Μπροστά! Μπροστά! Μπροστά! Αυτό ήταν το μήνυμα της μεγάλης απεργιακής κινητοποίησης της 26ης του Απρίλη. Μπροστά, για αυτά που μας ανήκουν. Μπροστά, για αυτά που μας στερούν. Μπροστά, για να ξεδιπλώσουμε τη λαϊκή αντεπίθεση. Αυτή ήταν η εντολή των εκατομμυρίων απεργών, των εκατοντάδων χιλιάδων διαδηλωτών, που έπνιξαν στο πέρασμά τους τα κυβερνητικά μέτρα. Στους δρόμους της Ελλάδας, προχτές την Πέμπτη, περπάτησε με ψηλά το κεφάλι η εργατιά. Στους δρόμους χέρι χέρι, ώμο τον ώμο, διαδήλωσαν γενιές και γενιές. Αντρες και γυναίκες, ακόμα και παιδιά.

Ηταν η Μεγάλη Πέμπτη του Εργάτη. Είπαν ότι ήταν η μεγαλύτερη μεταπολιτευτική εργατική απεργιακή κινητοποίηση. Στους δρόμους και στις πλατείες ήταν όλη η εργαζόμενη Ελλάδα. Η Ελλάδα του μόχθου και του αγώνα. Η Ελλάδα που αγωνίζεται, που δε σωπαίνει και γι' αυτό μπορεί να ελπίζει. Από το Διδυμότειχο μέχρι την Κρήτη, από τα Γιάννενα μέχρι την Καλαμάτα, απέργησαν και προπαντός διαδήλωσαν εκατοντάδες χιλιάδες. Το μέγεθος της απεργίας, ο όγκος των διαδηλώσεων, ο παλμός, η μεγαλειώδης συγκέντρωση της Αθήνας, οι πρωτόγνωρες πορείες σε δεκάδες πόλεις σφράγισαν τον φετινό Απρίλη. Σήμαναν την εαρινή εργατική αντεπίθεση. Μπροστά σε αυτά τα ογκώδη συλλαλητήρια και τη λαϊκή κατακραυγή, μπροστά στην αποφασιστική συμμετοχή των ίδιων των εργαζομένων, των επαγγελματοβιοτεχνών, των αγροτών, της νεολαίας, των ανθρώπων της τέχνης και του πολιτισμού, έγιναν θρύψαλα τα κυβερνητικά μέτρα. Στραπατσαρίστηκε η κυβερνητική αλαζονεία και η εκσυγχρονιστική πονηριά.

Αυτός ο μεγάλος πρωτόγνωρος λαϊκός ξεσηκωμός, η πραγματική ενότητα που έγινε πράξη στους δρόμους της αντίστασης, ήταν συνέχεια των πρώτων διαδηλώσεων μόλις έγιναν γνωστά τα σχέδια της κυβέρνησης. Ηταν μια μέρα κορύφωσης της εργατικής πάλης, που θα μείνει στην ιστορία. Ηταν αποτέλεσμα της αταλάντευτης δράσης και των πολύμορφων εκδηλώσεων των ταξικών δυνάμεων. Της πάλης και του αγωνιστικού προσανατολισμού του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, της καθολικής λαϊκής αποδοκιμασίας. Της παρέμβασης και της πολιτικής στήριξης που με κάθε μέσο παρείχε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας σ' αυτό τον ιερό αγώνα. Ηταν επιπλέον μια αδιαμφισβήτητη απόδειξη ότι ο ενωμένος ταξικός αγώνας φέρνει αποτελέσματα.

Αντικειμενικά η προχτεσινή Πέμπτη αφήνει το αποτύπωμά της στην ίδια την αγωνιστική ιστορία του συνδικαλιστικού κινήματος. Δημιουργεί νέα δεδομένα. Βάζει τις ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις, τα συνδικάτα, όλους τους εργαζόμενους μπροστά σε νέα καθήκοντα. Προχτές η κυβέρνηση έσπασε τα μούτρα της μπροστά σ' αυτό το λαϊκό κυματοθραύστη. Ομως, το στόχο της να κατεδαφίσει την Κοινωνική Ασφάλιση δεν τον εγκαταλείπει. Αντίθετα, κρατώντας τα μέτρα προσωρινά στο «ψυγείο», μετά την αναδίπλωση, επιχειρεί νέο ελιγμό. Ρίχνει δόλωμα για «διάλογο χωρίς προαπαιτούμενα», για να φέρει τα συνδικάτα με κάθε τρόπο στο τραπέζι του «κοινωνικού διαλόγου», να κερδίσει χρόνο, να εξαπατήσει τους εργαζόμενους.

Αλλά το σύνθημα που αντηχούσε στις δεκάδες διαδηλώσεις, που το φώναξαν εκατοντάδες χιλιάδες, «Ο διάλογός τους είναι μια απάτη, νόμος είναι το δίκιο του εργάτη», δεν μπορεί ν' αγνοηθεί από κανέναν. Και δε θ' αγνοηθεί, όσο αυτοί που απέργησαν και διαδήλωσαν μείνουν σταθεροί στη θέση τους, αποφασισμένοι να παλέψουν μέχρι τέλους. Να παλέψουν για να υπερασπίσουν κεκτημένα, ιερά δικαιώματα, αλλά και να απαιτήσουν νέα.

Ν' απαιτήσουν αυτά που τους ανήκουν. Να διεκδικήσουν όσα πεισματικά τούς αρνούνται κυβέρνηση και εργοδοσία και οι προπαγανδιστές πραιτοριανοί των θησαυροφυλακίων της άρχουσας τάξης. Να απαιτήσουν μεγαλύτερες συντάξεις, μείωση του χρόνου συνταξιοδότησης, πραγματικό 35ωρο με πενθήμερο, 7ωρο, αυξήσεις στους μισθούς, δημόσιες, δωρεάν και καλύτερες υπηρεσίες Υγείας, αναβαθμισμένη Πρόνοια. Να παλέψουν να δώσουν πίσω τα κλεμμένα των Ταμείων, τα χαμένα στον τζόγο του χρηματιστηρίου αποθεματικά, να καταβληθούν επιτέλους οι κρατικές υποχρεώσεις και οι εργοδοτικές εισφορές.

Με αυτούς τους ξεκάθαρους στόχους, με αιτήματα που κάνουν τα ασφαλιστικά ταμεία πραγματικά βιώσιμα, που η ικανοποίησή τους είναι και ρεαλιστική και ώριμη όσο ποτέ, που αποκαθιστούν το δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης, οι ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις διοργανώνουν την απεργία της Πρωτομαγιάς. Αμέσως μετά την προχτεσινή πορεία στο Σύνταγμα άρχισε και η εξόρμηση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ για την επιτυχία της. Μιας Πρωτομαγιάς που πρέπει να μείνει στην ιστορία.

Μέσα σ' αυτό το κλίμα, κάτω από την πίεση των ταξικών συνδικαλιστικών δυνάμεων, της λαϊκής εντολής των εκατοντάδων χιλιάδων διαδηλωτών, την Πέμπτη το βράδυ, η ΕΕ της ΓΣΕΕ και χτες το πρωί το Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ αποφάσισαν νέα 24ωρη πανελλαδική απεργία στις 17 του Μάη.