«Οι επιθέσεις που δέχονται οι εργαζόμενοι τα τελευταία χρόνια από την κυβέρνηση και τους εργοδότες είναι συνεχείς και μεθοδευμένες. Με πρόσχημα την "ΟΝΕ" καθηλώθηκαν οι μισθοί. Οι ισχνές κοινωνικές παροχές αποδεκατίστηκαν. Προχωράει με γρήγορους ρυθμούς η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας με τις μετοχοποιήσεις - ιδιωτικοποιήσεις. Χτυπήθηκαν οι εργασιακές σχέσεις με στόχο την πλήρη αποδιάρθρωση. Τα δημοκρατικά δικαιώματα βρίσκονται στο στόχαστρο και αυτό αποτυπώνεται και στο θέμα της τρομοκρατίας και στην τροποποίηση του Συντάγματος. Η ανεργία καλπάζει και όλο και μεγαλύτερα τμήματα του λαού περνάνε στα όρια της φτώχειας, της εξαθλίωσης και του αποκλεισμού.

Το κυβερνητικο-εργοδοτικό σχέδιο, για το προσεχές διάστημα περιλαμβάνει την ουσιαστική κατάργηση της κοινωνικής ασφάλισης, μιας από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του εργαζόμενου λαού. Σ' αυτές τις επιθέσεις οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ και πολλών Ομοσπονδιών, στα πλαίσια της «εκσυγχρονιστικής λογικής» (οι ηγετικές ομάδες ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - «Αυτόνομης Παρέμβασης») συναγωνίζονται στο ποιος θα δείξει καλή διαγωγή. Πώς θα ξεγελάσουν τους εργαζόμενους, με αγωνιστικές καμιά φορά - λόγω και του συνεδρίου της ΓΣΕΕ - κορόνες και με το διάλογο τέχνασμα το διάλογο απάτη.

Οι δυνάμεις του ταξικού συνδικαλισμού πρέπει να ενημερώσουν, όσο πιο πλατιά γίνεται εργαζόμενους και λαό. Να ξεσκεπάσουν τα σχέδια της κυβέρνησης, να δείξουν τις συνέπειες από τις προωθούμενες «λύσεις» στο ασφαλιστικό. Να προετοιμαστούν για σκληρούς και μακροχρόνιους αγώνες. Οι προσπάθειες και οι πρωτοβουλίες του ΠΑΜΕ δείχνουν το δρόμο. Η δημιουργία και η λειτουργία της Επιτροπής Αγώνα για την υπεράσπιση της κοινωνικής ασφάλισης είναι ένα σοβαρό βήμα. Η συμμετοχή σ' αυτή την επιτροπή συνδικαλιστικών στελεχών και από παρατάξεις που οι ηγεσίες τους έχουν γίνει «κυβερνητικοί υπάλληλοι», φανερώνει ότι πολλοί έχουν καταλάβει το μέγεθος του προβλήματος αλλά και το ρόλο των συμβιβασμένων ηγεσιών.

Σιγά αλλά σταθερά το Μέτωπο διευρύνεται και η αντίσταση θα φουντώσει. Τώρα είναι ώρα της συσπείρωσης και του αγώνα αν δε θέλουμε να ζήσουμε στα γηρατειά μας με ελεημοσύνες ή από τα συσσίτια».