Με διάθεση αυτοκριτικής, για την περίοδο που ήταν υπουργός Οικονομικών, για τη βάναυση μεταχείριση του τομέα της Υγείας, προσπάθησε να εμφανιστεί ο υπουργός Υγείας Αλ. Παπαδόπουλος μιλώντας την περασμένη Κυριακή στη μεταμεσονύκτια εκπομπή «Ανατροπή».

Βέβαια, οι όποιες αλήθειες που παραδέχτηκε ο υπουργός -χωρίς να χρησιμοποιήσει παλιότερες εκφράσεις περί «υπερσπατάλης» στα νοσοκομεία- ήταν ένα ακόμα άλλοθι για την προώθηση του αντι-ΕΣΥ νόμου που ψηφίστηκε στη Βουλή, καθώς και των άλλων νομοθετημάτων που θα τον ακολουθήσουν. Επειτα, οι όποιες παραδοχές φαίνεται ότι είχαν στόχο τη βελτίωση της άτεγκτης εικόνας που παρουσίασε ο υπουργός την περασμένη Τετάρτη (7.3.2001) όταν στις αλλεπάλληλες ερωτήσεις των δημοσιογράφων για τη δραματική περίπτωση του μικρού Παναγιώτη απαντούσε μονότονα: «Αλλη ερώτηση! Αλλη ερώτηση!».

Απαντώντας στο ζήτημα για τα χρέη των νοσοκομείων, που ήδη ξεπερνούν τα 250 δισ. δραχμές -εκ των οποίων τα 140 δισ. είναι για φάρμακα- ο Αλ. Παπαδόπουλος είπε: «Σας λέω ότι τα νοσοκομεία δεν είναι μια διαδικασία που παράγει χρήμα, αλλά υπηρεσίες. Εχουμε να διαθέσουμε για την Υγεία, 3,5 τρισ. δραχμές -ένα μυθικό ποσό- αλλά αυτή τη στιγμή, αντί να πάνε στους πραγματικούς αποδέχτες έχουν -ακριβώς λόγω του αδιοίκητου του συστήματος- αναπτυχθεί διάφορα συστήματα που λεηλατούν το σύστημα. Το πρώτο θέμα είναι ότι οι ασφαλιστικοί οργανισμοί θα πρέπει να πληρώσουν τα νοσοκομεία. Το δημόσιο ως ασφαλιστικός οργανισμός θα πρέπει να πληρώνει τα νοσοκομεία για να μπορούν να εξοφλούν τους προμηθευτές τους, είτε είναι φαρμακευτικές εταιρίες είτε είναι διάφορες εταιρίες που προμηθεύουν κλπ. Οταν μιλάμε για δημοσιονομικό ορθολογισμό θα πρέπει να ξέρουμε ότι διαθέτουμε αυτά και αυτά πηγαίνουν εκεί. Δεν μπορούμε να κάνουμε κοινωνική πολιτική μέσω του συστήματος υγείας χωρίς να καλύπτονται οι σχετικές δαπάνες, αυτό είναι καθαρό».

Στο σημείο αυτό ο υπουργός δέχτηκε την ερώτηση «ποιος δεν καλύπτει τις δαπάνες;»...

Ιδού και η απάντησή του: «Υπάρχει ένα σύστημα εμπεδωμένο εδώ και πολλές δεκαετίες. Το έκανα και εγώ ως υπουργός Οικονομικών. Πρώτα κάνω κριτική στον εαυτό μου γιατί υπάρχει ένα γενικότερο θέμα: Προσπαθούμε όταν καθορίζουμε προτεραιότητες να πούμε ότι χρειάζονται 100 δισ., βάζουμε 50 δισ. και άσε τα 50 δισ., θα τα βρούμε αργότερα. Ετσι μαζεύονται. Γίνονται τείχος, γρανίτης μπροστά όταν θα έρθει η ώρα να το αντιμετωπίσουμε...».

Ο υπουργός παραδέχτηκε ότι μια από τις βασικές δυσλειτουργίες των νοσοκομείων είναι η έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού. «Εγώ παίρνω και τις ευθύνες μου, είπε ο Αλ. Παπαδόπουλος. Εγώ έχω κάνει και υπουργός Οικονομικών. Θυμάμαι ερχόταν ο κ. Κρεμαστινός και στη συνέχεια ο κ. Πεπονής και μου ζητούσαν απεγνωσμένα προσλήψεις και βεβαίως τότε που εγώ διαχειριζόμουνα μια χώρα σε βαθιά δημοσιονομική κρίση, βεβαίως έδινα περιορισμένες πιστώσεις. Θέλω να πω να μην τα ρίχνουμε σε έναν μόνο, υπάρχει μια διαδρομή σε αυτή την ιστορία, αλλά δεν είναι το θέμα του προσωπικού μόνο».

Ο Αλ. Παπαδόπουλος είπε ότι το 2001 θα γίνουν 5.000 προσλήψεις στα νοσοκομεία και ότι θα ζητήσει πιστώσεις για άλλες τόσες το 2002. Ωστόσο, και αυτές τις εξαγγελίες τις ενέταξε στις νέες δομές διοίκησης που «θα ελέγχουν, θα κοστολογούν αποδόσεις και θα επιβάλλουν ποινές και να επιβραβεύουν όταν γίνεται μια προσπάθεια» και θα τα ανατρέψει όλα -όπως είπε ο Αλ. Παπαδόπουλος καταθέτοντας την προσωπική του εγγύηση.