Η ταξική συνεργασία αποθεώθηκε στο μοντέλο της σοσιαλδημοκρατικής Σουηδίας, με τη λεγόμενη κοινωνική πολιτική και σεξουαλική χειραφέτηση του Σουηδού πολίτη.

Σήμερα γνωρίζουμε ότι το σουηδικό κράτος μεταπολεμικά φακέλωνε και υπονόμευε τη δραστηριότητα των κομμουνιστών και προέβαινε σε συγκαλυμμένους διωγμούς των στον δημοσιοϋπαλληλικό χώρο και στα συνδικάτα. Μάθαμε από τα ίδια τα αρχεία του σουηδικού κράτους ότι οι μυστικές υπηρεσίες του είχαν άμεση συνεργασία με την CIA και ότι οι καταγγελίες των Ενόπλων Δυνάμεών τους για παραβιάσεις των χωρικών τους υδάτων από σοβιετικά υποβρύχια ήταν επινοήσεις για τη συντήρηση του ψυχροπολεμικού κλίματος. Η πτώση του τείχους του Βερολίνου γκρέμισε και άφησε έκθετα τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις του εργαζόμενου λαού όχι μόνο παγκόσμια και πανευρωπαϊκά, αλλά και στην ίδια τη Σουηδία.

Οσο για μας, το μάθημα να ξεκινάει από τη γνώση ότι ζούμε στην αποβιομηχανοποιημένη, ελέω ΠΑΣΟΚ, Ελλάδα, ενώ η Σουηδία είναι ένα άκρως ανεπτυγμένο καπιταλιστικό, βιομηχανικό κράτος, με εξέχοντα κρατικομονοπωλιακό χαρακτήρα. Κράτος με βιομηχανική παραγωγή εξειδικευμένη στον εξαγωγικό χαρακτήρα και μέγιστη συγκεντροποίηση κεφαλαίων.