Συνεχίζονται τα δεινά χιλιάδων σκηνιτών Τσιγγάνων της Θεσσαλονίκης, που, όπως όλα δείχνουν, θα ξεχειμωνιάσουν και φέτος στην ιδιότυπη άθλια κατασκήνωση, που έχει στήσει γι' αυτούς η Νομαρχία Θεσσαλονίκης στις όχθες του Γαλλικού ποταμού, ενώ οι εργασίες στο στρατόπεδο Γκόνου, όπου έχει αποφασιστεί να μεταφερθούν, αναμένεται να ολοκληρωθούν μετά το τέλος του Φλεβάρη του 2000.

Οπως δήλωσε στο «Ρ» ο αντινομάρχης Α. Καλταβερίδης, στο στρατόπεδο Γκόνου, που έχει μετονομαστεί σε «Συνοικισμό Αγίας Σοφίας», «δεν έχουν ξεκινήσει ακόμη οι εργασίες που αφορούν την ηλεκτροδότηση και την ύδρευση, οι κοινόχρηστοι χώροι βρίσκονται ακόμη στο στάδιο των σκελετών, ενώ υπολείπονται και οι εργασίες στην τελική διευθέτηση του χώρου».

Οπως φαίνεται, η προχειρότητα σε ό,τι αφορά τα σχέδια μετατροπής του στρατοπέδου Γκόνου σε οικισμό δεν έχει τέλος. Ετσι, ενώ αρχικά ο προϋπολογισμός του έργου έφτανε στο ύψος των 250 εκατομμυρίων δραχμών και αφορούσε την κατασκευή μιας κατασκήνωσης τύπου κάμπινγκ με κοινόχρηστες τουαλέτες, στη συνέχεια συνειδητοποίησαν ότι ήταν αναγκαία η κατασκευή ενός πρότυπου χωριού, που θα στεγάσει 250 οικογένειες συνολικού προϋπολογισμού 710 εκατομμυρίων δραχμών. Ετσι, από το 1997, που αρχικά έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί η μετεγκατάσταση των σκηνιτών, μέχρι και σήμερα, η Νομαρχία Θεσσαλονίκης, επικαλούμενη διάφορα εμπόδια, δεν έχει υλοποιήσει τη δέσμευσή της. Δύο χρόνια τώρα, μετά την εκδίωξή τους από την περιοχή του Ευόσμου, όπου διέμεναν σε καταυλισμό που είχαν δημιουργήσει μόνοι τους, χιλιάδες άνθρωποι και μικρά παιδιά συνεχίζουν να ζουν στις όχθες του Γαλλικού ποταμού, όπου εγκαταστάθηκαν προσωρινά...

Οι σκηνίτες Τσιγγάνοι δηλώνουν απελπισμένοι, αφού καθημερινά έρχονται αντιμέτωποι με διάφορες ασθένειες, που επιδεινώνονται από τις άθλιες συνθήκες διαβίωσής τους. Κατοικούν μέσα σε προχειροφτιαγμένες παράγκες από νάιλον, χωρίς πόσιμο νερό, χωρίς τουαλέτες, ούτε καν κοινόχρηστες, αφού καμία από τις αρμόδιες υπηρεσίες δεν προέβλεψε την αναγκαιότητά τους.

Ερχονται καθημερινά αντιμέτωποι με τα στοιχεία της φύσης, ενώ ο φόβος μια νέας υπερχείλισης του ποταμού, όπως άλλωστε συνέβη πριν λίγες μέρες, είναι πλέον μόνιμη απειλή και για τη ζωή τους. «Βρισκόμαστε σε κρίσιμη κατάσταση. Ζούμε μέσα στις λάσπες, τα παιδιά μας αρρωσταίνουν από το κρύο και τις κακουχίες», δηλώνει ο γραμματέας του Συλλόγου Τσιγγάνων Παναγιώτης Φραγκούλης. «Πρόκειται για κτηνωδία», συμπληρώνει ο Θανάσης Τριαρίδης, μέλος του δικτύου DROM. «Είναι άνθρωποι που ζούνε σε κατάσταση πολέμου, ενώ ζούμε σε καιρό ειρήνης».