Το περίφημο πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» για την Τρίτη Ηλικία - που ανακοίνωσε πριν τρία χρόνια ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης ως τη μεγαλύτερη εκσυγχρονιστική καινοτομία και κοινωνική αλληλεγγύη - αποδεικνύεται τελικά μια επώδυνη δραστηριότητα, τόσο για τους ηλικιωμένους όσο και για τους εργαζόμενους που παίρνουν μέρος σε αυτό.

Οι παραπάνω πλευρές διαφάνηκαν στη συνάντηση που είχαν χτες η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα και η Αιμιλία Αγκαβανάκη, μέλος της ΚΕ του Κόμματος, με την Ε. Κοκολάκη, πρόεδρο του σωματείου «Βοήθεια στο Σπίτι».

Το συγκεκριμένο πρόγραμμα, στο οποίο απασχολούνται πάνω από 300 εργαζόμενοι, εφαρμόζεται από το 1996 σε 102 δήμους και είναι ενταγμένο στα Κέντρα Ανοιχτής Προστασίας Ηλικιωμένων (ΚΑΠΗ). Εποπτεύεται από την ΚΕΔΚΕ και χρηματοδοτείται από τα υπουργεία Υγείας - Πρόνοιας και Εσωτερικών μέσω των Δημοτικών Επιχειρήσεων. Παρόλο που η σχέση εργασίας τους είναι εξαρτημένη, ασφαλιστικός φορέας είναι το ΤΕΒΕ!

Οπως αναφέρθηκε στη συνάντηση, ο μισθός των εργαζομένων δεν ξεπερνά τις 220.000 το μήνα μεικτά. Η εντατικοποίηση είναι μεγάλη, αφού για κάθε ΚΑΠΗ, δηλαδή για περίπου 40 άτομα που χρειάζονται κάποια βοήθεια, αντιστοιχούν 3 - 5 εργαζόμενοι ως οικογενειακοί βοηθοί.

Οπως αναφέρει ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, η Αλ. Παπαρήγα δήλωσε τη συμπαράσταση τού Κόμματος στους εργαζομένους και σημείωσε ότι τα προγράμματα αυτά, που στηρίζονται στη λογική του εθελοντισμού, έχουν προταθεί μέσα από τη «Λευκή Βίβλο» με βασικό στόχο το μοίρασμα της ανεργίας και τη γενίκευση των ευέλικτων και ελαστικών μορφών εργασίας. Ετσι προωθείται η πολυαπασχόληση και η λογική του απασχολήσιμου, υπογράμμισε η Αλ. Παπαρήγα και τόνισε: «Ο τομέας της λεγόμενης κοινωνικής μέριμνας (παιδικοί σταθμοί, βοήθεια στο σπίτι) φανερώνει την άρνηση του κράτους να καλύψει υπαρκτές κοινωνικές ανάγκες και χρησιμοποιείται ως "Δούρειος Ιππος" για την ιδιωτικοποίηση τομέων του δημοσίου και για τον εγκλωβισμό του εργατικού κινήματος στη λογική των ατομικών λύσεων».

Και η ανακοίνωση καταλήγει: «Το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι οι εργαζόμενοι σ' αυτά τα προγράμματα πρέπει να είναι μόνιμοι, αφού καλύπτουν μόνιμες ανάγκες, και να πληρώνονται από το κράτος. Η κοινωνική πολιτική πρέπει να παρέχεται ενιαία σε όλους και με τον ίδιο τρόπο. Επιπλέον, όλοι οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα μόνιμης και πλήρους απασχόλησης και αυτή είναι πάγια και σαφέστατη θέση του ΚΚΕ».