«Αυτό το ...σοβιετοανατολίτικο σύστημα δεν αντέχει στην Ευρώπη. Αν άντεχε, η Ευρώπη δεν θα ήταν Ευρώπη. Επιτέλους, το τινάζουμε από πάνω μας» (από άρθρο στο ΒΗΜΑ).

«Οι πολιτικές δυνάμεις, που εχθρεύονται τα συμφέροντα των εργαζομένων (...) έχουν βαλθεί μέσα από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης των επιχειρηματικών ομίλων να παρουσιάσουν ως υπαίτιους για την κρίση το δημόσιο τομέα, τους υψηλούς μισθούς και τις υψηλές συντάξεις των δημόσιων υπαλλήλων, τα "προνόμια" κάποιων ομάδων μισθωτών και άλλων κοινωνικών ομάδων. Να στρέψουν τους εργαζόμενους ενάντια, όχι σε αυτούς που δεκαετίες εκβιάζουν και εκλέγονται με το ρουσφέτι, αλλά σε αυτούς που αναγκάζονται να υποκύψουν στη ρουσφετολογία. Θέλουν να κρύψουν ότι υπάρχουν τεράστιες ανάγκες σε προσωπικό, για παράδειγμα, στα δημόσια νοσοκομεία, στα σχολεία όλων των βαθμίδων, στις κοινωνικές υπηρεσίες κλπ. και ότι η κάλυψή τους με θέσεις πλήρους και σταθερής εργασίας είναι προς όφελος όλης της κοινωνίας. Θέλουν, επίσης, να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους από τις σύγχρονες ανάγκες που μπορούν να ικανοποιηθούν σήμερα, όπως βασικός μισθός 1.400 ευρώ, σύνταξη στα 55 για τις γυναίκες, στα 60 για τους άντρες, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία και Υγεία (...) πρέπει να βγει στους δρόμους σε όλη την Ελλάδα η κραυγή του λαού, η αγανάκτησή του να αρχίσει να μετατρέπεται σε πάλη ταξική, όχι για να μην περάσουν απλώς τα νέα μέτρα, αλλά για τη ζωή που μας αξίζει και που μας τη στερούν τα μονοπώλια, επειδή η παραγωγή υποτάσσεται στα κέρδη τους και όχι στις κοινωνικές ανάγκες (...) Η εργατική τάξη, σε συμμαχία με τους αυτοαπασχολούμενους και τη φτωχή αγροτιά, δεν έχει άλλη επιλογή από τον ανυποχώρητο αγώνα για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, για τη λαϊκή εξουσία» (από το κύριο άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).