Ημασταν αντίθετοι στους ισλαμιστές από τον προηγούμενο ακόμα αιώνα, όπως αντίθετοι ήμασταν και σε όσους τους όπλιζαν, για να γδέρνουν ζωντανούς κομμουνιστές δασκάλους που «τολμούσαν» να βάλουν αγοράκια και κοριτσάκια στην ίδια τάξη και να τους μάθουν γράμματα.

Και σε αυτόν τον αιώνα συνεχίζουμε να είμαστε αντίθετοι στο σκοταδισμό και τη φρίκη, όπως εκφράζονται και από τις δύο πλευρές, ουσιαστικά τη μία και μοναδική. Αλλοι μιλούσαν τότε για «έθνος ηρώων», αβαντάροντας το «Ράμπο» που επέδραμε προς στήριξή τους, ωσότου σήμερα να τον συγχαίρουν που ετοιμάζεται να επανεπιδράμει προς συμμόρφωσή τους.

Σε κάθε περίπτωση, ο πραγματικός στόχος των όπου φυσά ο ζέφυρος (σ.σ.: με ρίζα από το «ζόφος», άνεμος δυτικός, συχνά θυελλώδης, σκοτεινός, ζοφώδης) παραμένει σταθερός: ο «Ράμπο» μένει στη θέση του.

Ιστορικά: Οταν οι Ναζί εκτελούσαν Ελληνες, Γιουγκοσλάβους, Ιταλούς, Γάλλους και άλλους αντιστασιακούς, τους κατηγορούσαν ως «τρομοκράτες». Οταν οι Βρετανοί αποικιοκράτες εκτελούσαν Αμερικανούς, Ινδούς, Κύπριους αγωνιστές της ΕΟΚΑ και άλλους, τους κατηγορούσαν ως «τρομοκράτες». Οταν οι Γάλλοι αποικιοκράτες εκτελούσαν στην Αλγερία μαχητές του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου, τους κατηγορούσαν ως «τρομοκράτες».

Και διαφορετικά: Οι ΗΠΑ και οι συνοδοιπόροι τους χαρακτήριζαν τους UCΚάδες πρώτα «τρομοκράτες», μετά «απελευθερωτές», επί Κοστούνιτσα πάλι «τρομοκράτες», τώρα στα Σκόπια «ισότιμους συνομιλητές», ανάλογα με ό,τι τους συμφέρει.

Οι ΗΠΑ και οι συνοδοιπόροι τους, επί υπογραφής της Συνθήκης του Ντέιτον, ονόμαζαν τον Μιλόσεβιτς «υπόδειγμα ηγέτη» και επί αποτυχίας υπογραφής Συνθήκης στο Ραμπουιγιέ «σφαγέα», ανάλογα με ό,τι τους συνέφερε.

Οι ΗΠΑ και οι συνοδοιπόροι τους έκαναν και κάνουν τα ανάλογα με τους Λάντεν - Ταλιμπάν, ανάλογα με ό,τι τους συνέφερε και τους συμφέρει.

Πολιτειακά: Οι ΗΠΑ και οι συνοδοιπόροι τους για να νικήσουν σήμερα τους ισλαμιστές και δικτάτορες Ταλιμπάν και να φέρουν στην εξουσία τη φάρα των ισλαμιστών Μουτζαχεντίν, αντάμα με ένα γηραιό βασιλιά, συνεργάζονται με τον - πώς τον λένε -στρατηγό δικτάτορα του Πακιστάν και την αραβική ολιγαρχία. Τους τύπους που κολυμπούν στα πετροδολάρια, αφήνοντας εκατομμύρια ανθρώπους να βυθίζονται στη φτώχεια, την αγραμματοσύνη, την πείνα.

Στο παρελθόν, χειροκρότησαν και στήριξαν ποικιλότροπα τη μαύρη αντίδραση π.χ. στην Ελλάδα των Παπαδόπουλου - Ιωαννίδη, στη Χιλή του Πινοτσέτ, στο Περού του Φουτζιμόρι, στην Ινδονησία του Σουχάρτο, στην Τουρκία του Εβρέν, αλλά και τη σημερινή των «λευκών κελιών», που διεξήγαγαν σκληρούς εσωτερικούς αγώνες ενάντια στους συμπατριώτες τους «τρομοκράτες».

