«Τα αποκαλυπτήρια του ήρωα», «Είπε "παρών" στην αθανασία», «Ο Ναπολέων Σουκατζίδης μπορούσε να γλιτώσει τη ζωή του...».

Καλογραμμένα τα κείμενα. Εγχρωμες οι φωτογραφίες (αυτές που υπήρχαν). Εκτενείς οι αναφορές και στα βιογραφικά του: Στην καταγωγή του, στη μόρφωσή του, στους αγώνες του, στην Ακροναυπλία επί Μεταξά, στο Χαϊδάρι στην κατοχή. Και τέλος στην εκτέλεσή του στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής με τους 200 την Πρωτομαγιά του 1944. Συγκλονιστική η στιγμή (που διέσωσε ο Θέμος Κορνάρος στο βιβλίο του «Στρατόπεδο Χαϊδαρίου»), όπου ο Γερμανός διοικητής του χάριζε τη ζωή κι ο Σουκατζίδης προτίμησε να εκτελεστεί!...

Σωστή η προβολή και του άλλου εκτελεσμένου, με τους 200, του Νίκου Μαριακάκη από τα Χανιά. Η δημοσίευση της φωτογραφίας του και της φωτοτυπίας του τελευταίου γράμματός του, με το σύνθημα: «Καλύτερα να πεθαίνει κανείς στον αγώνα για τη λευτεριά παρά να ζει σκλάβος»!

***

Διαβάσαμε προσεκτικά το αφιέρωμα πολλές φορές. Μήπως κάναμε λάθος και αδικήσουμε τον συντάκτη και την εφημερίδα; Οχι! Δεν κάναμε λάθος. Και αυτοί δεν έκαναν «λάθος». Επιμελώς, σχολαστικώς και σκοπίμως το απέφυγαν. Και μη μας πουν ότι αυτό είναι παγκοίνως γνωστό... Θα τους απαντήσουμε; Παλιά η μεθόδευση «αποχρωματισμού» προσώπων, ηρώων και συμβόλων του Κόμματος και της Αντίστασης. Παλιά, ανέντιμη και δόλια. Σε κατάφωρη αντίθεση με την Ιστορία και την αλήθεια. Για την εξυπηρέτηση «αλλότριων» επιδιώξεων, καταφανώς κατά του λαϊκού κινήματος και της πρωτοπορίας του.

***