτεργάτες, στους ΕΒΕ, στην εργατική τάξη γενικότερα, για επιμέρους προβλήματα δημιουργούνται συντονιστικά, συσπειρώσεις (ΠΑΣΕ, συντονιστικά μαθητών, παιδείας, Π.Α.ΜΕ), αξιοποιούνται οι υπάρχοντες μαζικοί φορείς, με προσπάθεια όχι γενικά γύρω από το πρόβλημα, αλλά με κατεύθυνση, προσανατολισμό, που διαρκώς θα βαθαίνουν, ενάντια σ' αυτούς που ευθύνονται για το πρόβλημα (κυβέρνηση, ΕΕ, μονοπώλια, ΝΑΤΟ...), με προτάσεις πολιτικές που ανοίγουν -θα δείχνουν το δρόμο για την άλλου τύπου ανάπτυξη στη βάση της λαϊκής οικονομίας, λαϊκής εξουσίας, χωρίς να παραιτούμαστε από την προσπάθεια απόσπασης άμεσων λύσεων. Σ' αυτού του είδους τους αγώνες, τις συσπειρώσεις, συμμετέχουν εργαζόμενοι και από τις άλλες πολιτικές δυνάμεις (στο Π.Α.ΜΕ συμμετέχουν συνδικαλιστές του ΔΗΚΚΙ, στην ΠΑΣΕ από όλους τους πολιτικούς χώρους).

Σε σχέση με τη συνεργασία με πολιτικές δυνάμεις «το ΚΚΕ επιδιώκει τη συνεργασία με πολιτικές δυνάμεις που αποδέχονται την αναγκαιότητα σύγκρουσης με τον ιμπεριαλισμό και τα πολυεθνικά μονοπώλια, υπερασπίζονται τα δικαιώματα των εργαζομένων, τη λαϊκή κυριαρχία και ανεξαρτησία της χώρας... Το ΚΚΕ αντιμετωπίζει τα άλλα κόμματα όχι μόνο με βάση τις διακηρύξεις, το πρόγραμμα και τους στόχους, αλλά και το πώς υπερασπίζονται τα δικαιώματα, τα ζωτικά συμφέροντα των εργαζομένων και στηρίζουν τους αγώνες τους...».

Ποια είναι η άποψή σου, τελικά; Πρέπει να προχωρήσουμε σήμερα το Μέτωπο σε συνεργασία με ΣΥΝ και ΔΗΚΚΙ; Γιατί δε λέτε καθαρά την επιθυμία σας;

Στα πλαίσια των αποφάσεων του 15ου Συνεδρίου υπό το φως των εξελίξεων από το 15ο ως το 16ο Συνέδριο η ΚΕ, στις Θέσεις στο κεφ. Γ`, κάνει προσπάθεια να γίνει πιο αναλυτική, επεξεργασμένη, εκλαϊκευμένη η πρόταση του α.α.δ.μ. Αυτό γίνεται από την παράγραφο 18 έως 34. Στην 20 παράγ. που και αυτή διαστρεβλώνει ο σύντροφος γίνεται αναφορά για το τι είναι ρεαλιστικό να προτείνεται σήμερα στο λαό: «Ανεξάρτητα από τις διαφορές στο α.α.δ.μ. πρέπει να προβάλλει στο λαό την ιδέα ότι είναι αναγκαίο και ρεαλιστικό να επιβληθούν τα συμφέροντα των καταπιεζομένων λαϊκών δυνάμεων στο επίπεδο της εξουσίας...

Να προβάλλει, δηλαδή, μια πολιτική σαφώς οριοθετημένη και διαμετρικά αντίθετη, προς την πολιτική των αστικών κομμάτων και των συμμάχων τους. Να διαγράφει και να δεσμεύεται μπροστά στο λαό με τις κεντρικές κατευθυντήριες ιδέες υπέρ της λαϊκής εξουσίας και της λαϊκής οικονομίας».

Ομως ταυτόχρονα αναφέρεται και τι πιστεύει το ΚΚΕ στο Πρόγραμμα για το θέμα της εξουσίας. Αυτό γιατί ενοχλεί; Το 16ο Συνέδριο είναι συνέχεια του 15ου, είναι δικό μας συνέδριο και όχι του Μετώπου. Η δικτατορία του προλεταριάτου δική μας θέση, ξεκαθαρίζεται σε πολλά σημεία του κειμένου ότι δεν αποτελεί όρο για το Μέτωπο. Μήπως όμως πρόβλημα υπάρχει με το Πρόγραμμα και τον όρο και δεν τον λένε οι σύντροφοι; Γιατί, σύντροφοι, αν δε θέλουμε τις Θέσεις του ΚΚΕ στα δικά μας κείμενα και μάλιστα σε ντοκουμέντα συνεδρίου, φανταστείτε πώς - σε οποιαδήποτε συμμαχία - θα υπερασπιστούμε την αυτοτέλεια του Κόμματος. (Από τι, άραγε, λένε ότι υπερασπίστηκαν το Κόμμα στο 13ο Συνέδριο;).

Οσο για το Π.Α.ΜΕ, σύντροφε, μην υποτιμάς τα μέλη, λέγοντας πως «δεν το πήραμε χαμπάρι». Το Καταστατικό του Κόμματος προβλέπει πανελλαδικά σώματα, συνδιασκέψεις με ορισμένες διαδικασίες. Αυτό έγινε και με τη δουλιά του Κόμματος στην εργατική τάξη, με κείμενο θέσεων που συζητήθηκε στις ΚΟΒ, εκλέχτηκαν αντιπρόσωποι από τις ΝΟ, διαδικασία που κράτησε πάνω από τρεις μήνες στο Κόμμα. Μην προσπαθείς επομένως να δημιουργήσεις εντυπώσεις (όχι στα μέλη του Κόμματος, αυτά είναι ενήμερα, αλλού τις δημιουργείς). Προσπάθεια γίνεται και εδώ, σύντροφε, να κρύψεις τη διαφωνία σου με το Π.Α.ΜΕ, με την προσπάθεια, δηλαδή, οργάνωσης της εργατικής τάξης της πρωτοπόρας κινητήριας δύναμης του Μετώπου, ώστε να παίξει το ρόλο της στην ανάπτυξη των συμμαχιών της με τα άλλα καταπιεζόμενα κοινωνικά στρώματα. Αλλά, γιατί δε λες ξεκάθαρα την άποψη που διατυπώθηκε στην πλατφόρμα Μ. Κ. κλπ. ότι δε θέλουμε Π.Α.ΜΕ, δε θέλουμε ταξικό πόλο συσπείρωσης, γιατί θέλουμε να γίνουμε «ουρά» στις ξεπουλημένες πλειοψηφίες των συνδικαλιστικών οργανώσεων.

Σύντροφε, για κάποιους ίσως υπάρχει καιρός για «αυτοκριτική», με τη δημιουργική συμβολή στη λήψη των αποφάσεων του 16ου Συνεδρίου, με τη διαφύλαξη της ιδεολογικής πολιτικής ενότητας του Κόμματος, με την ενιαία δράση. Για κάποιους ίσως άνοιξαν και άλλοι ορίζοντες. Ετσι κι αλλιώς η όποια επιλογή συνειδητή είναι.

ΚΟ Τρικάλων