Σύμφωνα δε με αποκαλυφθέντα στοιχεία της CIA έσπειραν και «επιδημίες ηρωίνης» στα γκέτο των «νέγρων», προκειμένου να πνίξουν εκεί κάθε φωνή αγανάκτησης και διαμαρτυρίας και συνάμα να εξασφαλίσουν χρήματα για τους Κόντρας.

Επίσης συχνά - πυκνά, κάποιο δεκατετράχρονο παιδαρέλι προμηθεύεται με απίστευτη ευκολία ένα αυτόματο και πηγαίνει στο σχολείο του να διαμαρτυρηθεί για την κακή του βαθμολογία σκοτώνοντας δυο - τρεις δασκάλους του και όσους συμμαθητές του τον κορόιδεψαν. Διαπράττει έτσι για το CNN τη «σφαγή του μήνα».

H δεν Κου - Κλουξ - Κλαν καίει με γνήσια, πατριωτική, αμερικάνικη, αγγλοσαξονική υπερηφάνεια τους σταυρούς της και η Οκλαχόμα έγινε το «μνημείο αγώνα» των Αμερικανών ακροδεξιών.

Λίγα χρόνια πριν, στη σοσιαλιστική Ισπανία του Γκονζάλεθ, συγκροτήθηκαν οι παρα-αστυνομικές ομάδες GAL που δολοφόνησαν δεκάδες ανθρώπους (πολλούς αθώους, όπως αποδείχτηκε), με την υποψία ότι ήταν στελέχη της βασκικής αυτονομιστικής οργάνωσης ΕΤΑ.

Στη Δυτική Γερμανία «αυτοκτονήθηκαν» στα «λευκά κελιά» τους οι κρατούμενοι Μπάαντερ, Ενσλιν, Ράσπε και Σούμπερ της RAF, ενώ «αυτοτραυματίστηκε» η Μέλερ. Στη σημερινή Γερμανία - δεν το έχουν πάρει ακόμα είδηση οι κ.κ. Ιωάννης και Ριχάρδος - είναι επικίνδυνο να ανταλλάσσεις μηνύματα μέσω κινητού τηλεφώνου με αμφιλεγόμενο περιεχόμενο, γιατί παρακολουθούνται.

Στην Ιταλία του Μπερλουσκόνι και της αστυνομοκρατούμενης Γένοβας σκότωσαν ένα 23χρονο και απαγόρευσαν την είσοδο στη χώρα σε άλλους διαδηλωτές. Στην Ελλάδα του σοσιαλιστικού εκσυγχρονισμού, οι κυβερνώντες αρνούνται ότι παρέδωσαν στις ιταλικές αρχές λίστες διαδηλωτών προς απαγόρευση εισόδου. Ομως η αρμόδια υπουργός (Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης) αναφέρει στη Βουλή ότι η ΚΥΠ «τηρεί αρχείο προσώπων που συνιστούν απειλή για την ασφάλεια της χώρας».

Αλλωστε, η εκσυγχρονισμένη ελληνική κυβέρνηση έσπευσε να καταρτίσει «τρομονόμο», που υπονομεύει τις δημοκρατικές ελευθερίες και δικαιώματα. Φυσικά, δεν είναι τόσο «τολμηρή» όσο οι Νέοι Εργατικοί του Μπλερ. Με το δικό τους «τρομονόμο» μπορεί να χαρακτηριστεί έγκλημα ακόμα και μια συζήτηση σε μια παμπ, με πάνω από τρεις πίντες ζεστή μπίρα.

Βέβαια, σε διάφορα μέτωπα οι Ελληνες κυβερνώντες ορθώνουν ανάστημα και π.χ. ο Γιωργάκης Παπανδρέου αφού υπερασπίστηκε το δικαίωμα στη γλάστρα, τώρα διατείνεται ότι τα «λευκά κελιά» της Τουρκίας είναι εσωτερική της υπόθεση και άρα όσοι αντιδρούμε, να τουμπεκιστούμε.

Ολοι οι προαναφερόμενοι, παρέα με τον ηγέτη της νέας παγκόσμιας κεντροαριστεράς Κλίντον, επί 78 ημέρες βομβάρδιζαν μαιευτήρια, νοσοκομεία, σχολεία, τρένα, πόλεις και χωριά της Γιουγκοσλαβίας. Και καραβάνια Αλβανών προσφύγων, που υποτίθεται ότι προστάτευαν. Επί 78 ημέρες σκότωναν και τραυμάτιζαν αμάχους, γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένους.

Μετά από όλα αυτά, ένα ερώτημα: Ποιοι είναι αυτοί που θα μας σώσουν από την τρομοκρατία;