Πρετεντέρης, ο ... «Βιετκόγκ»! | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Πρετεντέρης, ο ... «Βιετκόγκ»!

Ξέρετε τι είστε; Ε; Ολοι εσείς που όταν ήρθε εδώ ο Κλίντον - και αντί να του κάνετε τεμενάδες - τον γιουχάρατε και τον δικάζατε τον άνθρωπο, ξέρετε τι είστε; Ε; Ενα τσούρμο από «άκαπνους παλικαράδες», είστε. «Τζάμπα μάγκες» και «κουτσαβάκια του φτηνού αντιαμερικανισμού», είστε. Αυτό είστε. Συν ότι είστε και «καραγκιόζηδες» (αυτή είναι παλιότερη διάγνωση του ανδρός για το ποιόν σας. Καθάρματα...).

***

Αλλά ποιος είναι μωρέ τούτος ο μπαρουτοκαπνισμένος; Ποιος είναι αυτός ο άντρακλας, που έβαλε στη θέση τους αυτά τα «μαγκάκια της φακής», τους διαδηλωτές κατά του Κλίντον δηλαδή;

Μη σας ξεγελάει το ύφος. Μη πάει το μυαλό σας στον Πάγκαλο ή στον Γιαννόπουλο. Οχι. Πρόκειται για άλλο λεβεντο...νιο. Τόσο λεβέντης και τόσο τσαμπουκάς είναι το παλικάρι μας, που μέχρι και μπουκάλια στους διαιτητές πετάει. Οταν δεν γλείφει τον Σημίτη - αυτό όντως χρειάζεται μια κάποια γενναιότητα - πάει στα γήπεδα και χουλιγκανίζει ο μπουρλοτιέρης μας. Γιατί, στο φινάλε, τι να του πούνε του Ιωάννη Κ. Πρετεντέρη (δε σας έπιασε ένα σύγκρυο στο διάβασμα του ονόματος!;) όλοι αυτοί οι «φίτσουλες» (δικός του όρος κι αυτός), που, αντί να βάζουν στόχο το κεφάλι του διαιτητή, τρέχουν στις πορείες κατά του Κλίντον;

***

Ολοι εσείς, λοιπόν, όπως έγραψε ο Ιωάννης στο χτεσινό «Βήμα», είστε ό,τι είστε. Και το εξηγεί: Πήγε, λέει, ο Κλίντον στο Βιετνάμ και κει δε βγήκε κανένας Καζάκος και κανένας Παφίλης να τον αποδοκιμάσει, σε αντίθεση με ό,τι συνέβη στην Ελλάδα. Συνεπώς, στο Βιετνάμ έχουν εκλείψει οι «τζάμπα μάγκες, οι Παφίληδες» και οι «υποτιθέμενοι καλλιτέχνες», που, εδώ στην Ελλάδα, ευδοκιμούν. Γιατί, επομένως, δεν παραδειγματίζεστε σεις οι «Παφιληδο-Καζακο-ψευτόμαγκες»;

Ιδού το ερώτημα, που θέτει το λουλούδι μας. Βαθύς γνώστης του τι ευδοκιμεί (στο Βιετνάμ) ο Ιωάννης, αυτός ο ...Βιετκόγκ της εγχώριας (υποτιθέμενης) δημοσιογραφίας.

***

Εμείς, σε αντίθεση με αυτό το υπέρλαμπρο άστρο, ομολογούμε ότι δε γνωρίζουμε τι ευδοκιμεί στο Βιετνάμ. Ωστόσο, παίρνοντας την άδεια από την αστείρευτη ευγένεια και την ευφυία του (κυρίως), θα του αναφέρουμε δυο φρούτα, που σίγουρα δεν ευδοκιμούν στο Βιετνάμ:

Πρώτον, στο Βιετνάμ, όταν ο Κλίντον τόλμησε να ψελλίσει κάτι για την πολιτική ζωή της χώρας, οι ηγέτες του Βιετνάμ τού απάντησαν ότι δεν έχει δικαίωμα να επεμβαίνει στην εσωτερική ζωή τους και να κάτσει στα αυγά του. Δεν του είπαν «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ». Συνεπώς, στο Βιετνάμ (όσο κι αν αυτό προκαλεί εντύπωση στον Ιωάννη) δεν ευδοκιμούν Σημίτηδες...

Δεύτερον, στο Βιετνάμ, μαζί με την ήττα των Αμερικάνων, ηττήθηκαν και οι (υποτιθέμενοι) δημοσιογράφοι, που ενδεχομένως θα ήθελαν να χρυσοπληρώνονται για να λένε στο λαό τους ότι πρέπει να υποταχθεί στις ΗΠΑ. Επομένως, στο Βιετνάμ δεν ευδοκιμούν ούτε Πρετεντέρηδες...

***

Αυτές είναι δυο ουσιώδεις διαφορές μεταξύ Ελλάδας και Βιετνάμ. Και οι διαφορές υπάρχουν διότι στο Βιετνάμ - όπως μπορεί να επιβεβαιώσει και ο πονηρούλης μας - πάει πολύ καιρός από τότε που οι εκεί «Παφίληδες» μετρήθηκαν με τους εκεί «Πρετεντέρηδες». Η συμβολή, δε, του Ιωάννη, στο να μας υπενθυμίζει αυτές τις διαφορές, μεταξύ Ελλάδας και Βιετνάμ, είναι ανεκτίμητη.

Οσο για σας, που αναγνωρίζετε, όχι μόνο τη λατρεία του Ιωάννη για το Βιετνάμ, αλλά και τον κόσμιο και ευαίσθητο εσωτερικό του κόσμο, μην τον απογοητεύσετε. Βοηθήστε την Ελλάδα να μοιάσει στο Βιετνάμ, αφού τόσο του αρέσει του Ιωάννη (το Βιετνάμ).

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