Είναι καθημερινό φαινόμενο η αγωνιώδης αναζήτηση ενός κρεβατιού Μονάδας Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) σε όλη την Ελλάδα και ιδιαίτερα στο Λεκανοπέδιο Αττικής. Οι ΜΕΘ αποτελούν τους ισχυρούς κρίκους στην αλυσίδα επιβίωσης, όπως τις λένε όσοι υπηρετούν την Επείγουσα και Εντατική Ιατρική. Οι ανάγκες της χώρας σε κρεβάτια ΜΕΘ έχουν αποτυπωθεί με λεπτομέρειες απ' τους εντατικολόγους αλλά ποτέ δεν υπήρξε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο κάλυψης των αναγκών.

Κι όχι μόνο δεν υπήρξε αυτό το σχέδιο ανάπτυξης αλλά το υπουργείο Υγείας αδυνατεί να εντάξει στις ανάγκες του Λεκανοπεδίου - και κατ' επέκταση της χώρας- μια μάχιμη ΜΕΘ, όπως είναι αυτή του νοσοκομείου «Αγίων Αναργύρων» που μετά τις καταστροφές του σεισμού της 7.9.1999 αποφασίστηκε η μεταφορά της στο ΚΑΤ. Τυπικά η ΜΕΘ λειτουργεί απ' την 1.1.2000, καθώς την παραμονή της Πρωτοχρονιάς αποφασίστηκε εν μια νυκτί και εκ των ενόντων η λειτουργία της, γεγονός που προκάλεσε τις αντιδράσεις τόσο του νοσηλευτικού προσωπικού όσο και της κλινικής της πλαστικής χειρουργικής που περιορίζεται για αυτό το λόγο και με αιτιολογικό τη μικρή πληρότητα.

Στην ουσία η κυβέρνηση επιχείρησε με τη ΜΕΘ των «Αγίων Αναργύρων» - με ξένα κόλλυβα δηλαδή - να λειτουργήσει μια δεύτερη ΜΕΘ στο ΚΑΤ με εφτά κρεβάτια που ήταν κλειστή εδώ και δέκα χρόνια λόγω έλλειψης προσωπικού. Αυτή τη στιγμή λειτουργούν τρία κρεβάτια απ' τα 12 κρεβάτια της ΜΕΘ στους Αγίους Αναργύρους, ενώ η συνολική λειτουργία της ΜΕΘ δείχνει τελικά να γίνεται με μετέωρο βήμα. Εξίσου σημαντική απώλεια είναι η μη λειτουργία του θαλάμου με υπερβαρική οξυγονοθεραπεία, που είναι μοναδική για το Λεκανοπέδιο Αττικής και χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση της νόσου των δυτών, των δηλητηριάσεων με μονοξείδιο του άνθρακα κλπ. (Ενας τέτοιος θάλαμος λειτουργεί στο Ναυτικό νοσοκομείο ενώ υπάρχουν δυο ιδιωτικές μονάδες στην Αθήνα και στον Πειραιά).

Στο ΚΑΤ λειτουργεί ακόμα μια ΜΕΘ 14 κρεβατιών που είναι - κατά κάποιο τρόπο - χωρισμένη στα δυο, των «οχτώ» και «έξι» κρεβατιών. Η λειτουργία της δηλαδή μοιάζει με δυο οδηγούς στο τιμόνι ενός οχήματος.

Ο Γιώργος Μπαλτόπουλος, που είναι διευθυντής της ΜΕΘ των «Αγίων Αναργύρων» επισημαίνει: «Εκείνο που ζητούμε είναι να μας βάλουν σε ένα χώρο ανεξαρτήτως απ' τις άλλες δραστηριότητες του νοσοκομείου και να δουλέψουμε. Δεν έχουμε καμιά διάθεση αντιπαράθεσης με τους συναδέλφους άλλων ειδικοτήτων».

Το ΚΑΤ, όπως εξηγεί ο Γ. Μπαλτόπουλος, που είναι και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Εντατικής Θεραπείας (ΕΕΕΘ) θα έπρεπε - με βάση τα διεθνή στάνταρντς - να έχει 30-35 κρεβάτια ΜΕΘ. Κάθε ΜΕΘ για να είναι λειτουργικά αποτελεσματική πρέπει να έχει γύρω στα 12 κρεβάτια.

Η λειτουργία της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας των Αγίων Αναργύρων σε καθεστώς φιλοξενίας της στο ΚΑΤ έχει φέρει στην επιφάνεια πολλά χρονίζοντα προβλήματα (έλλειψη νοσηλευτών, έλλειψη κλινών ΜΕΘ, κακή χωροταξική κατανομή κλινών ΜΕΘ κ.λ.π.).

Σύμφωνα με το Γ. Μπαλτόπουλο οι ανάγκες σε πανελλαδική κλίμακα είναι 535 κρεβάτια. Αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε λειτουργία 298, ενώ μπορούν να λειτουργήσουν άλλα 50, αλλά κυρίως λείπει το νοσηλευτικό προσωπικό.

Χρειάζονται δηλαδή ακόμα κοντά στα 200 κρεβάτια εκ των οποίων τα 100 πρέπει να είναι στο Λεκανοπέδιο Αττικής.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες όταν μπήκε θέμα μεταφοράς της ΜΕΘ των Αγίων Αναργύρων, η ΕΕΕΘ πρότεινε αφ' ενός την ενιαία μεταφορά της και αφ' ετέρου να «μεταμοσχευτεί» αυτή η ΜΕΘ σε νοσοκομείο τέτοιο που να καλύπτει μεγάλο πληθυσμό, φτωχό σε κρεβάτια ΜΕΘ.

Ο Αλ. Αναστασάκης, Διευθυντής της ΜΕΘ του Ασκληπιείου Βούλας και αντιπρόεδρος της ΕΕΕΘ επισημαίνει: «Το Γενικό νοσοκομείο Αεροπορίας ή το 401 (στην Κατεχάκη και τα δύο) είναι μια πολύ καλή ιδέα, μιας και 900.000 κάτοικοι από τη Συγγρού μέχρι το Σούνιο καλύπτονται μόνο από τα 7 κρεβάτια της ΜΕΘ του Ασκληπιείου Βούλας. Δεν ξέρω αν ρωτήθηκαν καν τα στρατιωτικά αυτά νοσοκομεία ή αν επικράτησε κάποια ρατσιστική για τους υπόλοιπους Ελληνες λογική του στιλ "Τα νοσοκομεία αυτά είναι μόνο για τους στρατιωτικούς". Υπενθυμίζω ότι παρόλο που από χρόνια έχουν την υποχρέωση να δίνουν κενά κρεβάτια Εντατικής στο ΕΚΑΒ, τα στρατιωτικά νοσοκομεία καίτοι έχουν κενά δεν τα δίνουν στο ΕΚΑΒ, ακολουθώντας μια παρεξηγήσιμη τακτική (εμένα τουλάχιστον μου φέρνει στο μυαλό τη δεκαετία του 50)».

Και ο Αλ. Αναστασάκης καταλήγει: «Το θέμα της ΜΕΘ των Αγίων Αναργύρων ανακατεύει πολύ την οργανωτική ιλύ και δεν είναι επουδενί μονοσήμαντο».