-- Είπατε όχι για τους φιλάνθρωπους που δίνουν προσφορές και ειδικά αναφερθήκατε σε όσους έχουν ανώτατα αξιώματα στην πολιτική. Δεν υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι εξαιρούνται και έχουν καλές προθέσεις;

-- Εμείς δεν κρίνουμε τα πράγματα με βάση τις προθέσεις. Στην πολιτική, με συγχωρείτε, δεν υπάρχει. Οι προθέσεις κρίνονται σε ένα δικαστήριο που λες π.χ. σκότωσα τον άλλο σε βρασμό ψυχής ή ήταν προσχεδιασμένο έγκλημα.

Εμείς λέμε αντικειμενικά, βγαίνει ο κ. Παπανδρέου και διαβάζει ένα χαρτί και λέει: «Με συναντάνε οι άνθρωποι στο δρόμο, συγκινούμαι πάρα πολύ γιατί μου δίνουν λεφτά». Και μετά αρχίζει ο ένας πολιτικός μετά τον άλλον να «δίνει»...

Την ίδια ώρα που αδειάζουν τις τσέπες των εργαζομένων. Γιατί δεν έδιναν όλοι αυτοί πριν και γιατί δε δίνουν και ανώνυμα, αν πιστεύουν ότι θέλουν να κάνουν αγαθοεργία;

Επομένως πάνε να πουν στο λαό ότι «πρέπει να γεμίσουμε τα ταμεία και πρέπει να προσφέρεις, όπως κάνεις για τους σεισμοπαθείς της Αϊτής», βάζουν στην ίδια μοίρα τους ανθρώπους της Αϊτής, τους Παλαιστίνιους που μαζεύαμε κουβέρτες για να τους στείλουμε στη Γάζα κλπ. Δεν είμαστε εναντίον της αλληλεγγύης. Αλλά τώρα όλο αυτό αντικειμενικά λειτουργεί: «Κλείστε τα στόματα και δεχτείτε τα επόμενα και μεθεπόμενα μέτρα, είναι μέτρα αναγκαία».

Αυτούς όλους τους επικρίνουμε, είναι πολιτική η θέση αυτή. Εμείς δεν πρόκειται να πούμε κάτι τέτοιο. Αλλο πράγμα η αλληλεγγύη, μέσα στο λαό, στο κίνημα, στους ανέργους, αυτό είναι άλλο πράγμα.